Jullie hebben me ongetwijfeld al eerder horen ranten over hoe weinig echt gave vrouwelijke personages er te vinden zijn in fictie. Toen ik via Ninesisters over een lijst van de beste tien vrouwelijke personages struikelde (en dank je wel dat mijn Valeria de lijst haalde!!), vond ik dat ik daar aan mee moest doen, want zo’n lijst is gaaf om te maken. Helaas kostte het me ook eventjes, om die tien namen bij elkaar te krijgen. Ik merk dat ik heel veel vrouwelijke personages okay vind, of tolereer, of ik snap wat een ander personage in ze ziet maar ik zie het zelf niet… daarom was het stiekem best moeilijk. En dan vergeten we even de personages waar ik de schurft aan heb, trouwens.

Dus hier is mijn lijst, in no particular order:

Naomi Nagata – The Expanse serie, James S.A. Corey
Naomi is intelligent, heeft gevoel voor humor, een sterke persoonlijkheid, en heel belangrijk, she gets shit done. Ik lees graag over haar, want ik voel me met haar veilig, geamuseerd, en ze licht een kamer op wanneer ze er binnenloopt. Ik snap wat Holden in haar ziet, want ik zie het ook.

 

Phèdre nó Delaunay & Melisande Shahrizai – Kushiel serie, Jacqueline Carey
Deze dames moeten saampjes, met hun dysfunctionele relatie waar de chemie simpelweg vanaf SPAT. Phèdre is een warm, rond personage die compleet geen excuses maakt voor wat ze is, maar wel vanuit pure liefde en compassie handelt, en Melisande is natuurlijk de antagonist, maar met een vreemd eergevoel dat ik zeker kan waarderen. Ik shipte ze zo hard saampjes, ookal is die relatie compleet ongezond. Iedere pagina die ze samen deelde knetterde van de spanning. Ik heb dat zelden zo heftig gezien.

 

Arya Stark – A Song Of Ice And Fire, George R.R. Martin
Let op hoe ik de boekenserie noem, niet Game of Thrones. Hoewel Arya in de TV serie ook haar charme heeft, is het Arya om wie ik een beetje moest huilen toen ze de ridderpop van een ander meisje kapot trok, de vulling naar buiten rukte, en schreeuwde: “DIT is hoe een ridder er echt uitziet!”, dit is het meisje waarvoor ik naar voren bladerde in A Storm Of Swords om te zien of ze niet dood was, please laat haar niet dood zijn… Ik geef heel veel om Arya en ik wens haar het allerbeste toe.

 

Lanfear (Mierin Eronaile) – Wheel Of Time, Robert Jordan
Lanfear is mijn guilty pleasure. Ze is compleet batshit insane. Die scène in de haven in Cairhien waarin ze flipte en een seconde verwijderd was van Rand compleet afmaken is nog steeds in mijn geheugen gegrift. Ik denk dat ik hem nog zou kunnen quoten als je dat zou willen. Ik vond het leuk dat in een wereld waar iedereen zo overduidelijk aan de Light of Shadow zijde stond, Lanfear zoiets had van ‘whatever, ik ga met de kant mee die me het meeste macht geeft’. Ze was een van de weinigen in een wereld die zo zwart/wit was.

 

Valentine Wiggin – Ender Series, Orson Scott Card
Ik kan heel veel zeggen over Orson Scott Card en zijn homophobia en de verschrikkelijke moralistische ZOOI die zijn latere boeken geworden zijn, maar ik werd op mijn veertiende verliefd op Valentine Wiggin en zal voor altijd van haar houden. Ze is een prachtig warm personage, briljant intelligent, en ik zal vechten met iedereen die dat niet zo vindt.
Ik zou Petra Arkanian ook heel graag willen noemen, want ze was fantastisch tot Card roofbouw op haar personage pleegde in Shadow Puppets – waarschijnlijk één van de redenen waarom ik niets meer van hem zal lezen. Petra was mijn heldin, verdomme! 😦

 

Shallan Davar – Stormlight Archive, Brandon Sanderson
Heerlijke meid, Shallan. Ze is slim, super gevat (oh, de puns die ze maakt), ontzettend getalenteerd als kunstenaar en blijkbaar ook met magie, en ze heeft een prachtig complexe achtergrond waarmee ze alle kanten op kan. Als Brandon in volgende boeken (verder) de duisternis met haar ingaat, zal ik dat helemaal begrijpen en eigenlijk hoop ik dat wel een beetje, want dat zou fantastisch zijn, juist omdat ze zo ongelofelijk sympathiek is. Shallan heeft zoveel potentieel en we zitten pas op boek 2… Ik ben benieuwd!

 

Devi – Kingkiller Chronicles, Patrick Rothfuss
Wat, Devi? Niet Denna? Yep. Ik vind Devi leuker. Ze is een business owner, maakt het beste van een vervelende situatie, maar heeft wel heel competent haar zaakjes op orde en dat waardeer ik heel erg. Oja, en ze heeft een geweldig gevoel voor humor. Ik heb begrepen dat ze in oudere versies van de serie niet eens als personage bestond. Ik ben héél blij dat Rothfuss haar ingevoegd heeft, want ze verrijkt het boek.

 

Katniss Everdeen – Hunger Games serie, Suzanne Collins
Wat ik vooral heel mooi vond aan Katniss is dat ze geen beautiful unique perfect snowflake is. Zelfs in het beste geval, als we haar trauma’s niet meetellen, is ze van nature al niet goed met mensen, ze moet hard werken en clever door PR mensen gestuurd worden voordat mensen haar aardig vinden – maar diep van binnen heeft ze wel een groot hart, dat heel erg beschadigd is door haar omstandigheden. Ik vond Katniss met haar diepe complexe problemen met haar moeder, met vertrouwen, met verlies en pijn – heel erg goed en aandachtig in beeld gebracht. Ze voelde heel erg menselijk aan.

 

Sabetha Belacoros – Gentleman Bastards serie, Scott Lynch
Lynch had het zichzelf moeilijk gemaakt: hij heeft twee boeken lang Sabetha lopen hypen als Locke’s grote liefde, zijn rivale, de enige die net zo’n goede dief/acteur was als hij – maar haar niet laten zien, tot in boek 3. Ik was héél bang dat het een teleurstelling zou worden, maar nee, Sabetha was competent, sterk, got shit done, en kon in alle gevallen tegen Locke opboksen en het regelmatig zelfs van hem winnen. Wat knap is, met een larger than life personage als Locke Lamora. Ik was ontzettend opgelucht dat Sabetha alles was wat Lynch in eerdere boeken beloofde. Ze was heerlijk om over te lezen!

Zo, dat was leuk! Het was hard nadenken, maar heerlijk om me weer even te wentelen in mijn favoriete personages in mijn favoriete boekenseries. Binnenkort de jongens maar even uitschrijven… 🙂