Beurzen·gewoon doorgaan·jurylid·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

teken van leven!

Whew. Je schrijft even een boek, dan komt hij uit, en vervolgens laat je maandenlang niets meer van jezelf horen. Gaat goed, Kel πŸ˜‰ Bij deze, hier is mijn teken van leven! Zal ik je gauw even op de hoogte brengen van hoe het hier gegaan is de afgelopen maanden?

Allereerst was er natuurlijk Castlefest, waar De Waarde Van Bloed voor het eerst uitkwam. Hoewel de weersvoorspellingen niet best waren, hebben we de ergste buien zoveel mogelijk vermeden (die vielen vooral ’s morgens vroeg en ’s nachts, we hebben zo’n geluk gehad!). Ik heb als een absolute idioot verkocht, al mijn sales records verbroken, geouwehoerd en gelachen, trinkets gekregen, (babies van lezers) geknuffeld, en vooral een waanzinnige tijd gehad. Het was extra leuk, omdat een van mijn besties Wendy haar boek Dans Voor Mij Γ³Γ³k uitkwam op Castlefest, en het was zo fucking gezellig om haar erbij te hebben. En haar boek verkocht ook als een speer (logisch, want hij is geweldig! Near-future SF thriller, super spannend! Benieuwd? Klik hier!) dus we waren het hele weekend op een high. ❀

Verder heb ik augustus vooral gebruikt om bij te komen van de hectische weken voor de release. Niet dat ik helemaal stil heb gezeten, want ik schreef een kort verhaal voor de Harland Awards (waar ik natuurlijk verder niet veel over kan zeggen, behalve dat hij tamelijk experimenteel en actueel is, dus we gaan zien hoe hij het zal doen… er zijn 278 inzendingen), en kort daarop samen met mijn Γ‘ndere schrijfbestie Brenda schreef ik een kort verhaal voor de nieuwe klimaatbundel van Johan Klein Haneveld.

Die klimaatbundel heb ik in het verleden al eens een verhaal geschreven, voor Welkom In De Broeikaswereld. Dat verhaal heette Midwinterrace en was een van de meer hoopvolle verhalen in mijn oeuvre. Het verhaal wat Brenda en ik samen hebben geschreven had als thema Opstand Tegen De Ondergang en is… tamelijk opstandig. We hebben erg veel lol gehad met het schrijven! Ik heb geen idee nog wanneer die bundel uit gaat komen, waarschijnlijk ergens volgend jaar.

Toen waren er verder Fantasticon nog, begin september, en Elfia Arcen, eind september. Bij beide beurzen was het heerlijk weer en zat de sfeer er ook goed in, dus dat was opnieuw een super goeie tijd.

En nu dan? We leven inmiddels eind oktober. De eerste reacties op Waarde komen binnen en ze zijn (gelukkig!) allemaal super positief. Ik ben heel blij dat het einde van de trilogie gewaardeerd wordt.

Verder ben ik druk bezig met de laatste hand leggen aan mijn juryrapporten voor de finale van Waterloper Verhalenwedstrijd (!) en volgend weekend ga ik met mijn schrijfmatties een weekendje weg om te brainstormen, woordenmeters te maken, en te knallen.

Ik heb daar zo’n zin in! Ik heb een aantal leuke prompts opgezocht om mee te schrijven, en ik wil eigenlijk even met ze brainstormen over een standalone boek, wat ik mijn volgende project wil maken (misschien?). Ik heb een vaag conceptidee waar ik wel wat mee wil, maar ik ga me er niet op vastpinnen. Voor hetzelfde geld verzinnen we wat beters.

En, oja, ik ben gevraagd om een cozy fantasyverhaal te schrijven voor een bundel, en die 10K wil ik er eigenlijk wel in de eerste week van november uitgooien. Ik ben aan het tinkeren aan de outline en het personage, en ik denk wel dat het gaat lukken. Over dat verhaal later meer… eerst dat ding maar op papier krijgen. Ik heb er wel ontzettende zin in.

Dus! Dat was de update. πŸ˜€

Sorry voor het lange wachten, ik beloof dat ik volgende keer sneller update, haha!

achtergronden·Algemeen·gewoon doorgaan·Nanowrimo

RIP NaNoWriMo

check mijn vintage nanowrimo 2003 shirt hier! (en omg wat was ik hier nog n baby!)

Ik vermoedde al een tijdje dat de boel zou gaan klappen, maar gisteren in de About Books uitzending bevestigden kijkers het voor me. NaNoWriMo is na vijfentwintig jaar terziele. Het… het doet me best wel wat, moet ik heel eerlijk zeggen; ik ben er zo ongeveer vanaf het prille begin bij geweest.

Mijn allereerste keer was in 2002, toen een Amerikaanse kennis van me me op de site wees en me vroeg of ik mee zou doen, ik schreef tenslotte zo graag. En dat klopte, hoewel ik sinds ik op mezelf woonde (ik ben toen ik net 19 was het huis uit gegaan om te gaan samenwonen met wat nu mijn man is) eigenlijk helemaal geen echte boek-lengte verhalen geschreven had. Op de middelbare school schreef ik hele boeken, maar daar was ik eigenlijk een beetje mee gestopt. Ik roleplayde alleen nog online.

Maar de uitdaging zag er leuk uit, en ik had een verhaaltje liggen van 4 geschreven A4-tjes dat ik best wel uit wilde werken, dus ik had zoiets van… waarom niet. Daar is het toen begonnen. Ik heb in November 2002 de 50K op 29 november gehaald. Ik was zΓ³ trots. En van daaruit heb ik jarenlang meegedaan. Het dwong me om te creΓ«ren, en daar ging ik verdomde goed op.

Ik ben zelfs voor het Nederlands/Belgische forum nog twee jaar Municipal Liaison geweest (2004-2005); ik organiseerde de Kick-off bijeenkomst, de Thank God It’s Over party, en was een aanmoedigende forumbeheerder samen met nog iemand anders. Ik vertelde iedereen die schreef over de uitdaging, en hoe het hen kon helpen. Ik deed ieder jaar mee, ik kocht de merchandise.

Shit man, Stof & Schitteringen was mijn Nano verhaal van 2006. (Klik dit linkje als je wil zien hoe dat ging, dit zijn posts die ik maakte op het Nano forum dat jaar πŸ˜€)

Ik heb mijn beste schrijfmaatje Brenda Hingstman (waarmee ik o.a. Onrust en vele korte verhalen geschreven heb) letterlijk op de Kick-off party van NaNoWriMo 2004 ontmoet.

schrijfweekendje tijdens nanowrimo 2021

Ik heb schrijfweekendjes met mijn matties gedaan tijdens de eerste week van Nano, in een Landal huisje, of gewoon bij iemand thuis. Samen knallen. Woordenraces gedaan. Iedereen aangemoedigd.

De laatste jaren deed ik niet altijd super fanatiek meer mee, of met een heel nieuw project, of zo, want op dit punt ben ik al een tijdje gepubliceerd auteur met deadlines en lopende projecten. Maar ik heb het initatief, de uitdaging, alles, altijd een super warm hart toegedragen. Ik heb ontzettend veel te danken aan Chris Baty (de bedenker/oprichter) en zijn vrienden.

Het is jammer om zoiets unieks ten onder te zien gaan aan mismanagement en intern gesteggel. 😦

Voor de kijkers van About Books – we zijn aan het kijken of we in onze uitzendingen de aankomende maand tijdens Camp Nano jullie kunnen helpen om het schrijven, het wordcount, en de voortgang te stimuleren in ons Over Schrijven segment. Want als anderen het niet doen, dan doen we het gewoon met onze eigen community, nietwaar? πŸ™‚

bloed in het water·gewoon doorgaan·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

de waarde van bloed is (af)geschreven!

Er was eens een manuscript genaamd De Waarde Van Bloed, afgemaakt op 29 december 2022, dat bijna 127000 woorden telde. Degene die het geschreven had – ik dus – had toen het lumineuze idee om het manuscript in tweeΓ«n te splitsen, simpelweg omdat hij veel dikker was dan het voorgaande deel (De Prijs Van Water), en omdat er op ruwweg halverwege een mooi climaxmoment zat.

Het manuscript werd toen gesplitst in Bloed In Het Water, en wat er overbleef zou De Waarde Van Bloed worden. Of blijven, wat je wil. Uiteraard ging alle aandacht naar Bloed In Het Water op dat moment. Het was tenslotte boek 2, die kort daarop zou moeten uitkomen. Ik gaf het alle scenes die het nodig had om een badass boek te worden, met spanningsboog, personageonwikkeling, achtergronden, alles. Het werd een prachtig boek van 81000 woorden, dat uitkwam eind juli 2024. Ik ben nog steeds SUPER trots op Bloed.

En ik vertelde mezelf: ik moet gewoon even wat zut bijschrijven – zut waar ik geen plek voor had toen het nog 1 manuscript was – voor Waarde Van Bloed, en dan komt het vanzelf goed. Want ik had tenslotte het verhaal al geschreven. Die vette eindconfrontatie (op twee fronten!) stond al als een huis. Alles kwam al mooi samen. Ik had nu gewoon meer ruimte om een extra proloog toe te voegen, en dan vervolgens een uitgebreider einde te schrijven. Toch?

Maar als je even mee telt, dan weet je dat als 127K van het originele manuscript 81K kwijtraakt aan boek 2, dat er dan nog 46K overblijft voor Boek 3. En eigenlijk is dat geen boek. Of makkelijk aan te vullen met alleen een proloogje en epiloogje. Toont maar weer hoe shit ik ben in rekenen/wiskunde – ik dacht dat dit wel gemakkelijk goed kon komen.

Ik dacht, ik maak me even boos tijdens Nanowrimo ofzo, en dan staat het wel. Toch? πŸ˜€

Mja, misschien niet alleen slecht in wiskunde, maar ook nog eens super naΓ―ef.

De reden dat het hier zo stil is geweest de afgelopen tijd is omdat ik aan het stoeien ben geweest met mijn manuscript. Want ik had een aantal gave mid-verhaal climax scenes gebouwd, en een proloog waar ik heel blij mee ben (ik ben zo verliefd op al mijn antagonist prologen in deze serie jongens, echt, stel me er alle vragen over want IK HOUD DAN MIJN KOP NIET), maar de mid-verhaal scenes betekenden dat ik als een idioot alles moest herschrijven richting het einde want mijn logistiek, motivaties en situaties klopten niet meer. En op de een of andere manier blokkeerde dat me volledig. Het manuscript voelde als één brok chaos, onlogisch, onduidelijk, en ik wist niet goed waar ik moest beginnen.

tijdens het schrijfweekend, terwijl ik mijn tijdlijn aan het ontwarren was πŸ˜€

Een paar weken geleden, echter, tijdens een schrijfweekendje met mijn matties heb ik mezelf een schop voor mijn kont gegeven en heb ik mijn manuscript geunfucked, en opeens was de blokkade weg. Het was als magie. Mijn blokkade loste op als sneeuw voor de zon. De knopen waren uit mijn draad, ik zag het uiteinde weer. (Het enige wat me nog tegenhield was de remaster van Suikoden 1&2 voor Playstation 5)
En ik heb zo een paar duizend woorden naar het einde toe geschreven, die epiloog toegevoegd. Een daadwerkelijk denouement. Ik ben zo blij! ✨

Het is nog steeds een lean & mean manuscript want hij klokt in op 70130 woorden, maar hij ligt nu bij de proeflezers (o.a. de lieve, leuke, getalenteerde mensen op de foto hierboven ❀️) en ik vermoed dat er daar en bij de redactie nog wel het een en ander bij zal komen. Maar hij STAAT, jongens. Ik heb weer een vol manuscript met een (semi?) coherent verhaal. Nogmaals: ik ben zó blij. (meer sterretjes ✨)

Eens kijken wat de proeflezers zeggen, en dan kan hij hopelijk begin mei naar de uitgeverij. En dan heb ik iets waar ik de volle 100% achter sta. Want die climax van dat verhaal? Nog steeds super gaaf. Ga je leuk vinden. Beloof ik. En buiten dat is de rest nu ook leuk geworden, haha. Eindelijk.

Ik bedenk me net dat ik zeg “eindelijk” maar waar hebben we het eigenlijk over – Bloed is eind juli uitgekomen. Het is nu maart. Het voelde als een eeuwigheid, maar uiteindelijk heeft het maar een paar maanden geduurd. Ik ben misschien wat te streng voor mezelf? Eh. Ik ga vooral verder met blij zijn nu. Let’s fucking goooo πŸ™‚

achtergronden·Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

terugblik op 2024 / vooruitblik op 2025

Ik kan bijna niet geloven dat het jaar alweer bijna voorbij is. Wat is het voorbij gevlogen! En wat is er een hoop gebeurd. Een nieuw boek, een verhalenwedstrijd winst, al die beurzen…

Dus wat gebeurde er allemaal in 2024?

  • In februari kreeg ik een nieuwe baan en werd mijn leven opgeslokt door Final Fantasy 7 Rebirth. Ik benoem dat laatste vooral omdat dat mijn verhaal “In Het Maanlicht”, dat ik in de weken daarop schreef, heel erg beinvloed heeft.
  • In april was het ’t tienjarig jubileum van mijn eerste boek, “Stof & Schitteringen”. Ik heb het niet heel uitgebreid gevierd, maar het was toch wel heel leuk om op terug te kijken! Ik was in die periode vooral druk bezig met mijn nieuwe baan combineren met beurzen als Elfia en schrijven, want ik schreef twee verhalen voor Waterloper verhalenwedstrijd: “In Het Maanlicht” en “De Belofte”.
  • In juni gingen we los met de redactie van “Bloed In Het Water”! Het ging van een leien dakje, ongelofelijk voorspoedig, en voor ik het wist waren we klaar. En toen was het tijd voor de kaft, en … het was perfect, de boeken arriveerden van de drukker precies op mijn verjaardagsfeestje. Mooier kan het niet. ❀
  • Daarna Castlefest, Elfia Arcen, Comic Con…
  • En toen de uitreiking van Waterloper. Waarbij bleek dat “In Het Maanlicht” het winnende verhaal was! Echt absoluut fantastisch, ik kan er nog steeds niet over uit. De Waterloper trofee staat nu gebroederlijk in de kast de Fantastels trofee gezelschap te houden. πŸ™‚

En wat gaan we doen in 2025?

  • Ervoor zorgen dat “De Waarde Van Bloed” publicatieklaar is. Da’s een beetje mijn grote falen – ik had hem eigenlijk dit jaar klaar willen hebben voor de uitgever, maar dat is niet gelukt. Ik heb niet zo veel geschreven de afgelopen maanden, vrees ik. Maar volgend jaar moet ik wel, want ik wil ervoor zorgen dat “Waarde” klaar is om op Castlefest uit te komen. Dus volgende maand wil ik gaan knallen!
  • En verder… ik wil alvast een opzet gaan maken voor een volgend project – gebaseerd op een heel oud idee waar ik in 2010 (!) al eens aan heb zitten plukken -, dat ik na afronding van de Paraiso serie ga oppakken. Ik wil hier nog niet al te veel over zeggen, want het is allemaal nog wat onzeker, maar ik heb leuke ideeΓ«n, en ik denk dat hier zeker een gaaf project uit kan komen.

Dus we gaan het zien. Laten we van 2025 een feestje maken!

Voor nu… heel fijne kerstdagen en een schitterend uiteinde allemaal. We zien elkaar gauw weer! xxx

bloed in het water·Boekpresentatie·gewoon doorgaan·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

het wordt echt nooit makkelijker

Heel, heel, héél binnenkort komt mijn nieuwe boek uit. “Bloed in het water” is het vervolg op “De prijs van water” en het tweede boek (van drie) in de Paraiso-serie. Ik heb zo veel lol gehad met het schrijven en de redactie, en de kaft en de binnenwerk-art is echt weer spectaculair. Het werk is gedaan, het boek gaat deze week naar de drukker, en alles ik nu nog kan doen… is wachten.

Het, um, is best heftig. Ik zit me best op te vreten. Dit is iets wat we eerder bij About Books besproken hebben. Ik heb ook zelf wel eens de vraag gekregen: wordt het ooit gemakkelijker? Mijn antwoord is, helaas: nee. En je denkt misschien, “Jemig, Kel, dit is je hoeveelste boek nu?” (mijn negende, ik weet het!) “Waarom is het dan zo heftig?”

Omdat ieder boek uitbrengen nieuwe onzekerheden met zich meeneemt. Dit zijn de zorgen die ik heb iedere keer dat er een nieuw boek van mijn pen aan zit te komen:

  • Verhalenbundel schrijven? –> zitten mensen wel te wachten op (nog) een verhalenbundel? wat als de verhalen (deze keer) niet van goeie kwaliteit zijn? zit er wel cohesie tussen de verhalen? komen de thema’s naar voren? had ik niet toch x verhaal moeten schrappen of y verhaal moeten toevoegen? En de volgorde? is die wel okay?
  • Eerste boek van een serie schrijven? –> vinden mensen deze nieuwe wereld wel leuk? is het een stap achteruit ten opzichte van mijn vorige serie? lijkt het te veel op mijn vorige serie? of misschien zelfs te weinig? gaan mensen van mijn personages houden of vinden ze ze stom? misschien laten ze deze serie wel liggen, simpelweg omdat het niet mijn andere serie is? heb ik me niet nu verbonden – voor meerdere boeken- aan een concept wat niemand leuk vindt behalve ik?
  • Tweede boek van een serie schrijven? (hier ben ik nu) –> is dit een goeie, waardige opvolger van het vorige boek? zijn mensen misschien in boek 1 al afgehaakt omdat ze het stom vonden en komt niemand boek 2 halen?is dit een goeie voortzetting qua spanningsboog? qua personageontwikkeling? leidt hij niet aan “tweede boek syndroom”? ga ik mensen teleurstellen? haken ze nu af? staat dit verhaal goed genoeg op zichzelf? is dit een goeie opzet voor boek 3?
  • Derde boek van een serie schrijven? (even uitgaande van dat het een trilogie is, ik heb nog geen ervaring met meer-dan-drie) –> is dit een goede afronding van de serie? heb ik het einde niet verkloot? komen alle plotlijnen samen? maak ik de lezer hier blij mee? lezen ze de serie met een bevredigd gevoel uit? heb ik de serie zo eer aangedaan?

Super happy happy fun times, man, dat schrijven. πŸ˜€

Het kan natuurlijk zijn dat het voor jΓ³ΓΊ wel gemakkelijker wordt, hoor, maar bij mij is het de aard van het beestje een beetje. Ik wil heel graag mensen plezieren πŸ™‚

Aan de andere kant heb ik inmiddels herinneringen aan hoe het wΓ©l goed is gegaan. Hoe ik eerste, tweede en derde boeken heb geschreven, en hoe mensen er mee wegliepen. Hoe mensen me kwamen vertellen dat ze genoten hadden, en dat ze zelfs zonder te kijken een boek van me meenemen omdat het “vast toch wel goed is, want dat zijn ze allemaal”. Dat helpt enorm, en maakt de situatie een stuk draaglijker. (Tegelijkertijd is er dan ook een stemmetje dat zegt: “ja maar dat was vΓ³rige keer, dit is een ander boek/andere serie/andere bundel!”, dus tja, het houdt niet echt op).

Het is maar goed dat “Bloed in het water” begin augustus, op Castlefest al uitkomt, en dat ik de schitterende kaft morgen in About Books al aan jullie kan onthullen. Ik hoef dus niet zo lang in de zenuwen te zitten. Dus dat valt wel weer mee. Als dat eerste festival eenmaal geweest is, zijn de zenuwen doorgaans verdwenen. Dus nog even wachten, nog drie weken.

Dan komt “Bloed in het water” uit! En ondanks wat ik hierboven heb geschreven, heb ik er ook héél veel zin in πŸ˜€

achtergronden·Beurzen·gewoon doorgaan·plotten·Redigeren·Schrijven·zilverspoor

Workshops & schrijftips

Nou, het is even bijkomen hoor, van een heerlijk weekend Elfia Haarzuilens! Ik zal niet liegen, ik heb er de longpest aan overgehouden en hoest me een ongeluk, maar het was het hΓ©lemaal waard. Wat was het fijn om weer de stand te delen met mijn leuke, gezellige, charmante en getalenteerde collega’s, om lezers te spreken, nieuwe lezers te ronselen, boeken te signeren en/of gewoon lekker te ouwehoeren met standbezoekers. Kasteel de Haar is gewoon een schitterende locatie, en hoewel het soms echt pittig koud was, was het heerlijk en magisch om er weer te zijn. De liefde hield ons warm, en zo πŸ˜€

Een van de dingen die Uitgeverij Zilverspoor doorgaans organiseert (buiten onze stralende aanwezigheid in de stand) is een stapel (schrijf)workshops van verschillende Zilver auteurs. Ik ben een van de auteurs die dit regelmatig doet. Voor mij is het wellicht wat makkelijker, aangezien ik 1) vanuit mijn baan als ICT consultant & trainer regelmatig voor de groep sta, en 2) het niet heel erg vind om mezelf te horen ouwehoeren. (Je bent leeuw van sterrenbeeld, of niet… ;)) Zie ook About Books, haha πŸ˜€

Ik heb een aantal onderwerpen die ik tijdens sessies aansnijd (ik heb een stapeltje onderwerpen klaarliggen, en soms komt er een nieuw onderwerp bij), maar ik vind het ’t allerleukste om me te leiden door vragen van het publiek. Zelfs als ik twee dagen na elkaar dezelfde sessie moet geven, of compleet onvoorbereid voor de groep kom te staan (zoals afgelopen zondag, toen er een miscommunicatie was met de organisatie van Elfia, en we toch niet onze deelnemers willen teleurstellen) heb ik altijd een unieke sessie en is het altijd leuk Γ©n leerzaam. In ieder geval voor mij! Hopelijk voor de groep ook.

Mocht je nu niet in de gelegenheid zijn om naar alle beurzen te komen en me daar in actie te zien en toch benieuwd te zijn wat ik te vertellen heb, dan heeft Robin Rozendal, schrijfster van de Levende Steden serie, op haar super gave YouTube kanaal – wat je Γ©cht moet checken, omdat ze daar ook haar hele journey deelt over het schrijfleven -, een aantal interviews met me afgenomen een paar maanden geleden.

Ik was ze tot dusverre helemaal vergeten te posten, maar ze zijn het kijken waard, denk ik. Als niet voor de inhoud, dan wel voor de gezelligheid. Robin en ik hadden een super leuke tijd met de opnames en is een fantastische host, dat kan je aan de filmpjes afzien. πŸ™‚ Een paar van de onderwerpen zijn ook topics die ik aansnijd tijdens workshops. Dus! Wellicht heb je er wat aan.

En anders zien we elkaar binnenkort wΓ©l een keer, op een van de beurzen. Heb je trouwens verzoekjes voor workshop onderwerpen? Laat het me dan weten.

Hier zijn de video’s:

Een intro interview over mijn boeken en moderne fantasy in het algemeen (die stapel boeken was trouwens super zwaar om zo omhoog te houden, en dan mis ik nog eens Verloren Zielen op deze stapel ook!)
Een video over het redactieproces, zowel meta- als woordredactie. En aangezien ik ietsje beter ben in het eerste dan in het tweede, zijn we vooral op meta-redactie / plot dokter spelen, ingegaan
Over vecht- en actiescΓ¨nes! Deze topics snijd ik ook aan tijdens een van mijn workshops. Cocky, mijn uitgeefster, vroeg of ik daarover wilde praten, naar aanleiding van de actiescΓ¨nes in De Prijs Van Water. Dus… ik deel hier het huiswerk wat ik gedaan heb over actiescenes. πŸ™‚
Deze video wilden Robin en ik graag opnemen omdat we erg geinspireerd raakten van Attack On Titan, en de lessen die het je leert over foreshadowing, informatiedosering, en personageontwikkeling. Met zo min mogelijk spoilers! πŸ™‚

Heel veel kijkplezier!!

achtergronden·bloed in het water·De Zwijgende Aarde·gewoon doorgaan·onrust·Paraiso·quasis·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor·zwanenzang

2023 in de achteruitkijkspiegel

Wat, was het niet gisteren dat ik mijn terugblik schreef op 2022? Waar is het jaar gebleven? :’D
Aan de andere kant kijk ik terug en zie ik dat 2023 super druk is geweest, en dat er zo veel gave dingen gebeurd zijn…

Twee boeken (Zwanenzang en Onrust), talloze festivals en beurzen (want wat gingen we weer heerlijk los met alle beurzen en promotie), About Books, en het keiharde werken aan boek 2 en 3 van de Paraiso serie, want ja, er was ook nog de beslissing om boek 2 te splitten… Whew. Geen wonder dat het jaar voorbij gevlogen is ❀

Haha wat een grote grijnzen allemaal πŸ˜€

Dus wat gebeurde er in 2023 allemaal?

  • Héél veel beurzen! Fantasyfest (2x), Elfia, FACTS (2x), Heroes Made In Asia, Castlefest (<3), Fantasticon, Heroes Comic Con, Comic Con Amsterdam… het kon niet op!
  • Ik besloot boek 2 in de Paraiso serie te splitten in 2 boeken, waarvan de eerste nu klaarligt voor redactie (begin 2024!) en ik hard bezig ben om boek 3 helemaal overhoop te trekken en op te waarderen (nu – ik heb het bestand letterlijk op het moment open staan :D).
  • Brenda en ik werkten samen met Anaid Haen aan de redactie van Onrust, boek 7 in de Zwijgende Aarde serie, die in maart-april klaar was. Het duurde echter nog tot de zomer tot die uit was, maar man wat is hij mooi geworden!!
  • Ik schreef drie (!) verhalen voor Waterloper verhalenwedstrijd. Maanstof werd helaas gediskwalificeerd (voor eeuwig salty over), maar ik was tevreden met hoe Expansiedrift (17e plek) en Verkeerd teruggekomen (7e plek) het deden in de wedstrijd.
  • In de zomer was ik met Anaid en Cocky hard bezig met de redactie van de korte verhalen in Zwanenzang, en die kwam uit in dezelfde week als Onrust – en mijn verjaardag, vandaar dat de slingers hangen in beide foto’s.
  • Mijn verhaal Midwinterrace werd gepubliceerd in Welkom In De Broeikaswereld.
  • Ik schreef Hongerig Vuur voor de SF In De Polder bundel, die ook heel binnenkort uit zal komen, en vertaalde hem in het engels voor de Engelse publicatie als Feed The Fire, die in 2024 zal volgen.

Wat is het plan voor 2024?

Uiteraard is de bedoeling dat Boek 2 in de Paraiso serie, Bloed in het water, in 2024 uitkomt. Zin in! Ik ben zoooo benieuwd wat jullie van (de rest van) Paraiso zullen vinden, dat wat buiten de Hydrontoren ligt! Ik wil zien hoe jullie reageren op de schaduwdimensie, op

Ook is mijn bedoeling om boek 3 klaar te maken voor redactie. Zou mooi zijn als die Γ³Γ³k nog op het randje van 2024 uit kan komen, maar wellicht is dat wat ambitieus. Maar wie weet!

En daarna? Pff, wie dan leeft, dan zorgt. Ik heb in ieder geval zat ideeΓ«n, dus dat gaan we zien.
Hele fijne jaarwisseling gewenst, lieverds. Zie jullie in 2024!

achtergronden·gewoon doorgaan·Paraiso·plotten·Schrijven·Vuur en Vergankelijkheid

Kelly kletst over schrijven (5)

Blijkt dat de laatste keer dat deze rubriek op mijn blog heb gedaan in juli 2021 was. Whew! Tijd om weer wat nieuwe vragen te beantwoorden, dan. Gewoon, omdat het leuk is. Hier vind je de vorige rubrieken: 1, 2, 3, 4.

Hoe georganiseerd ben je met je schrijven? Heb je een methode? Wat gebruik je voor je schrijforganisatie? Notities? Kladblokken? Apps? De cloud?

Ik heb het al eens vaker verteld: ik ben geen plotter, maar ook geen organische schrijver. Ik zit er tussenin. Ik plot heel fanatiek met post-its tijdens de brainstormsessie en maak een outline, maar van daaruit kan ik flink afwijken van mijn originele plannen. Ik ga bijna altijd van de rails af, bij een langer project. De tools die ik gebruik om mijn gedachten te ordenen zijn mijn notitieblok (eentje die ik volpen met gedachtenstromen, planningen, uitschrijven van spanningsbogen, ideetjes, en concepten, totdat hij vol is), Google Drive als ik mijn notitieblok niet bij de hand heb of geen zin heb om te schrijven, en Telegram om te chatten met mijn plotmaatjes. Telegram heeft een super zoekfunctie waarmee je oude chats kunt terughalen, en ik reken daar vaker op dat je denkt.

Is het perfect? Waarschijnlijk niet. Maar tot dusverre werkt het voor mij aardig. πŸ˜€

Wat is jouw writing journey? Wanneer begon je? Waarom? Waren er dingen die tegenvielen? Waar sta je nu en wat zijn je plannen?

Ik begon als klein meisje al, voordat ik kon schrijven. Ik verzon altijd al verhaaltjes, alleen of met vriendinnetjes. In mijn eentje tekende ik ze als poppetjes op papier, en samen met mijn vriendinnetje Paula speelden we onze zelfbedachte verhalen meteen uit. We noemden het toneelstukjes, want we acteerden de boel ook meteen. …Eigenlijk een beetje roleplayen, als ik er zo over nadenk.

Opstellen schrijven op school vond ik altijd al leuk, maar toen ik elf was ging ik ook echt verhalen schrijven, op de computer, in Wordperfect 5.1. Zo heb ik mezelf ook leren typen destijds (en da’s ook de reden dat ik met 7 vingers blind typ, ipv netjes met 10). Tot aan het einde van de middelbare school schreef ik eigenlijk constant wel aan een verhaal, hoewel ik de meesten ben kwijtgeraakt in een crash van mijn harde schijf destijds. Er liggen er nog een paar op de vliering hier die ik wel uitgeprint heb. Ze waren allemaal nogal supernatural, beetje Dean Koontz achtig. En vooral overdramatisch, neem ik aan. πŸ˜€

Tussen mijn 18e en 21 schreef ik minder echt aan verhalen, maar deed ik veel aan online roleplayen. En vanaf mijn 22e deed ik ieder jaar trouw mee aan Nanowrimo, en van daaruit ben ik Γ©cht meters gaan maken. Dus ja, ik schrijf al mijn hele leven.

Op dit punt heb ik een stapel boeken uitgebracht (8), waarvan 2 korte verhalen bundels en een novelle. Het doel is om mijn huidige trilogie (de Paraiso serie) nog af te maken, en daarna zijn er nog geen vastomlijnde plannen. Het liefst zou ik aan de slag met wat science fiction, en ik heb wat ideeΓ«n en vage concepten van projecten, maar ik ben niet van de langetermijn planning. Mijn leven gaat toch nooit zoals ik wil, en als er een beter idee tussendoor komt, dan ga ik daarvoor. Dus we zien wel!

Als je zou moeten kiezen: een heel verhaal zonder Γ³f actie, Γ³f zonder dialoog, wat zou je kiezen en hoe zou het gaan?

Zonder actie. Wat grappig is, want ik ben me de afgelopen paar jaar best aan het profileren als een actie-schrijver, maar dialoog is mijn eerste en grootste liefde. Een recensent schreef ooit dat ik dialogen schrijf als spannende zwaardgevechten, en dat is waar ik naar streef. Ik gooi mijn hele ziel en zaligheid in dialogen, en ik wéét dat ik een verhaal kan schrijven waar twee mensen in een kamer zitten en je helemaal kapot gaat op de dialoog. Of dat met alleen actie ook zo goed zou lukken, weet ik niet zeker. Misschien een leuke uitdaging om allebei teproberen

Wat is het moeilijkste personage dat je ooit geschreven hebt en waarom?

Iris Manderlay, uit Vuur & Vergankelijkheid. Ik ben dol op haar, ze is een schat, maar man, wat ben ik blij dat ik in dit boek ook Leah Telchian had als tegengewicht. Leah babbelde tenminste, Iris was net een verdomde oester. Ik moest het verhaal echt UIT haar trekken.

Wat was het fijnste personage dat je ooit geschreven hebt en waarom?

Een paar jaar geleden was het een toss-up tussen Sirka Lentan en Valeria de la Meray, maar tegenwoordig hebben Monika Silva en Sergio Barros zichzelf ook in de mix gegooid.

Sirka was mijn favoriet omdat ik haar vanaf moment 1 volledig begreep. Ik doorgrondde haar tot op het bot en ik had zo met haar te doen. Bovendien was ze slim, impulsief, doelgericht, en loog ze alsof het gedrukt stond als het haar zou helpen om haar doel te bereiken. Ze is een actief personage dat het plot verder drijft, en dat schreef heerlijk.
Hetzelfde geldt voor Valeria. Een actief personage, met een sterke wil en een scherpe tong, super pragmatisch. Ik ben altijd al een beetje verliefd op Valeria geweest.

Sergio is nu een van mijn favorieten omdat hij zo’n droogkloot is. Hij is bij tijd en wijle echt hilarisch, een beetje awkward, maar wel super competent, en gewoon een goeie gast. Hoewel hij wat introverter is, schrijft hij heerlijk. Ik vind het altijd fijn om tijd met hem door te brengen.
En dat brengt me bij Monika, die is zo brutaal, zo jong, zo beschadigd, en probeert zo hard het juiste te doen. Monika doet me bij vlagen aan Valeria denken, maar heel anders – veel gepassioneerder. Monika en Sergio samen? Dat is puur genieten voor mij, trouwens. Hun dialogen zijn echt een genot om te schrijven πŸ™‚

Als je je toetsenbord op zou moeten geven en vanaf nu alleen nog met de hand zou schrijven, zou dat je lukken?

Nee. Ik haat met de hand schrijven. Ik heb mezelf niet voor niets leren typen, schrijven met de hand gaat veel te langzaam en je hebt geen backspace optie. Ik schrijf met de hand in geval van nood, als ik Γ©cht een scene kwijt moet en ik zit in de trein of in een vliegtuig of zo. Ik heb diep respect voor mensen die met de hand schrijven, maar ik zou heel verdrietig zijn als ik dat vanaf nu alleen nog zou moeten doen. Lang leve mijn mechanische toetsenbord met regenboogkleurtjes! πŸ˜€

Zo, dat was weer leuk! Bedankt voor het aanhoren, jongens ❀

Ben ook benieuwd naar jullie antwoorden op deze vragen!

Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Nanowrimo·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

en toen was het opeens december! (najaar avonturen)

Het was heel raar om op Fantasyfest tegen mijn collega’s van Zilverspoor “tot volgend jaar!” te zeggen omdat het beurzenseizoen opeens afgelopen is. Waar is de tijd gebleven? Het was toch net pas zomer?

Nanowrimo en boek 2/3

En hoe gaaf ik beurzen ook vind, het is wel fijn om even uit te puffen. Twee weekenden per maand je hele weekend kwijt zijn – naast je doordeweekse baan die natuurlijk ook hysterisch druk is op het moment – is me niet in de koude kleren gaan zitten. Gecombineerd met het druilerige weer op het moment en het afnemende daglicht was ik niet in mijn beste doen om echt creatief te kunnen schrijven. Ik had allemaal plannen voor Nanowrimo, maar helaas.

Zo’n 10K in het schrijfproject afgelopen november realiseerde ik me dat omdat ik zo hard aan de spanningsboog van Bloed In Het Water (boek 2) heb gewerkt, en op basis daarvan gave scenes naar voren heb getrokken, dat ik de hele opbouw van De Waarde Van Bloed (boek 3) volledig uitgehold heb. Ik miste spanning op het mid-punt van boek 3. Daar waar de eindconfrontatie super is, heb ik het begin en midden zo gekannibaliseerd dat ik verveeld was met mijn eigen boek. Dat betekende dus een volledige herstructurering van boek 3 en het toevoegen van een extra spanningsmoment.

Het goede nieuws is dat ik een super elegante oplossing hiervoor heb gevonden en een absoluut kick-ass spanningsmoment dat een belangrijk onderdeel van de eindconfrontatie weer extra voedt (yayyyyy! ✨), maar ik heb dus nog niet de mentale energie gevonden om het op te schrijven. Ik hoop dat ik na volgende week daar wat meer tijd voor heb, aangezien ik de laatste twee weken van december vrij heb πŸ™‚ Let’s goooo πŸ˜€

Waterloper verhalenwedstrijd

Verder hadden we natuurlijk ook de uitreiking van Waterloper verhalenwedstrijd nog! Hoe is dat nu eigenlijk verlopen?

Ik had drie verhalen ingestuurd, allemaal verschillende smaakjes van space horror (geen idee, dat was waar mijn hoofd naar stond deze lente, blijkbaar?).

Verkeerd teruggekomen is 7e geworden (yay! ik vermoedde al dat deze het ’t beste zou doen, dit is echt een klassiek Kelly-verhaal), Expansiedrift 17e (fair, deze had ik als laatste geschreven en is niet super origineel, vooral spannend eigenlijk), en helaas is Maanstof gediskwalificeerd omdat het niet voldeed aan het thema. Daar ben ik het persoonlijk echt 100% mee oneens, maarja, zo gaat het soms. Maakt niet uit, ik ben super blij dat ik hem geschreven heb, hij is creatief en heel anders dan normaal, dus hij komt gewoon in de volgende bundel & ik stuur heb in voor Edge Zero. πŸ™‚

Dat is het mooie van zo’n wedstrijd natuurlijk; het dwingt me om creatief met thema’s en verhalen om te gaan, om iets te schrijven waar ik anders nooit op gekomen was. Ik leer ervan, ik geniet van de creatie, en op een zeker punt zal ik hem vast met jullie delen via een nieuwe bundel, net zoals de verhalen in Verloren Zielen en Zwanenzang ❀

Voor nu is het tijd om het jaar af te maken, en dan op naar de redactie van Bloed In Het Water, en de herschrijf van De Waarde Van Bloed. En dan maar nadenken over toekomstige projecten! πŸ™‚

bloed in het water·gewoon doorgaan·Nanowrimo·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·zilverspoor

“Bloed in het water” is klaar voor redactie!

Het gaat gebeuren, mensen. Boek 2 van de Paraiso-serie, het vervolg op De prijs van water, ligt bij mijn uitgever, klaar voor de redactie. Of in ieder geval zo klaar als ik hem ga krijgen. Hij heet Bloed in het water, hij is 81609 woorden lang, en ik ben er heel, heel trots op, en vind het heel, heel spannend wat jullie er straks van gaan vinden.

Zoals jullie misschien wel weten, wordt dit dus boek 2 van 3. Was niet de planning, maar dit verhaal werd zo lang, en had zo’n spanningsboog, dat ik het handiger vond om een knip in het middel te maken. De eerste versie van dit boek stond dus al klaar in februari, maar doordat het boek in tweeΓ«n gesplit is, moest ik nog een hoop heen en weer husselen wat betreft perspectiefhoofdstukken, en extra informatie toevoegen, om ervoor te zorgen dat het verhaal nog steeds een mooie opbouw had.

Alles wat er nu overblijft, is het overgebleven deel van boek 3; zo’n 60K aan woorden. Daarvan heb ik nu de ruimte om het een en ander uit te bouwen (ik heb zo’n zin in de proloog! en die moet ook wel gaaf worden, want hij moet de proloog van boek 2 waar ik SUPERTROTS op ben wel overtreffen – no pressure! :D), en ik heb besloten dat ik aankomende NaNoWriMo daarvoor ga gebruiken. Gelukkig heb ik aankomende week vrij, dus ik kan lekker wat meters gaan maken. Het plan om te gaan knallen ligt eral, ik weet precies wat ik wil ga doen. Nu alleen nog schrijven, kreng πŸ™‚

En redigeren, natuurlijk, maar dat gaat gebeuren wanneer mijn redactrice daar klaar voor is – ik heb als een absolute baas anderhalve week vΓ³Γ³r de deadline ingeleverd, dus ze heeft nog even. Ik ben mijn knokkels in ieder geval al aan het kraken. Let’s take this baby home ❀

Oh, en als je benieuwd bent naar de quote waarmee ik mijn boek open – en het liedje dat me geinspireerd heeft om deze titel te gebruiken voor boek 2? Check it out. Je moet wel van wat steviger rock houden. πŸ˜‰