De boeken van Kelly van der Laan
Ik kom er net achter dat ik sinds januari zo’n slordige 132.000 woorden geschreven heb. Dit is best heel heftig. Mijn vorige wordcount record was 2007, waarin ik in het hele jaar 120K neerpende. Ik heb nu al 132K geschreven en het is pas juni.
Holy shit.
Productief jaartje wordt dit zo; niet alleen de revisies van Stof en Schitteringen die eraan zitten te komen, maar ook nog eens een krankzinnig hoge output qua woorden schrijven! Daar drinken we er eentje op. 🙂
57445 woorden. 84 dagen.
Expendable Souls, de herschreven versie van dat Nanowrimo verhaal dat ik in 2007 in 5 dagen heb neergepend, is KLAAR. Nadat Brenda en ik afgelopen januari een aantal plotpunten in de wereldbouw en de overkoepelende tijdlijn overhoop gehaald hadden, waren een aantal dingen die ik geschreven had niet meer van toepassing. Een aantal personages waren uitgekristalliseerd (we kijken naar jou, Ruiz en Walter), een paar settings waren uitgewerkt en veranderd, maar vooral ook een aantal plotpunten waren aangepast of komen te vervallen – genoeg om te besluiten om Forsaken, de originele versie van het verhaal, helemaal overhoop te trekken en te herschrijven.
Ik denk dat het verhaal voor zo’n 60-70% vergelijkbaar is gebleven, maar een aantal plotpunten zijn flink veranderd, vooral aan de Corporation kant van de situatie. Daarnaast staan Dani en Walter, mijn twee hoofdpersonen, nu ook sterker in hun schoenen als personages. Ik ben er best blij mee.
Ik voel me een beetje schuldig over alle troep die ik uitstort over Dani en Walter tijdens dit verhaal. Walter zijn tragische achtergrond is in principe de reden waarom hij bedacht is in deze verhaallijn, dus zijn tragiek kan nog een beetje als romantisch gezien worden, maar Dani Summers? Oh, die meid verdient het zo niet om in een death match arena te eindigen. Ze is geweldig als hoofdpersoon; haar stem is heel helder en levendig en ze heeft zo’n heftig gevoelsleven. Ze vecht zo hard om een goed mens te blijven zelfs na haar ‘character assassination’, zelfs nadat de hele wereld haar uitkotst en behandelt als een misdadiger.
Ik vond het heel treffend om te zien hoe erg ze niet thuishoorde in die arena. Na meer dan 300K aan verhalen in de League en al die personages, al die killers… en dan Dani. Die doodsbang is, wanhopig, maar zo hard vecht. Zoals Ned Stark al zei: “That’s the only time you can BE brave.”
Maargoed, drie maanden dus, en ik heb letterlijk een novel geschreven. Zonder Nanowrimo om me te helpen. Ik moet nog polijsten en herschrijven en dingen in orde maken, maar bijna drie maanden voor zowat 60K aan wordcount?
Ik ben heel erg tevreden. 🙂
Dit is de eerste keer van mijn leven dat een officiële website… dat een werkgever mij als een auteur benoemd heeft. Dit is ook de eerste keer dat eerdergenoemde werkgever aan het proberen is om mensen enthousiast te maken voor mijn verhaal. Mijn boek. Mijn ROMAN.
Het is een ongelofelijk onwerkelijk gevoel om naar de website van een uitgeverij te gaan en JOUW naam, JOUW foto en de titel van JOUW verhaal daar te zien prijken. Wel een gevoel waar ik aan kan wennen, trouwens.
Wat een geweldig moment! 🙂
“Het is zò druk geweest, met de eerste twee Zilverbron boeken in aantocht, dat we nog niet de tijd gehad hebben om onze nieuwe auteurs voor te stellen.
Vandaar dat we volgende week maandag t/m vrijdag weer elke dag een nieuwe auteur aan jullie gaan voorstellen (wat het aantal auteurs op 17 brengt, en er zijn weer drie contracten onderweg).
Volgende week dus up-to-date site, met elke dag weer een nieuwe auteur!”
Daar zit ik bij! Zo spannend!
Ik hoop dat mijn profiel niet online gaat als ik net in Budapest zit voor mijn werk, maarja, je kan niet alles hebben. Het profiel staat er toch het hele jaar nog… 😉
“This giant glass sphere, developed by Rawlemon, can concentrate sunlight up to 10,000 times for energy purposes, and can even harvest energy from moonlight.”
Een energieversterker!! En maak er nu kristal van, en in voetbalformaat, en dan is de Lentagon in een andere wereld ineens een mogelijkheid.
Lachen!
(Oh, behalve dat hij blijkbaar vol zit met water. Nouja, een meisje kan dromen, toch? ;))
Mijn eerste post op mijn eerste echte profi blog. Ik blog stiekem al twaalf jaar, maar dit is de eerste keer onder mijn eigen naam.
Ik zal wat oude schrijfsels uploaden en back-daten naar de tijd dat ze daadwerkelijk geschreven zijn, dan lijkt het hier wat voller. In de tussentijd… dit is het begin, jongens! Spannend hoor 🙂
Ik weet sinds september September 2000 wat er gebeurt tijdens Game of Thrones S3x09, “The Rains Of Castamere” toen ik het in het boek las. Ik zie mezelf nog zo zitten in een hoekje van mijn gele bank in een appartement dat twee dagen geleden al opgeruimd had moeten worden. Twee dagen waarin ik volledig van de wereld was; waarin ik niet van die bank afkwam en “A Storm of Swords” van George R R Martin aan mijn handen verkleefd leek te zijn. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ASOS waarschijnlijk mijn meest favoriete boek ooit is. En een van de redenen hiervoor is de cascade van gebeurtenissen die in deze aflevering afgetrapt wordt.
Wil je spoilers vermijden? Klik dan niet verder.
Kristal & explosies 