Algemeen·Zilverbron

zij die terug zijn van FACTS, groeten u!

En we zijn weer terug van FACTS. Wat een overweldigend event is dat toch; zó veel mensen in een Expo hal, allemaal met een liefde voor het fantastische, voor comics en films, zo velen van hen buitenissig uitgedost… tot aan de sokken en schoenen (of juist niet) aan toe… en soms ook niet. (Ik had een goeie giechel om een jongen die een kartonnen doos over zijn hoofd en rug heengetrokken had waarop ‘NOT SNAKE’ geschreven stond met marker. Ik geloofde hem op zijn woord :D)

We stonden met de Zilverspoor stand twee dagen op de Expo Flanders in Gent. De eerste dag ging de wekker om half vijf ’s morgens… dat was wel even bikkelen hoor. Gauw naar Gent kachelen, de stand opzetten, en vervolgens tot zeven uur ’s avonds socialisen met de FACTS bezoekers. We hebben goede contacten opgedaan en fijn verkocht en gekletst met de bezoekers en elkaar, dus al met al was het een toptijd. Maar toen we eenmaal in de B&B waren op zaterdagavond waren we zo moe dat we niet eens uit eten zijn gegaan, maar gewoon pizza besteld hebben en daarna ons bed ingedoken zijn. Sorry Gent; ik bezoek je nog wel een keertje écht. Op zondag was waren we tot vijf uur bezig, waarna we in record tijd afbraken en toen in de file terug naar Nederland terecht kwamen.

En nu weer terug naar het gewone leven… en hard verder schrijven aan ‘Talent en terreur’, want ik ben zo vaak aan het beloven geweest dat die met Castlefest uitkomt, dat ik mijn deadline natuurlijk wel moet halen!

Algemeen

het gevoel van elfia

“Welkom in Elfia!” roep ik vrolijk tegen een jonkvrouwe die Elfia binnenstapt.
“Dank je wel,” krijg ik terug.
“Voelt goed, hè?”
Ze glimlacht me stralend tegemoet. “Ja joh!”

Hoe beschrijf je een event als Elfia? Dat je naast de ingang staat en met een grote glimlach exotisch en prachtig verklede mensen in Elfia verwelkomt. Dat de nieuw verkozen koning en koningin van Elfia in onze stand komen buurten. Dat er mensen zijn die je boek komen kopen (soms zelfs allebei tegelijk), of je komen vertellen dat je boek zo gaaf was en wanneer komt boek 3 uit? Dat je poseert voor een foto met Goku en omvallend van het lachen samen de kamehameha doet. Dat je een een in het zwart geklede jongeman met zwaard-en-drakenpins op zijn kraag over de grens Elfia in ziet stappen en tegen hem zegt: “Welkom in Elfia, asha’man,” en hij naar je terug grijnst, omdat je snapt wat hij aan het cosplayen is.

Dat je gesprekken voert over boeken, over je favoriete series en personages, dat je discussies hebt over tv-series, en mensen aanmoedigt om te blijven lezen, te blijven dromen, te blijven schrijven. Het is een en al menselijke connectie en ‘wij begrijpen elkaar’ en dat is zo bijzonder. Dat je lacht met je collega’s, lekker bijkletst, geniet.

Ik ben net als altijd compleet afgedraaid na een weekend met zoveel indrukken, maar het is het helemaal waard.
En volgende week FACTS!

Algemeen·Boeken·Stof en Schitteringen

mooie plaatjes

Vandaag struikelde ik over een tweetal plaatjes die me erg gelukkig maakten. Ik kan het even niet laten om ze met jullie te delen!

Exhibit A:
Stof & Schitteringen in EgypteStof en Schitteringen is met een lezer meegevlogen naar Egypte! Zo internationaal 😀 Wat een mooi plaatje dit. Dank je wel voor het delen, IJdo! ❤
(ben wel een beetje jaloers op mijn boek. mag ik ook zo’n mooi uitzicht?)

Exhibit B:Bibliotheek Rotterdam

Dit is een screenshot van de bibliotheek van Rotterdam.
Niet alleen is Stof daar uitgeleend (wat natuurlijk altijd goed nieuws is), maar wat mijn hart sneller deed kloppen was de kolom aan de rechterkant ‘Anderen leenden ook’. Het is natuurlijk hartstikke leuk om te zien dat Stof meegaat met lezers van Jasper Polane (hoi!), maar er staat ook James S. A. Corey – The Expanse serie. En dat is alleen maar mijn favoriete SF serie van dit moment. Om dat te zien… om in één adem ‘meegeleend’ te worden met een van mijn favoriete boekenseries… wauw, ja… dat is toch wel een bijzonder gevoel hoor!

Muziek·Schrijven·Talent en kristal·Talent en terreur

plotten met playlists

Een van de manieren waarop ik aan het plot van mijn verhaal werk, is door een playlist te maken en die op repeat te zetten terwijl ik aan mijn verhaal denk. Meestal maak ik actief tijd voor plotkauwen als ik ’s avonds de hond uit laat. Dat is een half uur lopen in het donker met een playlist die plotsuggesties in mijn oren blèrt… en in die periode dat mijn hersenen sowieso al opgegeten worden door het plot-in-wording, dan is dat nog eens extra effectief. Mijn hond Bodhi vindt het niet erg, die wil best een extra rondje om lopen als ik middenin een plotpunt zit.

Vanavond gebeurde dat dus. Playlist aan, lopen… en opeens had ik een doorbraak. Weer een puzzelstukje dat op zijn plaats viel, en wat zo lógisch is dat het plot verder stuwt en dieper laat gaan. Man, zulk soort dingen zet mijn hersenen in vuur en vlam. (Serieus, ik zou wel eens een MRI willen zien van mijn hersenen als ik aan het plotten ben. “This is your brain. Now this is your brain on plot….” :D) Ik kan alleen maar stom grijnzen en gelukkig zijn. Dit voelt zo goed. Dit gaat werken. Dit gaat hem worden. Ik ga heel binnenkort zitten en schrijven. Man, ik heb hier zin in!

In de tussentijd gaat mijn dank uit naar Protest The Hero, die ik op dat moment aan het luisteren was. En Dillinger Escape Plan. En Sonic Syndicate. Alledrie deze bands zijn verantwoordelijk voor heel belangrijke plotpunten in wat Talent en Terreur gaat worden. Ik zou willen dat ik ze kon bedanken 🙂

En mocht je je afvragen wat ik dan precies luisterde? Nou, het is niet voor iedereen. Het is een mathrocky/progmetal-y mess met een vrij geniaal einde; maar ik vind het leuk. 😀

We are your beginning
and we will be your end…

Mocht je interesse hebben in de volledige playlist van de Lentagon serie, check dit dan. Hij gaat van dance naar modern rock naar metal, heel uiteenlopend!