Algemeen

in de schaduw van het Keezending – steampunk omnibus

Zin om op deze zwoele zomeravonden met een e-book in je tuin of op je balkon te zitten en je heerlijk te verliezen in de gaafste steampunkverhalen van eigen bodem?
Zoek dan niet verder!

Zoals Jack het al zo mooi op facebook zei:

Een waanzinnig plan, aangezet door Peter Kaptein, is in recordtijd tot een goede afronding gekomen. Met trots presenteer ik de steampunkbloemlezing die is gemaakt samen met:
Bo Balder, Astrid Lecomte-Bouwman, Terrence Lauerhohn, Kelly Van Der Laan-Willemse, Bonsart Bokel, Fred Rabouw, Dirk Bontes en Pieter Van de Walle. Alstublieft, gratis te downloaden, als (her)kennismaking met deze schrijvers en ondergetekende! https://www.smashwords.com/books/view/462841

Héél veel leesplezier! 😀

Algemeen·Bloed en Scherven·League verhalen·Schrijven·Stof en Schitteringen

getagd door de schrijveloerus

En dan word je getagd om een post te schrijven… en dan mis je dat volledig. Sorry Patricia! Te druk met genieten van de zomerzon en het opnieuw door Grandia 2 heen spelen op de PS2…. Mea culpa! Dus: liever laat dan nooit.

Waarom schrijf je wat je schrijft?
Catharsis. Schrijven is mijn manier van omgaan met de dingen die ik meemaak en om me heen zie. Het kunnen dingen zijn die mij persoonlijk overkomen, metaforen van situaties die ik meegemaakt heb, of simpelweg dingen die ik gelezen of gezien heb op TV en die aan mijn hersenen blijven plakken. Soms moet ik gewoon schrijven om het uit mijn hoofd te krijgen. Het is pure verwerking, zoals dromen. Vandaar dat ik ook vaak dromen uit kan werken tot verhalen.

In welk(e) genre(s) schrijf je?
Uh, ik heb zo’n beetje alles al gedaan; het Lentagon tweeluik (Stof en Schitteringen, en Bloed en Scherven) zijn moderne fantasy/thriller, maar ik heb zo’n beetje alles van horror, tot drama, tot SF en dystopia al gehad. Het hangt er vanaf waar mijn hoofd naar staat op het moment.

Zie je jezelf in de toekomst ooit een uitstapje maken naar een ander genre?
Eh, zie boven. Mijn Grote Project die op de plank ligt voor na de Lentagon boeken is toevallig fantasy – over magie en goden, maar als het met Stof niets geworden was, dan had ik een oude first draft voor een literary fiction verhaal herschreven. En ondertussen ben ik met mijn vriendin Brenda nog steeds aan het spelen in onze dystopische SF wereld.

Wie inspireerde je om te gaan schrijven (of om te blijven schrijven)?
Om te gáán schrijven: ikzelf. Het moest gewoon wel, verhalen vertellen. Blijven schrijven? Eerst mijn ouders, die het aanmoedigden. Toen na mijn tienerjaren was er het lieve geduld van mijn man en het fanfiction schrijven met mensen op Dragonmount.com, waar ik de lol van gedeelde creaties leerde kennen en energie kreeg van de samenwerkingen… en uiteindelijk mag ik een vriendin van mij op mijn blote knietjes danken dat ze me doorstuurde naar Nanowrimo.org, lang geleden toen de wereld nog jong was in 2002.

Wie is je favoriete door jouzelf bedachte personage?
Ha, het is alsof je moet kiezen tussen je kinderen. Moeilijk hoor. Sirka Lentan en Valeria de la Meray. Sirka om redenen die je wel zal zien in Boek 2; ze is een fantastisch personage, zit zo vol liefde en goede bedoelingen, en gaat door het vuur om haar doelen te bereiken… en Valeria is gewoon fantastisch. Kickass, sassy, en ze doet zich zo sterk voor tegenover anderen dat ze het bíjna wordt – terwijl ze diep van binnen best in puin ligt. Een opmerking van een van mijn proeflezers laatst deed me opeens een voorstelling maken van wat er gebeurd zou zijn als Sirka en Valeria samen die auto hadden gedeeld, nog voordat alles zo mis ging. Kan je het je voorstellen? Al dat talent, die competentie, en die capaciteit tot liegen? De wereld zou aan hun voeten liggen.

In welk lettertype werk je het liefst?
Arial.

In welk lettertype zou je nóóit werken?
Comic Sans

Welk boek had je zelf geschreven willen hebben?
Ik heb letterlijk hardop gezegd dat ik The Hunger Games had willen schrijven. Vooral omdat ik al sinds 2004 schrijf over deathmatch arena’s en toernooien met live weaponry. Dat was destijds gebaseerd op Unreal Tournament en Battle Royale, dus Collins en ik putten uit dezelfde inspiratiebron. Maar qua stijl; zelfs qua POV vorm, hebben we een hoop gemeen. Behalve dat ze een stuk beter is dan ik (obviously).

Wie is de eerste die jouw verhalen leest (behalve jijzelf natuurlijk)?
Mijn vriendin Brenda is het dichtst betrokken bij het creatieproces. Ik kaats heel veel plotideeën op haar af, op het moment dat ze op komen zetten. Daarna komen mijn andere vrienden, en mijn man is meestal een van de laatsten.

Heb je weleens meegedaan aan een schrijfwedstrijd en/of in de jury van zo’n wedstrijd gezeten? (Zo ja: hoe was dat?)
Fantastels 2011 (98 inzendingen), 1 verhaal genaamd “Leercurve” – achtste plaats behaald
Fantastels 2012 (92 inzendingen), 2 verhalen, “Getij” werd 49e, “Rode Lantaarns” werd 7e en won de Deviant prijs
Fantastels 2013 (145 inzendingen), 1 verhaal, “Roze Water”, wedstrijd gewonnen!

Goeie ervaringen dus! In alle gevallen waren het complete verrassingen. “Leercurve” was mijn eerste verhalenwedstrijd en kwam compleet out of the blue – ik hoopte alleen maar dat ik niet laatste zou zijn en werd echt helemaal gek toen ik die 8e plaats in de wacht sleepte. “Getij” was niet zo’n best verhaal, dus 49e viel me alleszinds mee. “Rode Lantaarns” was een verhaal dat me heel na aan het hart ging, dus ik hoopte zo dat die het goed zou doen. Het interesseerde me neit hoe goed, maar een top 10 evenaring zou fantastisch zijn. Toen juryleden me vertelden dat mijn verhaal ze bij de strot gegrepen had, en twee van de zeven juryleden me op #1 hadden geplaatst en de jury zo verdeelden dat ik een extra prijs kreeg… dat was pure duizelingwekkende opluchting. Ik wilde dat het verhaal emoties losmaakte, en dat was gelukt.
En dat “Roze Water” in 2013 won… hahaha, nouja, da’s nu drie maanden geleden en dat kan ik nóg niet geloven 😀

Ik heb ook meegedaan met de Luitingh Manuscripten wedstrijd, maar haalde de longlist niet met Stof en Schitteringen. Van ellende heb ik de maanden erna zo’n 100.000 woorden in de League wereld geschreven. Ik was zo teleurgesteld! Totdat een babbeltje met Cocky van Dijk me leerde dat Stof gewoon niet in het portfolio van Luitingh paste… en dat Zilverbron hem graag op zou pikken 😀

Hoeveel verhalen zwerven er op dit moment door je hoofd heen?
Buiten het feit dat “Bloed” mijn hersenen aan het opeten is, en ik mijn Fantastels 2014 verhaal in de eerste versie af heb – is er altijd nog de League. Ik heb een hele stapel met ideeën voor die wereld, dingen die ik nog wil verkennen, concepten. Niet zo veel meer als vorig jaar, want dat heb ik er inmiddels wel allemaal uit geschreven, maar de verhalen voor de League zijn nog altijd niet klaar. We blijven schaven, retconnen, oppoetsen en aanpassen. Het is een project dat nooit af is. Héérlijk.

Wat is jouw schrijfvalkuil?
Ik heb er meerdere. Een van de belangrijkste is dat ik de spagaat doe tussen het Engels en het Nederlands en mijn NL dus ongelofelijk vervuild is door het Engels. Een van de anderen is dat mijn plot volledig in dienst staat van mijn personages, waardoor ik de hulp van proeflezers soms nodig heb om mijn plot weer op de rails te krijgen – vooral omdat ik de logistiek van het verhaal niet altijd op orde heb. Maar daar ben ik gelukkig wel wat beter in geworden met het voorbijgaan van de jaren.

Ben je weleens herkend in het openbaar als ‘de schrijver van…’?
Ik ben een aantal keer aangesproken als de winnaar van Fantastels – op de Elf Fantasy Fair. Onbekenden die me aankeken en zeiden: hey, jij hebt toch Fantastels gewonnen? – en op basis daarvan Stof en Schitteringen kochten. Helemaal super!

Dit was de Schrijveloerustag. Dank je wel voor het taggen, Patricia/Ninesisters!
Ik mag nu zelf mensen taggen – dus bij deze tag ik Mara van Ness… maar het zal nog even duren voordat die dit ziet, want ze is lekker op vakantie! 🙂

Algemeen·Schrijven·Stof en Schitteringen

namen zijn belangrijk

Naar aanleiding van Kim’s Facebook post en het herlezen van Patrick Rothfuss’ “The Name Of The Wind”, dacht ik dat het misschien wel leuk was om te delen waar ik de namen van mijn personages vandaan heb gehaald. Namen zijn belangrijk en goede namen zijn nog beter. Joy en Valeria heb ik bewust hun namen gegeven, nadat aan Sirka en Seamon eigenlijk niet te tornen viel (toen ik de droom kreeg die aan geboorte gaf aan “Stof en Schitteringen”, heetten ze letterlijk zo, dus ik wilde er eigenlijk niets meer aan doen).

Sirka was altijd al donkerharig, competent, en ontzettend sterk met haar magie. Dit is sinds mijn eerste idee niet meer veranderd. Grappig genoeg betekent Sirka in het Pakistaans ‘stelen’ en noemt een duitse website de naam Sirka een verbastering van Siegrun, wat ‘macht en overwinning’ betekent.

Seamon (spreek uit als SJEE-mon, trouwens. Zoals Seamus) betekent qua naam niet zo veel. Het houdt het midden tussen Seamus en Simon, waarbij Seamus betekent ‘hij die verdringt’… wat natuurlijk wel grappig is omdat hij later geboren wordt dan Sirka en haar record qua talent verbreekt. Maar eigenlijk hangt er niet zo veel aan zijn naam vast. Hij had die naam gewoon in mijn droom, kan ik niet zo veel meer aan doen. Wil je met me babbelen over zijn sterrenbeeld, dan kan ik nog wel een boekje over hem opendoen… (hij is kreeft, trouwens).

Joy heb ik heel bewust haar naam gegeven. Haar volledige naam is natuurlijk Joiya (een naam die je heel misschien kent als Egwene’s visioendochtertje in “Wheel of Time” – die is blijven hangen), maar iedereen noemt haar Joy. Blijdschap. Plezier. Ik wilde een positieve naam, want Joy is van nature heel positief ingesteld. Ze houdt van lol maken, feesten, en kan heel intens genieten. Haar insteek qua mensen is ook positief, want ze ziet het goede in iedereen die ze ontmoet.

(bamf toch?)

Valeria is weer een heel ander verhaal, want Valeria heb ik letterlijk vernoemd naar het personage uit de RPG Suikoden. Vanaf het moment dat ik Suikoden 1 en 2 op mijn PSX speelde (in 2001 al), was ze een van de favoriete personages om in mijn party te hebben. Ze schopte bijzonder veel kont, was een van de sterkere personages, dus het was logisch om haar altijd mee op pad te slepen. Ik heb vijf jaar zitten wachten op de mogelijkheid om een personage naar haar te vernoemen, maar het moest wel iemand zijn die de naam waardig was. Dat werd dus Val.
Maar grappig genoeg betekent haar naam ook ‘kracht’, dus het past perfect bij haar als personage.

In boek 2 “Bloed en Scherven” ontmoet je Romain, die oorspronkelijk Ramon heette. De naam lijkt enigszins op Seamon, omdat zowel Seamon als Ramon hele Jediaanse namen zijn. Ze werken veel met de O klinker in jongensnamen (zie ook Timor). (Ik weet trouwens niet wat pappa en mamma Lentan aan het denken waren toen ze Seamon een Jediaanse naam gaven zo vlak na de oorlog, maargoed – ik neem aan dat Johann zijn achtergrond eer aan wilde doen). Maargoed, tijdens het schrijven realiseerde ik me dat Ramon en Seamon écht te veel op elkaar leken, dus heb ik een naam gezocht die er op leek. Ik heb nog aan Roman zitten denken, maar die naam (net als Kain) is té vaak de naam van de slechterik in films en boeken. Vandaar Romain.

Bonus 2: Joy’s beste vriendin Brenya is een cameo van mijn eigen vriendin Brenda (haar naam is verbasterd naar het liedje van A Perfect Circle). Bren verdiende hem, omdat zij aan de wieg stond van een aantal heel belangrijke plotpunten in het verhaal. Let wel, de real life Brenda is een stuk minder jongensgek en egocentrisch als Brenya, haha 🙂