Beurzen·Zilverbron

elfia haarzuilens 2016

En toen zat Elfia Haarzuilens 2016 er al weer op. Het was even bikkelen met die weersomstandigheden (regel, hagel, zon, ijzige kou, wind…) dus ik heb zowel een verbrand snoetje als een flinke verkoudheid opgelopen van twee dagen in de Zilverspoor/bron stand staan, maar oh, wat was het ’t waard!

Het was super gezellig, heb fijn verkocht en gekletst met zowel lezers, als bezoekers, als mijn mede-schrijver collega’s. Van mensen die écht geen geld meer hadden om boeken te kopen maar toch lekker kwamen buurten, tot mensen die ik kon verleiden tot een aankoop van Stof & Schitteringen (of een van de boeken van mijn collega’s),  of, nog mooier: mensen die kwamen vragen wanneer boek drie nou uitkwam omdat ze wilden doorlezen… het was allemaal fijn, allemaal leuk.

De outfits van de bont geklede bezoekers waren natuurlijk weer prachtig maar oh, wat hoop ik dat mensen niet ziek zijn geworden van de kou en de hagelbuien. Wat een bikkels zijn jullie! Ik zit hier snuffend van de verkoudheid achter mijn computer, hoop dat het bij jullie meevalt. ❤

Maargoed, dat gaat ook gauw weer over, de herinneringen blijven! Even een paar foto’s delen, hoor, zodat de herinneringen extra goed blijven hangen…

Dus, wat is het plan vanaf nu, nu alle evenementen voorlopig even klaar zijn? Binnenkort ga ik met Cocky aan de slag met de redactie van Talent & Kristal, en in de tussentijd ga ik broeden op de prequel (die voorlopig de werktitel Vuur & Vergankelijkheid heeft), want ik begin ideeën te krijgen over een strakkere verhaallijn en betere personage motivaties. Hij gaat leuk worden! 😀

Talent en kristal·Talent en terreur

een quote voor de donderdagavond

“I’m scared of the love I have for you, because I know it will ruin me, and I also know that I’ll let it.”

joyseamon

(acteurs zijn Thomas Dekker en Britt Robertson – scene komt uit “The Circle”, maar ik vind hem close enough – het deed me zo aan Seamon en Joy denken)

Ik vind het heel moeilijk om over de relatie tussen Joy en Seamon te praten zonder in spoilers te verzanden, want de manier waarop ik tegen hen aankijk is natuurlijk ontzettend gekleurd door wat ze hebben meegemaakt in Talent en Kristal, en jullie hebben die informatie nog niet. Ik moest echter dit plaatje en deze quote (géén idee waar die vandaan komt, Google gaf me het antwoord niet) met jullie delen, want hij past zo goed. :’)

Nog een maand of drie tot Talent en Kristal, jongens. Zullen we dan verder kletsen over romantiek en relaties en de chemie tussen Joy en Seamon? :’)

Fantastels

Fantastels Verhalenwedstrijd 2015

Afgelopen zaterdag was de uitreiking van Fantastels Verhalenwedstrijd 2015 en wat was het spannend! Voor mij toch wel ietsje minder, omdat ik als jurylid dit keer aan de andere kant van de tafel zat en ik de uitslag al een paar uur eerder wist dan die arme nerveuze deelnemers, maar ik kan je zeggen: ik heb wat nagels afgekloven in de hoop dat mijn favoriete verhalen hoog scoorden, hoor!

dsc_0062_zpsnlkqc1me
De winnaar, Ben Adriaanse (hier op de foto met Anaïd Haen): gefeliciteerd! Je verhaal was fantastisch!

Het blijkt dat mijn mede juryleden het met mij eens waren, mijn absolute top 3 favorieten zijn allemaal in de top 5 beland. Allereerst ontzettend gefeliciteerd aan de uiteindelijke winnaar, Ben Adriaanse, voor je fantastische De aardappelen van Clingemans & co. Je was mijn #2, maar ieder van mijn top 3 verhalen mocht winnen wat mij betrof; het was héél close. Mijn #1 was 5e geworden (toch een ietwat controversieel verhaal, maar dat is niet gek als je naar mijn smaak kijkt. Ik ben zelf tenslotte ook een Deviant prijs winnaar ;)) – De Bra-ba-bla van Bart Huyghe. Mijn #3 is 4e geworden, en dat bleek een van mijn schrijfmaatjes te zijn, Tijs de Jong, met Drie-eenheid. (Mag ik nogmaals zeggen: ik zei het toch? Ik heb zulke verdomd getalenteerde schrijfmaatjes, jongens, het is een voorrecht om zulke fantastische vrienden/proeflezers/schrijfmaatjes te hebben).

Ik ga bij deze ook mijn introductie van het juryrapport posten, zodat jullie allemaal kunnen lezen wat ik van de verhalen vond; denk dat dit wel algemeen bekend mag zijn.

Ik was heel vereerd dat ik na vier jaar fanatiek verhalen schrijven voor Fantastels dit jaar in de jury mocht plaatsnemen.

Het was oktober 2011 toen ik de stoute schoenen aan trok en voor de eerste keer een verhaal naar Fantastels instuurde. Ik besloot er gewoon voor te gaan. Het juryrapport leek me heel nuttig om mezelf als schrijver te kunnen verbeteren. Mijn beste vriendin sleepte me mee naar de uitreiking, want zelf durfde ik eigenlijk niet zo goed. Ik was zo bang om verteld te worden dat ik er niets van kon, dat ik geen schrijver mocht zijn. Die angst dat hetgeen wat je zo graag wil en doet niet goed genoeg is en nooit goed genoeg zal worden – ik weet niet of jij hem gevoeld hebt, deelnemer, maar ik voelde hem… en dat is nooit gemakkelijker geworden. Zelfs na vier top tien noteringen niet. Zelfs na mijn winst in 2013 niet.

En dat is eigenlijk stom, want niemand is een hopeloos geval. Zelfs als je laatste bent niet! Want zelfs dán heb je geschreven, heb je een verhaal ingestuurd naar een verhalenwedstrijd. Schrijver zijn is een project in wording, en je zal nooit perfect zijn. Het kan altijd beter. Maar daarvoor heb je dan Fantastels, om je te helpen!

De enige manier waarop je faalt als schrijver, is als je niet schrijft. En als je blijft schrijven, dan word je vanzelf beter. Het is oefenen, proberen, soms vallen en opstaan, maar het is het waard. Mozart kon ook niet meteen perfect piano spelen… dat heeft tijd nodig. Juryrapporten zoals Fantastels je geeft, helpen je daarbij. Omdat Fantastels mij zo veel geholpen heeft, wilde ik wat terug doen en jullie ook proberen te helpen.

Ik toog met goede moed aan het lezen van jullie verhalen en ik heb mijn best gedaan om jullie allemaal tips te geven om jezelf als schrijver te kunnen verbeteren. Natuurlijk viel ik over bepaalde dingen in jullie verhalen – dingen waarvan ik dacht dat ze verbeterd kunnen worden om meer uit je verhaal te kunnen halen. Soms was het plotgerelateerd, soms was het grammatica, soms was het de spanningsboog, soms was het allemaal. Maar dat maakt niet uit; want geen van de verhalen die ik las, was compleet hopeloos. Dus wees niet bang!

Tips en indrukken

De kwaliteit van de verhalen die ik las, was wisselend. Waar sommige verhalen echt fantastisch waren, hadden andere verhalen een betere redactie kunnen gebruiken; sommigen kenden de regels van grammatica en dingen als alineaopbouw niet goed. Ik ben zelf ook geen superheld wat grammatica betreft, dus maak je geen zorgen – daar heb ik niet (te) veel aftrek voor gegeven. Maar ik heb het wel altijd benoemd; het is jammer als een mooi verhaal onleesbaar wordt omdat je te veel komma’s gebruikt en je zinnen van twaalf regels krijgt, of als er op rare plekken enters staan die je uit je leesflow halen. Dan is het een gemiste kans, en daar maak ik dan opmerkingen over.

En dan waren er ook de verhalen waar nog meer uit gehaald had kunnen worden. Dat waren verhalen die ik las en dacht: ‘wel aardig, maar als er nou X of Y gedaan was, was het veel sterker geweest…’ Een van de dingen die me opviel bij het lezen van jullie verhalen, is dat er soms een echt plot ontbrak, of dat niet alles er uitgehaald werd wat er in zat. Dan werd er een goed concept neergezet, maar vervolgens liet de schrijver het dan liggen in de uitwerking. Denk hierbij aan een horrorverhaal waar de protagonist nooit echt bang is, of een concept als xenocide waarin niemand zich écht druk lijkt te maken over de uitroeiing van een andere soort. Als je een ontzettend goed concept bedenkt, trek dan ook alles uit de kast! Ofwel zorg dat je proza zo fantastisch is dat de beschrijvingen briljant zijn en de lezer verwonderd wordt, of zorg dat je iets teweeg brengt bij je lezer. Het liefste allebei natuurlijk. Het is een kort verhaal, dus het is de bedoeling dat je een indruk achterlaat.

Bedenk jezelf goed waaróm dit verhaal verteld moet worden en wat voor indruk je bij je lezer achter wil laten. Wat is je doel van je verhaal? Wat wil je bij de lezer teweeg brengen? Ennui? Woede? Verdriet? Vertedering? Verwondering? Het kan allemaal, hoor!

Als je dit goed voor jezelf uitgekristalliseerd hebt, merk je algauw dat je qua plot, opbouw en uitvoering een veel steviger verhaal in handen hebt. Voorbeeld: Mijn top 3 verhalen  riepen bij mij persoonlijk een (bijna) fysieke reactie op: bij de ene zat ik zowat te grienen, bij de ander voelde ik me alsof ik een stomp in mijn maag had gekregen, en de derde gaf me letterlijk kippenvel. Anderen wekten afschuw op, of een warm gevoel omdat ik blij was dat alles goed was gekomen. De verhalen die bij mij wat teweeg hebben gebracht, hebben ook jubelende commentaren gekregen.

Ik heb iedereen zo goed mogelijk geprobeerd aan te wijzen waar ik denk dat de verbeterpunten in jullie verhalen zitten (soms plot, soms proza, soms opbouw en uitvoering), maar er zitten dus ook een paar verhalen tussen waarvan mijn juryrapport neerkomt op ‘niets aan veranderen, winnaar van deze ronde, OMG DIT WAS FANTASTISCH’. Sorry dat ik dan niets opbouwenders kan toevoegen, maar je vindt dat vast niet vervelend om te lezen! 😉

Beoordeling

Hoe kwam ik tot deze conclusies? Ik heb in eerste instantie een matrixconstructie opgesteld met acht categorieën waarin je op een schaal van 1 tot 10 kon scoren. De maximale score was dus 80 punten. Even ter referentie: mijn drie hoogst scorende verhalen scoorden alle drie 73 punten, de laagste scoorde 31. De gemiddelde score was rond de 59. Waar verhalen hetzelfde scoorden in mijn matrix, heb ik mijn intuïtie laten spreken.

Het kwam zo uit dat ik in de eerste ronde een complete poule of death had, waarin de top vijf verhalen allemaal boven de 63 punten kwamen. In de tweede ronde had ik maar twee verhalen die boven de 63 scoorden, heel vreemd. Het algehele gemiddelde lag daar hoger, maar de uitschieters waren daar minder hoog.

In de eindronde kwam ik gelukkig vijf van mijn zes favoriete verhalen uit de eerste twee rondes weer tegen. Er waren ook wat verhalen doorgekomen waar ik minder woeste liefde voor voelde, een paar nieuwen ik oprecht gaaf kon noemen, en nog ééntje die ik fantastisch vond en zichzelf mijn toplijst in katapulteerde. Zo leuk om te zien!

Dus…

Dit was mijn totale top 10 van Fantastels, met de scores erbij. Zoals je ziet staat er ook een verhaal tussen dat de eindronde niet gehaald heeft, maar de meesten van mijn favoriete verhalen gelukkig wel.

  • De Bra-ba-bla – 73 pt
  • De aardappelen van Clingemans & co – 73 pt
  • Drie-eenheid – 73 pt
  • De droom – 66 pt
  • En op de achtste dag… 65.5 pt
  • Ancora – 64 pt
  • Phaeton in reprise – 64 pt
  • Reset – 64 pt
  • Het Keerpunt – 62.5 pt
  • Ongedierte – 62 pt

Tot het laatste moment heb ik het moeilijk gehad of ik ‘Drie-eenheid’, ‘De Bra-ba-bla’ of ‘De aardappelen van Clingemans & co’ op de eerste plaats moet zetten. Wat mij betreft verdienen jullie alle drie de winst. De scores zijn precies hetzelfde, en om andere redenen, dus ik heb uiteindelijk de volgorde op de proza en de gelaagdheid/meta laten afhangen. Dat gezegd hebbende zou ik met alle drie even blij zijn op de plek van de winnaar, maar dat ligt niet meer in mijn machte nu. Het is aan mijn mede juryleden, en misschien zijn die het hier wel helemaal niet mee eens. Uiteindelijk ben ik maar één jurylid van de acht, hè?

Wat mij betreft is iedereen een winnaar die de ballen heeft gehad een verhaal op te schrijven, op te poetsen en naar Fantastels Verhalenwedstrijd te sturen. Jullie zijn allemaal toppers, en bedankt dat ik jullie verhalen heb mogen lezen. Het was me een eer!

Anaïd, Kasper, mede juryleden, jullie ook bedankt. Ik heb een geweldige tijd gehad!

En dan nu de hamvraag: ga ik volgend jaar weer jureren? Ik denk het niet. Ik vond het waanzinnig leuk om te doen, en verrassend genoeg kon ik het nog best wel combineren met het schrijven & redigeren van Talent en Kristal, maar ik mis het meedoen en het proeflezen voor mijn schrijfmaatjes.

Dus volgend jaar worden we hopelijk concurrenten. Allemaal meedoen, jongens! 😀

Uncategorized

de harland awards 2016

Wat een weken zijn dit, lieve mensen. Awarduitreikingen, beurzen, schrijven, redigeren… het lijkt wel alsof april de maand is waarin alles tegelijkertijd moet samenkomen. Ik klaag niet hoor; ik kreeg vandaag allemaal felicitaties van mensen op LinkedIn omdat ik deze week officieel twee jaar in dienst ben bij Zilverbron als auteur. Dat is wel een mooie realisatie… na twee jaar, still living the dream!

cfcy4tuuuaaqbjy
Het panel! Lisette is aan het woord. Fotografe: Esther Scherpenisse

Maar laten we jullie even updaten over hoe de Harland Awards waren! Ik had de eer om ’s middags, tijdens de Dag van het Fantastische Boek, in een panel te mogen zitten voor ‘jonge, spannende stemmen in het genre’ samen met Lisette Jonkman, Tim Lommerse en Jeroen van Unen. Heidi van der Vloet was onze moderator en we hadden een superleuk panel waarin ons prikkelende vragen voorgelegd werden. Het ging allemaal zo ontspannen dat ik eigenlijk geen tijd had om nerveus te zijn, en we hadden een super leuke tijd. Achteraf heb ik ook leuke reacties gekregen, dus ik denk dat het een succes was.

photo_2016-04-05_18-49-09
Wachten op de uitreiking met twee mooie mannen

’s Avonds hebben we ons in een restaurantje omgekleed in een wat meer gala-achtige outfit, om daarna de uitreiking van de Harland Awards bij te mogen wonen. Eerst de uitslag van de verhalenwedstrijd, waar mijn verhaal helaas niet zo goed eindigde als ik gehoopt had; die top 25 was buiten bereik. Ik heb inmiddels wel wat ideeën waar het aan gelegen kan hebben, maar het is nog even speculeren tot de uitslag binnen is.

De winnaar van die gave award is Lisette Jonkman geworden (met De vier stadia van verval), waarmee ik die middag nog in het panel zat. Helemaal super, ik gun het haar van harte! Ik ga haar boek Schrijven, Kreng! binnenkort zeker even checken en het winnende verhaal ook, als Hebban die net als vorig jaar weer publiceert.

De romanprijs ging naar Auke Hulst, voor Slaap zacht, Johnny Idaho. We spraken hem nog even tijdens het gala, hij was super blij. Misschien zag hij zijn winst ook een beetje aankomen, want hij had een mooie speech klaarliggen. Dat, of hij is het type dat zich goed voorbereidt. 😉

Er werden ook lieve woorden gezegd over de genomineerde die er die avond niet bij kon zijn; mijn uitgever Jos Weijmer, die samen met Joris (J. Sharpe) verantwoordelijk is voor Gebroken Geheugen, die ook een fantastisch juryrapport kreeg waarin de originaliteit van het boek geprezen werd. Dat was een mooie opsteker voor uitgeverij Zilverspoor (en Joris) natuurlijk, want wauw! Ik heb het boek mogen proeflezen en vond het toen al helemaal super. 🙂

Verder hebben we nog gezellig staan kletsen met auteur Jeff Vandermeer (OMG, beetje starstruck toch wel, maar hij is zó aardig, en wat kan hij goed speechen), die prompt verliefd werd op Corina’s boek, wat we toevallig in handen hadden. Hij heeft haar ook nog flink gepromoot online, zo gaaf!

En verder hebben we natuurlijk heerlijk gezellig met mensen bijgekletst, gefeliciteerd, wijn gedronken, en een goede tijd gehad. Het Gala was weer een groot succes en ik kijk uit naar volgend jaar. Maar eerst dat juryrapport, en dit weekend de uitslag van Fantastels, waarvoor ik gejureerd heb. Spannend!

 

achtergronden·Bloed en Scherven·Stof en Schitteringen

Lentagon achtergronden, deel 2

Ik had jullie een tijdje geleden beloofd dat ik wat meer achtergronden over de magie en de wereld van de Lentagonverhalen zou posten, dus bij deze: hier is deel 2 van die serie. In deze blogpost wilde ik een uiteenzetting doen van de specialisaties van de cast. Ja, Sirka, Seamon en Valeria zijn ontzettend getalenteerd, maar kracht is ook niet alles. Waarin zijn ze opgeleid?

bow110_grande
Deze gave art doet me denken aan Sirka. Artiest: Charlie Bowater

Sirka heeft een universitaire graad in energiecompartimentalisatie. Ze is waanzinnig goed in het berekenen in hoeverre een brok kristal op basis van de opbouw van zijn compartimenten energie kan versterken. De Lentagon was haar masterthesis en experts zullen naar haar luisteren als zij een stelling neergooit, en haar vertrouwen als ze iets beweert. Ze is héél goed in haar werk.
Echter, omdat het werken met energiecompartimenten na de Lentagon tragedie zo’n beladen onderwerp is geworden, heeft ze zich daarna omgeschoold. De afgelopen acht jaar heeft ze bij Poortstations gewerkt. Gekoppeld met haar natuurlijke flair met manipuleren en het opzoeken van de grenzen van haar eigen kunnen, heeft ze zichzelf opgewerkt naar poortspecialist. Er zijn maar een handjevol mensen ter wereld die zelf kunnen poorten, en Sirka is de allerbeste.

Valeria heeft ook een duaal talent: aan de ene kant is ze ook goed met energieverdeling en compartimenten, omdat zij betaald werd om bommen te ontmantelen en om te gaan met onstabiele energieverdelingen, maar aan de andere kant is ze ontzettend goed in het maken van energieschilden. Je ziet het ook tijdens Bloed en Scherven; als ze voor het blok wordt gezet en uit reflex moet handelen, dan is de eerste manipulatie die ze maakt een schild. Ze is getraind om zichzelf en degenen om haar heen te beschermen tegen explosies (zie haar ervaring met bommen ontmantelen). Ondanks dat ze legergetraind is, is haar eerste instinct dus altijd om defensief te handelen.

Seamon is niet opgeleid of getraind. Hij heeft al zijn kennis on the job moeten oppakken. Omdat hij opgegroeid is in een gezin dat ontzettend veel bezig was met energie en manipulatie, is zijn natuurlijke talent vanaf het allervroegste moment gevoed. Heel veel van zijn manipulaties komen vanuit een instinctief begrip van de realiteit en een rotsvast, arrogant besef van zijn eigen kunnen. Seamon heeft letterlijk nog nooit gefaald in wat hij probeerde te doen, dus in zijn impulsiviteit en durf doet hij soms dingen die Sirka niet voor mogelijk had gehouden, simpelweg omdat hij niet door heeft dat wat hij doet super roekeloos en gevaarlijk is. (Bijvoorbeeld: een oceaan overpoorten terwijl je niet zeker bent wat zich aan de andere kant van de poort bevindt) Tot dusverre is het altijd goedgekomen, dus hij heeft geluk gehad. Met zijn enorme talent maakt hem dat zowel geweldig als gevaarlijk.

Joy is niet getalenteerd wat betreft magie, maar zij heeft een heel ander talent dat mogelijk wel gerelateerd is aan energie en realiteit, want haar dromen/visioenen van de toekomst worden flink versterkt en gedetailleerder zodra zij de Lentagon in haar handen neemt. In boek 3 gaat ze ook hard bezig met het trainen van haar gave, en verder mag ik daar nog niet veel over zeggen, behalve dat ze al veel beter had kunnen zijn wat betreft de toekomst voorzien als haar vader haar er niet als kind keihard voor afgestraft en gekleineerd had. Waarom deed hij dat? Omdat Joys moeder dezelfde gave had, en het haar een depressie injoeg die haar uiteindelijk het leven kostte.
Het is geen gemakkelijke gift, om mogelijke toekomsten voor je te zien.

Binnenkort meer nieuwe Lentagon achtergronden! 🙂