Beurzen·gewoon doorgaan·jurylid·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

teken van leven!

24/10/2025 KellyPlaats een reactie

Whew. Je schrijft even een boek, dan komt hij uit, en vervolgens laat je maandenlang niets meer van jezelf horen. Gaat goed, Kel 😉 Bij deze, hier is mijn teken van leven! Zal ik je gauw even op de hoogte brengen van hoe het hier gegaan is de afgelopen maanden?

Allereerst was er natuurlijk Castlefest, waar De Waarde Van Bloed voor het eerst uitkwam. Hoewel de weersvoorspellingen niet best waren, hebben we de ergste buien zoveel mogelijk vermeden (die vielen vooral ’s morgens vroeg en ’s nachts, we hebben zo’n geluk gehad!). Ik heb als een absolute idioot verkocht, al mijn sales records verbroken, geouwehoerd en gelachen, trinkets gekregen, (babies van lezers) geknuffeld, en vooral een waanzinnige tijd gehad. Het was extra leuk, omdat een van mijn besties Wendy haar boek Dans Voor Mij óók uitkwam op Castlefest, en het was zo fucking gezellig om haar erbij te hebben. En haar boek verkocht ook als een speer (logisch, want hij is geweldig! Near-future SF thriller, super spannend! Benieuwd? Klik hier!) dus we waren het hele weekend op een high. ❤

Verder heb ik augustus vooral gebruikt om bij te komen van de hectische weken voor de release. Niet dat ik helemaal stil heb gezeten, want ik schreef een kort verhaal voor de Harland Awards (waar ik natuurlijk verder niet veel over kan zeggen, behalve dat hij tamelijk experimenteel en actueel is, dus we gaan zien hoe hij het zal doen… er zijn 278 inzendingen), en kort daarop samen met mijn ándere schrijfbestie Brenda schreef ik een kort verhaal voor de nieuwe klimaatbundel van Johan Klein Haneveld.

Die klimaatbundel heb ik in het verleden al eens een verhaal geschreven, voor Welkom In De Broeikaswereld. Dat verhaal heette Midwinterrace en was een van de meer hoopvolle verhalen in mijn oeuvre. Het verhaal wat Brenda en ik samen hebben geschreven had als thema Opstand Tegen De Ondergang en is… tamelijk opstandig. We hebben erg veel lol gehad met het schrijven! Ik heb geen idee nog wanneer die bundel uit gaat komen, waarschijnlijk ergens volgend jaar.

Toen waren er verder Fantasticon nog, begin september, en Elfia Arcen, eind september. Bij beide beurzen was het heerlijk weer en zat de sfeer er ook goed in, dus dat was opnieuw een super goeie tijd.

En nu dan? We leven inmiddels eind oktober. De eerste reacties op Waarde komen binnen en ze zijn (gelukkig!) allemaal super positief. Ik ben heel blij dat het einde van de trilogie gewaardeerd wordt.

Verder ben ik druk bezig met de laatste hand leggen aan mijn juryrapporten voor de finale van Waterloper Verhalenwedstrijd (!) en volgend weekend ga ik met mijn schrijfmatties een weekendje weg om te brainstormen, woordenmeters te maken, en te knallen.

Ik heb daar zo’n zin in! Ik heb een aantal leuke prompts opgezocht om mee te schrijven, en ik wil eigenlijk even met ze brainstormen over een standalone boek, wat ik mijn volgende project wil maken (misschien?). Ik heb een vaag conceptidee waar ik wel wat mee wil, maar ik ga me er niet op vastpinnen. Voor hetzelfde geld verzinnen we wat beters.

En, oja, ik ben gevraagd om een cozy fantasyverhaal te schrijven voor een bundel, en die 10K wil ik er eigenlijk wel in de eerste week van november uitgooien. Ik ben aan het tinkeren aan de outline en het personage, en ik denk wel dat het gaat lukken. Over dat verhaal later meer… eerst dat ding maar op papier krijgen. Ik heb er wel ontzettende zin in.

Dus! Dat was de update. 😀

Sorry voor het lange wachten, ik beloof dat ik volgende keer sneller update, haha!

bloed in het water·Muziek·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

stemmingsbouwerij

22/07/2025 KellyPlaats een reactie

Is dat een woord? Ik vind van wel! 😀

Voor De Prijs Van Water en Bloed In Het Water had ik, vlak voordat de boeken uitkwamen, posts met muziek waarvan ik vond dat die bij het boek hoorde. De vibe, zou je kunnen zeggen. Tijdens ieder boek heb ik altijd wel een paar nummers gehad waarvan ik zoiets had van, oh, die zouden voor mijn boek geschréven kunnen zijn. Die zeggen iets, of geven iets mee, dat heel mooi aansluit.

Er is een hele Paraiso soundtrack op Spotify, trouwens, als je zou willen. Ik heb daar jarenlang aan gebouwd. Je ziet een beetje de fases waarin ik geobsedeerd was door bepaalde liedjes en stijlen, voor mij is het echt een trip down memory lane. De playlist is best heel gaaf geworden; ik zet m meestal aan in de auto naar beurzen enzo. Helpt me om in de stemming te komen, zeg maar. Stemmingsbouwerij, haha.

Deze soundtrack heb ik wat minder geluisterd tijdens het schrijven van de serie, trouwens, vergeleken met de Lentagon soundtrack. Ik heb heel vaak game muziek en epische trailermuziek aangehad tijdens het schrijven. Niet zo gek, als je brute gevechten moet beschrijven, denk ik.

Maar ik heb zeker een hoop inspiratie getrokken uit de liedjes op de lijst, en voor boek 3 heb ik er zeker ook een paar. Deze stond echter bovenaan de lijst.

Dus, je vraagt je vast af wat dan het liedje is wat ik aan De Waarde Van Bloed gehangen heb.
Want natuurlijk heb ik er weer eentje. Ik deel hem hier met liefde!

The storm isn’t over yet
And the war has just begun
There’s only one way to go from here
And you will need a gun
I am the triumph of the will
~Skold, “Triumph Of The Will”

Hier is de video. Heel veel luisterplezier!

bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Waarde van Bloed

De waarde van bloed, de finale

18/07/2025 KellyPlaats een reactie

Waarom is het zo stil, vraag je je wellicht af? Omdat we de puntjes op de i aan het zetten zijn van De waarde van bloed, de finale van de Paraisotrilogie. Laatste edits, zetproeven, de kaft…

En jongens, ik merk dat ik er een beetje sentimenteel van word, haha. De eerste woorden voor deze serie zette ik op papier in april 2018. De laatste woorden in juli 2025. Zeven jaar van mijn leven.

Wat houd ik van deze personages. Kai die iedereen kent, die zo om iedereen geeft en voor mensen alles doet, ondanks wat hij meemaakt. Ilsa met haar hele gevecht om controle over haar leven. Monika, die om moet gaan met verraad en verlies. En Sergio, die tot het uiterste zal gaan om degenen die hij liefheeft te beschermen.

Wat houd ik van Paraiso, met zijn grote tegenstellingen, de Hydrontoren, het stuwmeer, het theehuis op Caldeira plaza. Het dauwgaas tussen de flats. De lege rivierbeddingen en ravijnen rondom de stad. Het verkeersgrid en de pods.

Ik zal het allemaal ontzettend missen. Maar allereerst kijk ik er zo naar uit om jullie reacties op de finale van de trilogie te horen. Ik heb alles uit de kast getrokken om het zo spectaculair en spannend mogelijk te maken. Monsters, magie, explosies…. we hebben het allemaal.

En jullie hebben hem héél binnenkort in handen! 😀

Hier is alvast het setje met de drie covers!

achtergronden·Algemeen·gewoon doorgaan·Nanowrimo

RIP NaNoWriMo

03/04/2025 KellyPlaats een reactie

*check mijn vintage nanowrimo 2003 shirt hier!* (en omg wat was ik hier nog n baby!)

Ik vermoedde al een tijdje dat de boel zou gaan klappen, maar gisteren in de About Books uitzending bevestigden kijkers het voor me. NaNoWriMo is na vijfentwintig jaar terziele. Het… het doet me best wel wat, moet ik heel eerlijk zeggen; ik ben er zo ongeveer vanaf het prille begin bij geweest.

Mijn allereerste keer was in 2002, toen een Amerikaanse kennis van me me op de site wees en me vroeg of ik mee zou doen, ik schreef tenslotte zo graag. En dat klopte, hoewel ik sinds ik op mezelf woonde (ik ben toen ik net 19 was het huis uit gegaan om te gaan samenwonen met wat nu mijn man is) eigenlijk helemaal geen echte boek-lengte verhalen geschreven had. Op de middelbare school schreef ik hele boeken, maar daar was ik eigenlijk een beetje mee gestopt. Ik roleplayde alleen nog online.

Maar de uitdaging zag er leuk uit, en ik had een verhaaltje liggen van 4 geschreven A4-tjes dat ik best wel uit wilde werken, dus ik had zoiets van… waarom niet. Daar is het toen begonnen. Ik heb in November 2002 de 50K op 29 november gehaald. Ik was zó trots. En van daaruit heb ik jarenlang meegedaan. Het dwong me om te creëren, en daar ging ik verdomde goed op.

Ik ben zelfs voor het Nederlands/Belgische forum nog twee jaar Municipal Liaison geweest (2004-2005); ik organiseerde de Kick-off bijeenkomst, de Thank God It’s Over party, en was een aanmoedigende forumbeheerder samen met nog iemand anders. Ik vertelde iedereen die schreef over de uitdaging, en hoe het hen kon helpen. Ik deed ieder jaar mee, ik kocht de merchandise.

Shit man, Stof & Schitteringen was mijn Nano verhaal van 2006. (Klik dit linkje als je wil zien hoe dat ging, dit zijn posts die ik maakte op het Nano forum dat jaar 😀)

Ik heb mijn beste schrijfmaatje Brenda Hingstman (waarmee ik o.a. Onrust en vele korte verhalen geschreven heb) letterlijk op de Kick-off party van NaNoWriMo 2004 ontmoet.

*schrijfweekendje tijdens nanowrimo 2021*

Ik heb schrijfweekendjes met mijn matties gedaan tijdens de eerste week van Nano, in een Landal huisje, of gewoon bij iemand thuis. Samen knallen. Woordenraces gedaan. Iedereen aangemoedigd.

De laatste jaren deed ik niet altijd super fanatiek meer mee, of met een heel nieuw project, of zo, want op dit punt ben ik al een tijdje gepubliceerd auteur met deadlines en lopende projecten. Maar ik heb het initatief, de uitdaging, alles, altijd een super warm hart toegedragen. Ik heb ontzettend veel te danken aan Chris Baty (de bedenker/oprichter) en zijn vrienden.

Het is jammer om zoiets unieks ten onder te zien gaan aan mismanagement en intern gesteggel. 😦

Voor de kijkers van About Books – we zijn aan het kijken of we in onze uitzendingen de aankomende maand tijdens Camp Nano jullie kunnen helpen om het schrijven, het wordcount, en de voortgang te stimuleren in ons Over Schrijven segment. Want als anderen het niet doen, dan doen we het gewoon met onze eigen community, nietwaar? 🙂

bloed in het water·gewoon doorgaan·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

de waarde van bloed is (af)geschreven!

22/03/2025 KellyPlaats een reactie

Er was eens een manuscript genaamd De Waarde Van Bloed, afgemaakt op 29 december 2022, dat bijna 127000 woorden telde. Degene die het geschreven had – ik dus – had toen het lumineuze idee om het manuscript in tweeën te splitsen, simpelweg omdat hij veel dikker was dan het voorgaande deel (De Prijs Van Water), en omdat er op ruwweg halverwege een mooi climaxmoment zat.

Het manuscript werd toen gesplitst in Bloed In Het Water, en wat er overbleef zou De Waarde Van Bloed worden. Of blijven, wat je wil. Uiteraard ging alle aandacht naar Bloed In Het Water op dat moment. Het was tenslotte boek 2, die kort daarop zou moeten uitkomen. Ik gaf het alle scenes die het nodig had om een badass boek te worden, met spanningsboog, personageonwikkeling, achtergronden, alles. Het werd een prachtig boek van 81000 woorden, dat uitkwam eind juli 2024. Ik ben nog steeds SUPER trots op Bloed.

En ik vertelde mezelf: ik moet gewoon even wat zut bijschrijven – zut waar ik geen plek voor had toen het nog 1 manuscript was – voor Waarde Van Bloed, en dan komt het vanzelf goed. Want ik had tenslotte het verhaal al geschreven. Die vette eindconfrontatie (op twee fronten!) stond al als een huis. Alles kwam al mooi samen. Ik had nu gewoon meer ruimte om een extra proloog toe te voegen, en dan vervolgens een uitgebreider einde te schrijven. Toch?

Maar als je even mee telt, dan weet je dat als 127K van het originele manuscript 81K kwijtraakt aan boek 2, dat er dan nog 46K overblijft voor Boek 3. En eigenlijk is dat geen boek. Of makkelijk aan te vullen met alleen een proloogje en epiloogje. Toont maar weer hoe shit ik ben in rekenen/wiskunde – ik dacht dat dit wel gemakkelijk goed kon komen.

Ik dacht, ik maak me even boos tijdens Nanowrimo ofzo, en dan staat het wel. Toch? 😀

Mja, misschien niet alleen slecht in wiskunde, maar ook nog eens super naïef.

De reden dat het hier zo stil is geweest de afgelopen tijd is omdat ik aan het stoeien ben geweest met mijn manuscript. Want ik had een aantal gave mid-verhaal climax scenes gebouwd, en een proloog waar ik heel blij mee ben (ik ben zo verliefd op al mijn antagonist prologen in deze serie jongens, echt, stel me er alle vragen over want IK HOUD DAN MIJN KOP NIET), maar de mid-verhaal scenes betekenden dat ik als een idioot alles moest herschrijven richting het einde want mijn logistiek, motivaties en situaties klopten niet meer. En op de een of andere manier blokkeerde dat me volledig. Het manuscript voelde als één brok chaos, onlogisch, onduidelijk, en ik wist niet goed waar ik moest beginnen.

*tijdens het schrijfweekend, terwijl ik mijn tijdlijn aan het ontwarren was 😀*

Een paar weken geleden, echter, tijdens een schrijfweekendje met mijn matties heb ik mezelf een schop voor mijn kont gegeven en heb ik mijn manuscript geunfucked, en opeens was de blokkade weg. Het was als magie. Mijn blokkade loste op als sneeuw voor de zon. De knopen waren uit mijn draad, ik zag het uiteinde weer. (Het enige wat me nog tegenhield was de remaster van Suikoden 1&2 voor Playstation 5)
En ik heb zo een paar duizend woorden naar het einde toe geschreven, die epiloog toegevoegd. Een daadwerkelijk denouement. Ik ben zo blij! ✨

Het is nog steeds een lean & mean manuscript want hij klokt in op 70130 woorden, maar hij ligt nu bij de proeflezers (o.a. de lieve, leuke, getalenteerde mensen op de foto hierboven ❤️) en ik vermoed dat er daar en bij de redactie nog wel het een en ander bij zal komen. Maar hij STAAT, jongens. Ik heb weer een vol manuscript met een (semi?) coherent verhaal. Nogmaals: ik ben zó blij. (meer sterretjes ✨)

Eens kijken wat de proeflezers zeggen, en dan kan hij hopelijk begin mei naar de uitgeverij. En dan heb ik iets waar ik de volle 100% achter sta. Want die climax van dat verhaal? Nog steeds super gaaf. Ga je leuk vinden. Beloof ik. En buiten dat is de rest nu ook leuk geworden, haha. Eindelijk.

Ik bedenk me net dat ik zeg “eindelijk” maar waar hebben we het eigenlijk over – Bloed is eind juli uitgekomen. Het is nu maart. Het voelde als een eeuwigheid, maar uiteindelijk heeft het maar een paar maanden geduurd. Ik ben misschien wat te streng voor mezelf? Eh. Ik ga vooral verder met blij zijn nu. Let’s fucking goooo 🙂

achtergronden·Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

terugblik op 2024 / vooruitblik op 2025

25/12/2024 KellyPlaats een reactie

Ik kan bijna niet geloven dat het jaar alweer bijna voorbij is. Wat is het voorbij gevlogen! En wat is er een hoop gebeurd. Een nieuw boek, een verhalenwedstrijd winst, al die beurzen…

Dus wat gebeurde er allemaal in 2024?

In februari kreeg ik een nieuwe baan en werd mijn leven opgeslokt door Final Fantasy 7 Rebirth. Ik benoem dat laatste vooral omdat dat mijn verhaal “In Het Maanlicht”, dat ik in de weken daarop schreef, heel erg beinvloed heeft.
In april was het ’t tienjarig jubileum van mijn eerste boek, “Stof & Schitteringen”. Ik heb het niet heel uitgebreid gevierd, maar het was toch wel heel leuk om op terug te kijken! Ik was in die periode vooral druk bezig met mijn nieuwe baan combineren met beurzen als Elfia en schrijven, want ik schreef twee verhalen voor Waterloper verhalenwedstrijd: “In Het Maanlicht” en “De Belofte”.
In juni gingen we los met de redactie van “Bloed In Het Water”! Het ging van een leien dakje, ongelofelijk voorspoedig, en voor ik het wist waren we klaar. En toen was het tijd voor de kaft, en … het was perfect, de boeken arriveerden van de drukker precies op mijn verjaardagsfeestje. Mooier kan het niet. ❤
Daarna Castlefest, Elfia Arcen, Comic Con…
En toen de uitreiking van Waterloper. Waarbij bleek dat “In Het Maanlicht” het winnende verhaal was! Echt absoluut fantastisch, ik kan er nog steeds niet over uit. De Waterloper trofee staat nu gebroederlijk in de kast de Fantastels trofee gezelschap te houden. 🙂

En wat gaan we doen in 2025?

Ervoor zorgen dat “De Waarde Van Bloed” publicatieklaar is. Da’s een beetje mijn grote falen – ik had hem eigenlijk dit jaar klaar willen hebben voor de uitgever, maar dat is niet gelukt. Ik heb niet zo veel geschreven de afgelopen maanden, vrees ik. Maar volgend jaar moet ik wel, want ik wil ervoor zorgen dat “Waarde” klaar is om op Castlefest uit te komen. Dus volgende maand wil ik gaan knallen!
En verder… ik wil alvast een opzet gaan maken voor een volgend project – gebaseerd op een heel oud idee waar ik in 2010 (!) al eens aan heb zitten plukken -, dat ik na afronding van de Paraiso serie ga oppakken. Ik wil hier nog niet al te veel over zeggen, want het is allemaal nog wat onzeker, maar ik heb leuke ideeën, en ik denk dat hier zeker een gaaf project uit kan komen.

Dus we gaan het zien. Laten we van 2025 een feestje maken!

Voor nu… heel fijne kerstdagen en een schitterend uiteinde allemaal. We zien elkaar gauw weer! xxx

achtergronden·bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Uncategorized

van droom tot boek 2

25/09/2024 KellyPlaats een reactie

Voor de release van “De prijs van water” had ik in 2022 een blogpost geschreven over hoe dat boek vanaf de eerste droom die ik over het verhaalconcept had, tot een boek verworden is. Ik realiseerde me van de week – ook naar aanleiding van de gave youtube vlog van Robin Rozendal over het jaar waarin ZIJ bezig was met háár boek 2 – dat ik dat nog helemaal niet gedaan had voor “Bloed in het water”. En dat terwijl Bloed juist zo’n interessante weg is geweest!

Dus bij deze: laten we kletsen over hoe “Bloed in het water” geschreven, geredigeerd, gesplit en uiteindelijk uitgegeven is. Want, iedereen die “De prijs van water” opengeslagen heeft, heeft daar de noodlottige woorden “Boek 1 van het Paraiso tweeluik” zien staan. Ik vertel vrolijk bij iedereen die ik spreek dat dát een leugen is en kras het word tweeluik door en krabbel er serie naast, maar niet iedereen die mijn boek koopt, komt langs mij persoonlijk… dus bij deze de achtergronden. Plus wat sappige schrijversavonturen van tijdens het proces. 😀

Ik begin hier het verhaal vanaf het moment dat ik serieus bezig ging met boek 2, toen nog “De waarde van bloed” genaamd. Veel hiervan zijn berichtjes die ik via de chat in een soort dagboekvorm naar mijn schrijversgroep zijn verstuurd. Ietsje aangepast om de ergste chatspeak eruit te slopen, en de hoeveelheid gifjes en reacties van ons allemaal er tussendoor. 😉

5 oktober 2020: Ik chatte naar mijn schrijversmatties:

Hier is de outline van WVB.
heb wel t idee dat t zo een veel langer boek gaat worden dan deel 1?
sommige dingen waar een chapter voor staan worden echt wel langer dan 2500w

Ik heb als vuistregel dat de hoofdstukken in de Paraiso serie ongeveer tussen de 2000-3000 woorden zijn. Zo houd ik de actie erin, zeg maar; snelle perspectief- en scenewisselingen. Is allemaal expres gedaan. Het mooie hieraan is dat ik vrij accuraat kan schatten hoe lang een verhaal zal worden – en hier zag ik de tekenen al aan de wand.

Tijdens Nanowrimo 2020 ging ik hier keihard aan de slag. Eerst gezellig op schrijfweekend in Drente met mijn matties, daarna tijdens de maand november gewoon thuis. Daar ging het elkaar aanmoedigen gewoon door, maar dan op de chat. Dus ik wist in een maand tot 50.000 woorden te komen.

Daarna bleef Boek 2 een tijdje liggen, tot februari 2021.

26 februari 2021, 00:10
nou goed nieuws, ik heb over de loop van gisteravond en vanavond De Waarde Van Bloed teruggelezen, en het is minder erg dan ik dacht
ik snap waarom ik gestopt ben – was op een beetje een dood punt aanbeland in t verhaal, voordat we weer naar de actie gaan
en dit zijn een paar hoofdstukken die een stuk trager waren
maar! er zitten een paar scenes in t verhaal waar ik oprecht fucking trots op ben 😀

En, wat betreft de proloog, die heb ik dus pas in maart 2021 bedacht.

3 maart 2021, 17:59
dus ik was Waarde van Bloed aan het herlezen , en er was een throwaway line van Amaris (rebellenleider) dat haar ex Mischa (degene die de poort opent in de proloog en daarbij sterft) al een xje in de schaduwdimensie heeft rondgelopen
dat ze daarmee aan t experimenteren waren
en toen dacht ik, wat als…

Dit werd de proloog, een verhaal dat ik “slecht nieuws” heb genoemd en nog ergens op mijn harde schijf rondslingert in die vorm. Ik heb het opgepoetst en er de proloog van gemaakt. En prompt is dit mijn favoriete onderdeel van het boek geworden. Die relatie tussen Amaris en Mischa is echt fantastisch.

Dat was wel zo’n beetje alles wat ik dat jaar gedaan heb aan boek 2, totaan november 2021. Ik zat op dat punt op ruwweg 60.000 woorden, en begon vanaf daar verder te schrijven.

Het ging niet altijd even snel of gemakkelijk, alleen:

13 november 2021, 23:00
ik gooi zo Write Or Die ff aan
moet een scene gaan doen maar weet nog niet goed hoe ik m aan moet vliegen
en dus blokkeer ik
*zucht*
stfu and just write, Kelly

(Write Or Die was een website die ik gebruikte om mezelf te dwingen om te schrijven. Je moest in een window op de site typen, en als je te lang ophield met typen, dan werd het scherm rood, gingen er alarms af, ging er een baby huilen… het was een erg goeie manier om te blijven produceren. Timer van 20 minuten aan… Niet denken, gewoon schrijven. Helaas kom ik er net achter dat de website terziele is. Een momentje stilte alsjeblieft…:( )

En, wat vrolijker:

14 november 2021, 15:58
ik ben eindelijk aan t schrijven
zit ik middenin een absolute murder scene, keiharde muziek aan…
loopt Olli opeens de kamer binnen
arghhh
ik schrok me dood :’D

16 november 2021, 22:19
dus, adventures in storytelling
mijn toetsenbord is een beetje borked
de 5 op mijn numerieke toetsenbord en de letter d blijven soms hangen
blijkt dus ook dat de 5 blijft hangen
dus nu kreeg ik dit
“Hoofdstuk 2555: Sergio”
hahaha

17 november 2021 – 14:57
even random opmerking, maar
man, dat hele ‘trek een wereldbouw uit je reet TIJDENS het schrijven’ is wel vermoeiend zeg
ik heb t idee alsof ik constant aan t scramblen ben
het is zo duidelijk dat ik te lang niet meer nieuwe werelden gebouwd heb met allerlei details
en mijn oplossingen zijn best elegant ofzo hoor
maar pff, alles is een kleine crisis: ‘hoe los ik DIT nou weer op???’
het is een van de grootste struikelblokken van het plantser zijn
grote lijnen heb ik wel, maar details zoals wat voor gebouw het rebel HQ precies is, en dingen als: de pods zijn het enige in Paraiso dat op zonne-energie loopt…
dat is super cruciaal om goed te verankeren voor je world building
maar heb ik er vantevoren over nagedacht? HAHAHA NEE

22 november 2021, 22:55
wordcount: 31017
bijna op de kop af 2K geschreven
fijne scene. heb ik er mee bereikt wat ik wilde? fuck no
mijn chapter outline…. ughhhh
ik dacht dat ik wel van A naar C kon schrijven
dit was een heel heel dom idee
plus mijn personages hebben steeds mentale inzinkingen :’)

23 november 2021, 07:45
Ik dacht dat ik nog 8 hoofdstukken te gaan had, maar das 2 hoofdstukken later nog steeds 8 😅🙃
ik moet nog steeds lachen om hoe ik twee dagen absoluut leuke scenes heb geschreven, maar hoe ik in beide gevallen maar halverwege kwam waar ik wilde zijn
ik ben te ambitieus met mijn hoofdstukken

Ik schreef lekker door, totdat ik zo ongeveer richting de 50.000 woorden begon te komen en tegelijkertijd richting de eindconfrontatie ging. Het volledige document zat toen op ruwweg 110K, waarvan ik de helft dus tijdens die maand geschreven had. En toen gebeurde er dit:

30 november 2021, 15:57
48.6
tevens… fuck fuck fuck
mijn complete partysplit omgegooid
fuck shit

Dit was het moment dat ik besefte dat de party split die ik voor ogen had voor de finale van het verhaal, niet zou werken. De personages vogelden het uit terwijl ze in het verhaal aan het plannen waren. Ik moest dus het hele einde volledig herplotten. Ik heb nog tot de 50K geschreven om Nanowrimo te winnen, maar daarna moest ik terug naar de tekentafel. Opnieuw plotten. De personageontwikkeling onder de loep nemen. Naar de logistiek gaan kijken. ALLES.

En dit is dus waarom ik geen Planner ben, qua schrijven. Ik kan nog zo mooi een plot uiteenzetten, maar voortschrijdend inzicht gooit soms roet in het eten. Dit was hier een gruwelijk schrijnend voorbeeld van.

Omdat ik in 2022 zo druk bezig was met Boek 1 te redigeren en te publiceren, heb ik in 2022 niet heel veel gedaan aan Boek 2, behalve teruglezen en sleutelen/verankeren van mijn magiesysteem. Iets wat natuurlijk heel belangrijk was voor beide boeken.

In november en december 2022 heb ik echter mijn knokkels gekraakt en ben ik aan de slag gegaan. In die twee maanden tijd heb ik gewerkt aan de eindconfrontatie, tot dit moment…

29 december 2022, 18:28
I’m taking this motherfucker home today
WITNESS ME
[hier een gifje van Mad Max: Fury Road]

29 december 2022, 21:26
126496 woorden
De Waarde Van Bloed is af in de eerste versie
pfffff ik wil eigenlijk wel een potje janken, hahaha
zo maar een wijntje, die heb ik wel verdiend 😀

En zo schreef ik, op de valreep van 2022, wat ik toen nog dacht dat “De Waarde Van Bloed” zou worden af. Ik was extreem tevreden met wat ik gedaan had, maar maakte me wel een beetje zorgen over de lengte van dit boek ten opzichte van Boek 1. Dit zou officieel dan mijn dikste boek worden.

In januari 2023 toog ik aan het herlezen en het schrappen van zo veel mogelijk fluff in het verhaal. Waar dat normaal echt wel mogelijk is, merkte ik dat ik hier heel weinig te schrappen had! Ik haalde wel een tweetal brute inconsistenties uit het verhaal, en ik verplaatste de volgorde van een aantal hoofdstukken, dus het was zeker niet voor niets.

Ik zat alleen wel nog steeds op 126231 woorden. Ik was een slordige 200 woorden opgeschoten. 😦

En toen, tijdens een schrijfweekendje, terwijl ik met Brenda zat te kletsen over mijn boek, zei ik in een opwelling opeens: “Ik kan hem ook in tweeën splitten!” en hoe langer ik erover nadacht, hoe interessanter dat idee werd.

Het boek was tenslotte qua grootte makkelijker te splitten, ik had een boss fight/climax moment zo ongeveer precies op 75K zitten, en dit gaf me meer ruimte om aandacht te besteden aan een aantal achtergronden, zonder dat het boek nóg dikker werd. Beter zelfs, zo zou ik boek 3 wat dikker kunnen schrijven, want met een split op 75K waren de boeken niet helemaal in evenwicht. Plus! Nu kon ik het coole verhaal ideetje dat ik anders als een side story zou publiceren de proloog van boek 3 laten zijn. Ik was inmiddels super enthousiast geworden van het concept.

Toen ik eind februari mijn proeflezers (Corina en Wendy) vroeg om het manuscript te lezen, was een van de vragen die ik hen als huiswerk meegaf dus ook: zou jij het manuscript splitten? En zo ja, op welk punt? Ik had een paar plekken in gedachten, waarvan eentje HEEL gemeen was.

Mede met de zegen van de proeflezers en Cocky van Dijk, mijn uitgever en redactrice, ben ik naar buiten getreden met het splitten van “De Waarde Van Bloed”. Meer info lees je in deze blog! Het manuscript zou nu twee boeken worden: “Bloed In Het Water” als boek 2, en “De Waarde Van Bloed” als boek 3. Super fijn, want ook die titel had ik nog liggen en had ik graag willen gebruiken. 😀

Post-split ging ik hard aan de gang met het sleutelen aan mijn spanningsboog en het mooimaken van boek 2, tot iets wat op zichzelf zou kunnen staan als een volwaardig boek in de serie. Dit deed ik af en aan tot aan 21 september 2023, toen ik het manuscript uitstuurde naar mijn twee andere proeflezers (Brenda en Kirsten). Ik deed nog een redactieronde op basis van hun opmerkingen (zeer gewaardeerd!!)… en toen:

20 oktober 2023 was “Bloed In Het Water” af. Hij was uitgekomen op 81609 woorden (ik had dus nog het een en ander bijgeschreven, en een paar scenes uit boek 3 naar voren gehaald) en werd uitgestuurd voor redactie! Hoera!

Kort daarop ontving ik van Dottobi ook de waanzinnige zwart-wit illustraties voor in mijn boek. Als je meer van zijn (super getalenteerde) hand wil zien, check dan vooral zijn website. 😀

Door vertragingen bij de uitgeverij lukte het helaas niet om de oorspronkelijke publicatie deadline, die op eind april 2024 stond, te halen. Het duurde een tijd voordat we konden beginnen met de redactie.

En hoewel ik baalde, wilde ik ook niet té teleurgesteld zijn – het was niet alsof lezers die afgelopen zomer niet ook “Zwanenzang” hadden kunnen oppikken. Ik stond verre van met lege handen op de beurzen. De opmerkingen: “Oh ik kwam eigenlijk bij je kijken of je boek 2 al had” waren dus een beetje bitterzoet. Blij dat de interesse er was, balen dat ik niet het nieuwe boek al kon opleveren. Maar zo gaat het soms nu eenmaal!

Toen we begin juni begonnen met de redactie, ging het eigenlijk van een leien dakje. Gelukkig hoefde er heel weinig te herschreven worden, vooral stopwoordjes en anglicismes. Dus dat was fijn!

Daarna ging mijn man aan de slag met de kaft… en op Castlefest kon ik hem aan de wereld tonen. “Bloed In Het Water”, boek 2 van de Paraiso serie. Ik heb een deadline voor het einde van het jaar om boek 3 af te maken, en dan hopelijk komt aankomende zomer, op Castlefest 2025, “De Waarde Van Bloed” uit. En dat wordt ongetwijfeld ook weer een hele reis 😀

Voor nu ben ik gewoon heel blij en trots op mijn twee boeken, en is het geweldig om te zien hoe jullie hem allemaal en masse komen halen. Op Elfia Arcen was zo veel bestemmingsverkeer voor Bloed, en zelfs een aantal mensen die Prijs en Bloed saampjes meenamen. Fantastisch! ❤

Beurzen·bloed in het water·zilverspoor

post-release feestjes

23/08/2024 KellyPlaats een reactie

Er is altijd een beetje een gekke periode vlak rondom het uitkomen van een nieuw boek, want dan begint de promotietour.

“Bloed in het water” is uitgekomen op een weer fantastisch zonovergoten Castlefest, waar ik trots mijn boek aan de wereld kon aanprijzen en blije lezers hem (en andere van mijn boeken) kwamen halen. Het waren weer drie heerlijke dagen die alleen maar bevestigen waarom Castlefest een van mijn favoriete evenementen is om met de uitgeverij bij te zijn.
Hier wat foto’s 😀

Het “normale” leven

En dan daarna moet je opeens door met je normale leven, want dan is het wachten op de eerste reacties. (Tot dusverre zijn die hartstikke goed, yay! Lezers lijken te genieten van de personages en het verraad en de actie, dus dat is helemaal top :D)

Verder moet ik nu weer aan het schrijven – de versie 2 van boek 3 afmaken, want ik had jullie een spetterende resolutie beloofd, en ben ik aan het nadenken over gave korte verhalen, wellicht een paar korte verhalen vertalen? Oh, en ik ben ook hard bezig met de redactie van Kirstens nieuwe boek. ❤

Kelly on tour 🙂

Wat ik zeker niet moet vergeten te vertellen is hoe leuk Erasmuscon/Eurocon was in Rotterdam afgelopen weekend! Ik was in 2017 al naar Worldcon geweest in Helsinki, maar ik zal niet liegen, ik vond Eurocon in Rotterdam echt minstens zo leuk – als niet leuker! Het is wat kleinschaliger qua publiek, maar de kwaliteit van de panels en de gezelligheid deden er zeker niet voor onder.

Vooral de lezing van Francesco Verdo van Future Fiction was ontzettend inspirerend, over de unieke verhalen die uit niet-engels sprekende landen komen, en dat we die meer in het zonnetje moeten zetten, dat sprak me waanzinnig aan. Maar ik heb ook veel opgestoken bij het panel over AI, leuke interviews gezien met de Guests of Honour (Andrzej Sapkowski, je weet wel, van The Witcher, is hilarisch), en ook in twee panels mogen deelnemen.

Eentje over shared universes / samenschrijven in een wereld met andere auteurs, en ik mocht het panel over LGBTQIA+ Diversity zelfs modereren (dat vond ik wel spannend!).

Samen met mijn (schrijf)mattie Corina heb ik echt een super tijd gehad. We konden maar bij twee van de vier dagen aanwezig zijn en eigenlijk was dat wel heel erg jammer. We hebben zo veel leuke mensen (weer) ontmoet, dat het balen was dat het over was. Volgende keer beter!

En wat komt er verder dan nog?
Op 7 september gaan we verder chillen met SF/F schrijvers op Fantasticon, en 22 september is het op naar Elfia Arcen. Kelly on tour, babyyyyyy 😀

bloed in het water·Boekpresentatie·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

Bloed in het water

25/07/2024 KellyPlaats een reactie

Het is zover, jongens – ik mag de kaft (en achterflap tekst) met jullie delen van boek 2 in de Paraiso-serie: “Bloed in het water”! En is hij niet mooi? 😀

Hier vind je meer informatie:

Een groepje Hydronmedewerkers heeft het ondenkbare gedaan: ze zijn aan hun dood in de toren ontsnapt. Ze hebben de interdimensionale poort is voorlopig geblokkeerd en de magische barrière ontmanteld. Het zou een triomf moeten zijn, maar helaas is de nachtmerrie nog niet voorbij.

Na hun gedurfde ontsnapping zijn de ogen van de hele stad op Ilsa en Monika gericht. Zowel Hydron als de rebellen willen hun uitzonderlijke talenten inzetten, desnoods met geweld. De andere overlevenden worden verscheurd door loyaliteitsconflicten en trauma.

Bovendien is het gevaar van de toren nog niet geweken: de poort naar de schaduwdimensie is slechts tijdelijk versperd, en er bevinden zich nog monsters in de toren.

De rebellen smeden nieuwe plannen en Hydron bereidt zich voor op een vernietigende tegenaanval.

Iedereen zal een kant moeten kiezen. Iedereen zal moeten vechten. Paraiso staat op een breekpunt.

Dit is nog niet de finale/afsluiting van het verhaal. In tegenstelling tot eerdere berichten (en het woord “tweeluik” wat in boek 1 gebruikt werd), wordt dit verhaal verteld over 3 boeken. “Bloed in het water” is dus boek 2 van 3. We gaan ons best doen om boek 3 in Q3/Q4 volgend jaar uit te brengen – hangt een beetje af van de planning bij de uitgeverij.

Ik heb super veel zin om jullie mee rond te leiden in Paraiso, want met het einde van boek 1 zijn we eindelijk de Hydrontoren uit, en Paraiso ligt aan onze voeten. En… tja, er gebeurt een hoop – spanning, achtervolgingen, loyaliteitsconflicten, tegengestelde belangen, monsters, en heel veel badass magie.

Ik hoop dat jullie ervan genieten. ❤
Jullie kunnen hem alvast voorbestellen via de Zilverspoor webshop, en anders binnenkort bij alle bekende kanalen. Wil je hem alvast op je Goodreads verlanglijst zetten? Dat kan hier.

Let’s gooooo 😀

bloed in het water·Boekpresentatie·gewoon doorgaan·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

het wordt echt nooit makkelijker

16/07/202416/07/2024 KellyPlaats een reactie

Heel, heel, héél binnenkort komt mijn nieuwe boek uit. “Bloed in het water” is het vervolg op “De prijs van water” en het tweede boek (van drie) in de Paraiso-serie. Ik heb zo veel lol gehad met het schrijven en de redactie, en de kaft en de binnenwerk-art is echt weer spectaculair. Het werk is gedaan, het boek gaat deze week naar de drukker, en alles ik nu nog kan doen… is wachten.

Het, um, is best heftig. Ik zit me best op te vreten. Dit is iets wat we eerder bij About Books besproken hebben. Ik heb ook zelf wel eens de vraag gekregen: wordt het ooit gemakkelijker? Mijn antwoord is, helaas: nee. En je denkt misschien, “Jemig, Kel, dit is je hoeveelste boek nu?” (mijn negende, ik weet het!) “Waarom is het dan zo heftig?”

Omdat ieder boek uitbrengen nieuwe onzekerheden met zich meeneemt. Dit zijn de zorgen die ik heb iedere keer dat er een nieuw boek van mijn pen aan zit te komen:

Verhalenbundel schrijven? –> zitten mensen wel te wachten op (nog) een verhalenbundel? wat als de verhalen (deze keer) niet van goeie kwaliteit zijn? zit er wel cohesie tussen de verhalen? komen de thema’s naar voren? had ik niet toch x verhaal moeten schrappen of y verhaal moeten toevoegen? En de volgorde? is die wel okay?
Eerste boek van een serie schrijven? –> vinden mensen deze nieuwe wereld wel leuk? is het een stap achteruit ten opzichte van mijn vorige serie? lijkt het te veel op mijn vorige serie? of misschien zelfs te weinig? gaan mensen van mijn personages houden of vinden ze ze stom? misschien laten ze deze serie wel liggen, simpelweg omdat het niet mijn andere serie is? heb ik me niet nu verbonden – voor meerdere boeken- aan een concept wat niemand leuk vindt behalve ik?
Tweede boek van een serie schrijven? (hier ben ik nu) –> is dit een goeie, waardige opvolger van het vorige boek? zijn mensen misschien in boek 1 al afgehaakt omdat ze het stom vonden en komt niemand boek 2 halen?is dit een goeie voortzetting qua spanningsboog? qua personageontwikkeling? leidt hij niet aan “tweede boek syndroom”? ga ik mensen teleurstellen? haken ze nu af? staat dit verhaal goed genoeg op zichzelf? is dit een goeie opzet voor boek 3?
Derde boek van een serie schrijven? (even uitgaande van dat het een trilogie is, ik heb nog geen ervaring met meer-dan-drie) –> is dit een goede afronding van de serie? heb ik het einde niet verkloot? komen alle plotlijnen samen? maak ik de lezer hier blij mee? lezen ze de serie met een bevredigd gevoel uit? heb ik de serie zo eer aangedaan?

Super happy happy fun times, man, dat schrijven. 😀

Het kan natuurlijk zijn dat het voor jóú wel gemakkelijker wordt, hoor, maar bij mij is het de aard van het beestje een beetje. Ik wil heel graag mensen plezieren 🙂

Aan de andere kant heb ik inmiddels herinneringen aan hoe het wél goed is gegaan. Hoe ik eerste, tweede en derde boeken heb geschreven, en hoe mensen er mee wegliepen. Hoe mensen me kwamen vertellen dat ze genoten hadden, en dat ze zelfs zonder te kijken een boek van me meenemen omdat het “vast toch wel goed is, want dat zijn ze allemaal”. Dat helpt enorm, en maakt de situatie een stuk draaglijker. (Tegelijkertijd is er dan ook een stemmetje dat zegt: “ja maar dat was vórige keer, dit is een ander boek/andere serie/andere bundel!”, dus tja, het houdt niet echt op).

Het is maar goed dat “Bloed in het water” begin augustus, op Castlefest al uitkomt, en dat ik de schitterende kaft morgen in About Books al aan jullie kan onthullen. Ik hoef dus niet zo lang in de zenuwen te zitten. Dus dat valt wel weer mee. Als dat eerste festival eenmaal geweest is, zijn de zenuwen doorgaans verdwenen. Dus nog even wachten, nog drie weken.

Dan komt “Bloed in het water” uit! En ondanks wat ik hierboven heb geschreven, heb ik er ook héél veel zin in 😀