Beurzen·gewoon doorgaan·jurylid·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

teken van leven!

24/10/2025 KellyPlaats een reactie

Whew. Je schrijft even een boek, dan komt hij uit, en vervolgens laat je maandenlang niets meer van jezelf horen. Gaat goed, Kel 😉 Bij deze, hier is mijn teken van leven! Zal ik je gauw even op de hoogte brengen van hoe het hier gegaan is de afgelopen maanden?

Allereerst was er natuurlijk Castlefest, waar De Waarde Van Bloed voor het eerst uitkwam. Hoewel de weersvoorspellingen niet best waren, hebben we de ergste buien zoveel mogelijk vermeden (die vielen vooral ’s morgens vroeg en ’s nachts, we hebben zo’n geluk gehad!). Ik heb als een absolute idioot verkocht, al mijn sales records verbroken, geouwehoerd en gelachen, trinkets gekregen, (babies van lezers) geknuffeld, en vooral een waanzinnige tijd gehad. Het was extra leuk, omdat een van mijn besties Wendy haar boek Dans Voor Mij óók uitkwam op Castlefest, en het was zo fucking gezellig om haar erbij te hebben. En haar boek verkocht ook als een speer (logisch, want hij is geweldig! Near-future SF thriller, super spannend! Benieuwd? Klik hier!) dus we waren het hele weekend op een high. ❤

Verder heb ik augustus vooral gebruikt om bij te komen van de hectische weken voor de release. Niet dat ik helemaal stil heb gezeten, want ik schreef een kort verhaal voor de Harland Awards (waar ik natuurlijk verder niet veel over kan zeggen, behalve dat hij tamelijk experimenteel en actueel is, dus we gaan zien hoe hij het zal doen… er zijn 278 inzendingen), en kort daarop samen met mijn ándere schrijfbestie Brenda schreef ik een kort verhaal voor de nieuwe klimaatbundel van Johan Klein Haneveld.

Die klimaatbundel heb ik in het verleden al eens een verhaal geschreven, voor Welkom In De Broeikaswereld. Dat verhaal heette Midwinterrace en was een van de meer hoopvolle verhalen in mijn oeuvre. Het verhaal wat Brenda en ik samen hebben geschreven had als thema Opstand Tegen De Ondergang en is… tamelijk opstandig. We hebben erg veel lol gehad met het schrijven! Ik heb geen idee nog wanneer die bundel uit gaat komen, waarschijnlijk ergens volgend jaar.

Toen waren er verder Fantasticon nog, begin september, en Elfia Arcen, eind september. Bij beide beurzen was het heerlijk weer en zat de sfeer er ook goed in, dus dat was opnieuw een super goeie tijd.

En nu dan? We leven inmiddels eind oktober. De eerste reacties op Waarde komen binnen en ze zijn (gelukkig!) allemaal super positief. Ik ben heel blij dat het einde van de trilogie gewaardeerd wordt.

Verder ben ik druk bezig met de laatste hand leggen aan mijn juryrapporten voor de finale van Waterloper Verhalenwedstrijd (!) en volgend weekend ga ik met mijn schrijfmatties een weekendje weg om te brainstormen, woordenmeters te maken, en te knallen.

Ik heb daar zo’n zin in! Ik heb een aantal leuke prompts opgezocht om mee te schrijven, en ik wil eigenlijk even met ze brainstormen over een standalone boek, wat ik mijn volgende project wil maken (misschien?). Ik heb een vaag conceptidee waar ik wel wat mee wil, maar ik ga me er niet op vastpinnen. Voor hetzelfde geld verzinnen we wat beters.

En, oja, ik ben gevraagd om een cozy fantasyverhaal te schrijven voor een bundel, en die 10K wil ik er eigenlijk wel in de eerste week van november uitgooien. Ik ben aan het tinkeren aan de outline en het personage, en ik denk wel dat het gaat lukken. Over dat verhaal later meer… eerst dat ding maar op papier krijgen. Ik heb er wel ontzettende zin in.

Dus! Dat was de update. 😀

Sorry voor het lange wachten, ik beloof dat ik volgende keer sneller update, haha!

bloed in het water·Muziek·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

stemmingsbouwerij

22/07/2025 KellyPlaats een reactie

Is dat een woord? Ik vind van wel! 😀

Voor De Prijs Van Water en Bloed In Het Water had ik, vlak voordat de boeken uitkwamen, posts met muziek waarvan ik vond dat die bij het boek hoorde. De vibe, zou je kunnen zeggen. Tijdens ieder boek heb ik altijd wel een paar nummers gehad waarvan ik zoiets had van, oh, die zouden voor mijn boek geschréven kunnen zijn. Die zeggen iets, of geven iets mee, dat heel mooi aansluit.

Er is een hele Paraiso soundtrack op Spotify, trouwens, als je zou willen. Ik heb daar jarenlang aan gebouwd. Je ziet een beetje de fases waarin ik geobsedeerd was door bepaalde liedjes en stijlen, voor mij is het echt een trip down memory lane. De playlist is best heel gaaf geworden; ik zet m meestal aan in de auto naar beurzen enzo. Helpt me om in de stemming te komen, zeg maar. Stemmingsbouwerij, haha.

Deze soundtrack heb ik wat minder geluisterd tijdens het schrijven van de serie, trouwens, vergeleken met de Lentagon soundtrack. Ik heb heel vaak game muziek en epische trailermuziek aangehad tijdens het schrijven. Niet zo gek, als je brute gevechten moet beschrijven, denk ik.

Maar ik heb zeker een hoop inspiratie getrokken uit de liedjes op de lijst, en voor boek 3 heb ik er zeker ook een paar. Deze stond echter bovenaan de lijst.

Dus, je vraagt je vast af wat dan het liedje is wat ik aan De Waarde Van Bloed gehangen heb.
Want natuurlijk heb ik er weer eentje. Ik deel hem hier met liefde!

The storm isn’t over yet
And the war has just begun
There’s only one way to go from here
And you will need a gun
I am the triumph of the will
~Skold, “Triumph Of The Will”

Hier is de video. Heel veel luisterplezier!

bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Waarde van Bloed

De waarde van bloed, de finale

18/07/2025 KellyPlaats een reactie

Waarom is het zo stil, vraag je je wellicht af? Omdat we de puntjes op de i aan het zetten zijn van De waarde van bloed, de finale van de Paraisotrilogie. Laatste edits, zetproeven, de kaft…

En jongens, ik merk dat ik er een beetje sentimenteel van word, haha. De eerste woorden voor deze serie zette ik op papier in april 2018. De laatste woorden in juli 2025. Zeven jaar van mijn leven.

Wat houd ik van deze personages. Kai die iedereen kent, die zo om iedereen geeft en voor mensen alles doet, ondanks wat hij meemaakt. Ilsa met haar hele gevecht om controle over haar leven. Monika, die om moet gaan met verraad en verlies. En Sergio, die tot het uiterste zal gaan om degenen die hij liefheeft te beschermen.

Wat houd ik van Paraiso, met zijn grote tegenstellingen, de Hydrontoren, het stuwmeer, het theehuis op Caldeira plaza. Het dauwgaas tussen de flats. De lege rivierbeddingen en ravijnen rondom de stad. Het verkeersgrid en de pods.

Ik zal het allemaal ontzettend missen. Maar allereerst kijk ik er zo naar uit om jullie reacties op de finale van de trilogie te horen. Ik heb alles uit de kast getrokken om het zo spectaculair en spannend mogelijk te maken. Monsters, magie, explosies…. we hebben het allemaal.

En jullie hebben hem héél binnenkort in handen! 😀

Hier is alvast het setje met de drie covers!

bloed in het water·gewoon doorgaan·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

de waarde van bloed is (af)geschreven!

22/03/2025 KellyPlaats een reactie

Er was eens een manuscript genaamd De Waarde Van Bloed, afgemaakt op 29 december 2022, dat bijna 127000 woorden telde. Degene die het geschreven had – ik dus – had toen het lumineuze idee om het manuscript in tweeën te splitsen, simpelweg omdat hij veel dikker was dan het voorgaande deel (De Prijs Van Water), en omdat er op ruwweg halverwege een mooi climaxmoment zat.

Het manuscript werd toen gesplitst in Bloed In Het Water, en wat er overbleef zou De Waarde Van Bloed worden. Of blijven, wat je wil. Uiteraard ging alle aandacht naar Bloed In Het Water op dat moment. Het was tenslotte boek 2, die kort daarop zou moeten uitkomen. Ik gaf het alle scenes die het nodig had om een badass boek te worden, met spanningsboog, personageonwikkeling, achtergronden, alles. Het werd een prachtig boek van 81000 woorden, dat uitkwam eind juli 2024. Ik ben nog steeds SUPER trots op Bloed.

En ik vertelde mezelf: ik moet gewoon even wat zut bijschrijven – zut waar ik geen plek voor had toen het nog 1 manuscript was – voor Waarde Van Bloed, en dan komt het vanzelf goed. Want ik had tenslotte het verhaal al geschreven. Die vette eindconfrontatie (op twee fronten!) stond al als een huis. Alles kwam al mooi samen. Ik had nu gewoon meer ruimte om een extra proloog toe te voegen, en dan vervolgens een uitgebreider einde te schrijven. Toch?

Maar als je even mee telt, dan weet je dat als 127K van het originele manuscript 81K kwijtraakt aan boek 2, dat er dan nog 46K overblijft voor Boek 3. En eigenlijk is dat geen boek. Of makkelijk aan te vullen met alleen een proloogje en epiloogje. Toont maar weer hoe shit ik ben in rekenen/wiskunde – ik dacht dat dit wel gemakkelijk goed kon komen.

Ik dacht, ik maak me even boos tijdens Nanowrimo ofzo, en dan staat het wel. Toch? 😀

Mja, misschien niet alleen slecht in wiskunde, maar ook nog eens super naïef.

De reden dat het hier zo stil is geweest de afgelopen tijd is omdat ik aan het stoeien ben geweest met mijn manuscript. Want ik had een aantal gave mid-verhaal climax scenes gebouwd, en een proloog waar ik heel blij mee ben (ik ben zo verliefd op al mijn antagonist prologen in deze serie jongens, echt, stel me er alle vragen over want IK HOUD DAN MIJN KOP NIET), maar de mid-verhaal scenes betekenden dat ik als een idioot alles moest herschrijven richting het einde want mijn logistiek, motivaties en situaties klopten niet meer. En op de een of andere manier blokkeerde dat me volledig. Het manuscript voelde als één brok chaos, onlogisch, onduidelijk, en ik wist niet goed waar ik moest beginnen.

*tijdens het schrijfweekend, terwijl ik mijn tijdlijn aan het ontwarren was 😀*

Een paar weken geleden, echter, tijdens een schrijfweekendje met mijn matties heb ik mezelf een schop voor mijn kont gegeven en heb ik mijn manuscript geunfucked, en opeens was de blokkade weg. Het was als magie. Mijn blokkade loste op als sneeuw voor de zon. De knopen waren uit mijn draad, ik zag het uiteinde weer. (Het enige wat me nog tegenhield was de remaster van Suikoden 1&2 voor Playstation 5)
En ik heb zo een paar duizend woorden naar het einde toe geschreven, die epiloog toegevoegd. Een daadwerkelijk denouement. Ik ben zo blij! ✨

Het is nog steeds een lean & mean manuscript want hij klokt in op 70130 woorden, maar hij ligt nu bij de proeflezers (o.a. de lieve, leuke, getalenteerde mensen op de foto hierboven ❤️) en ik vermoed dat er daar en bij de redactie nog wel het een en ander bij zal komen. Maar hij STAAT, jongens. Ik heb weer een vol manuscript met een (semi?) coherent verhaal. Nogmaals: ik ben zó blij. (meer sterretjes ✨)

Eens kijken wat de proeflezers zeggen, en dan kan hij hopelijk begin mei naar de uitgeverij. En dan heb ik iets waar ik de volle 100% achter sta. Want die climax van dat verhaal? Nog steeds super gaaf. Ga je leuk vinden. Beloof ik. En buiten dat is de rest nu ook leuk geworden, haha. Eindelijk.

Ik bedenk me net dat ik zeg “eindelijk” maar waar hebben we het eigenlijk over – Bloed is eind juli uitgekomen. Het is nu maart. Het voelde als een eeuwigheid, maar uiteindelijk heeft het maar een paar maanden geduurd. Ik ben misschien wat te streng voor mezelf? Eh. Ik ga vooral verder met blij zijn nu. Let’s fucking goooo 🙂

achtergronden·bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Uncategorized

van droom tot boek 2

25/09/2024 KellyPlaats een reactie

Voor de release van “De prijs van water” had ik in 2022 een blogpost geschreven over hoe dat boek vanaf de eerste droom die ik over het verhaalconcept had, tot een boek verworden is. Ik realiseerde me van de week – ook naar aanleiding van de gave youtube vlog van Robin Rozendal over het jaar waarin ZIJ bezig was met háár boek 2 – dat ik dat nog helemaal niet gedaan had voor “Bloed in het water”. En dat terwijl Bloed juist zo’n interessante weg is geweest!

Dus bij deze: laten we kletsen over hoe “Bloed in het water” geschreven, geredigeerd, gesplit en uiteindelijk uitgegeven is. Want, iedereen die “De prijs van water” opengeslagen heeft, heeft daar de noodlottige woorden “Boek 1 van het Paraiso tweeluik” zien staan. Ik vertel vrolijk bij iedereen die ik spreek dat dát een leugen is en kras het word tweeluik door en krabbel er serie naast, maar niet iedereen die mijn boek koopt, komt langs mij persoonlijk… dus bij deze de achtergronden. Plus wat sappige schrijversavonturen van tijdens het proces. 😀

Ik begin hier het verhaal vanaf het moment dat ik serieus bezig ging met boek 2, toen nog “De waarde van bloed” genaamd. Veel hiervan zijn berichtjes die ik via de chat in een soort dagboekvorm naar mijn schrijversgroep zijn verstuurd. Ietsje aangepast om de ergste chatspeak eruit te slopen, en de hoeveelheid gifjes en reacties van ons allemaal er tussendoor. 😉

5 oktober 2020: Ik chatte naar mijn schrijversmatties:

Hier is de outline van WVB.
heb wel t idee dat t zo een veel langer boek gaat worden dan deel 1?
sommige dingen waar een chapter voor staan worden echt wel langer dan 2500w

Ik heb als vuistregel dat de hoofdstukken in de Paraiso serie ongeveer tussen de 2000-3000 woorden zijn. Zo houd ik de actie erin, zeg maar; snelle perspectief- en scenewisselingen. Is allemaal expres gedaan. Het mooie hieraan is dat ik vrij accuraat kan schatten hoe lang een verhaal zal worden – en hier zag ik de tekenen al aan de wand.

Tijdens Nanowrimo 2020 ging ik hier keihard aan de slag. Eerst gezellig op schrijfweekend in Drente met mijn matties, daarna tijdens de maand november gewoon thuis. Daar ging het elkaar aanmoedigen gewoon door, maar dan op de chat. Dus ik wist in een maand tot 50.000 woorden te komen.

Daarna bleef Boek 2 een tijdje liggen, tot februari 2021.

26 februari 2021, 00:10
nou goed nieuws, ik heb over de loop van gisteravond en vanavond De Waarde Van Bloed teruggelezen, en het is minder erg dan ik dacht
ik snap waarom ik gestopt ben – was op een beetje een dood punt aanbeland in t verhaal, voordat we weer naar de actie gaan
en dit zijn een paar hoofdstukken die een stuk trager waren
maar! er zitten een paar scenes in t verhaal waar ik oprecht fucking trots op ben 😀

En, wat betreft de proloog, die heb ik dus pas in maart 2021 bedacht.

3 maart 2021, 17:59
dus ik was Waarde van Bloed aan het herlezen , en er was een throwaway line van Amaris (rebellenleider) dat haar ex Mischa (degene die de poort opent in de proloog en daarbij sterft) al een xje in de schaduwdimensie heeft rondgelopen
dat ze daarmee aan t experimenteren waren
en toen dacht ik, wat als…

Dit werd de proloog, een verhaal dat ik “slecht nieuws” heb genoemd en nog ergens op mijn harde schijf rondslingert in die vorm. Ik heb het opgepoetst en er de proloog van gemaakt. En prompt is dit mijn favoriete onderdeel van het boek geworden. Die relatie tussen Amaris en Mischa is echt fantastisch.

Dat was wel zo’n beetje alles wat ik dat jaar gedaan heb aan boek 2, totaan november 2021. Ik zat op dat punt op ruwweg 60.000 woorden, en begon vanaf daar verder te schrijven.

Het ging niet altijd even snel of gemakkelijk, alleen:

13 november 2021, 23:00
ik gooi zo Write Or Die ff aan
moet een scene gaan doen maar weet nog niet goed hoe ik m aan moet vliegen
en dus blokkeer ik
*zucht*
stfu and just write, Kelly

(Write Or Die was een website die ik gebruikte om mezelf te dwingen om te schrijven. Je moest in een window op de site typen, en als je te lang ophield met typen, dan werd het scherm rood, gingen er alarms af, ging er een baby huilen… het was een erg goeie manier om te blijven produceren. Timer van 20 minuten aan… Niet denken, gewoon schrijven. Helaas kom ik er net achter dat de website terziele is. Een momentje stilte alsjeblieft…:( )

En, wat vrolijker:

14 november 2021, 15:58
ik ben eindelijk aan t schrijven
zit ik middenin een absolute murder scene, keiharde muziek aan…
loopt Olli opeens de kamer binnen
arghhh
ik schrok me dood :’D

16 november 2021, 22:19
dus, adventures in storytelling
mijn toetsenbord is een beetje borked
de 5 op mijn numerieke toetsenbord en de letter d blijven soms hangen
blijkt dus ook dat de 5 blijft hangen
dus nu kreeg ik dit
“Hoofdstuk 2555: Sergio”
hahaha

17 november 2021 – 14:57
even random opmerking, maar
man, dat hele ‘trek een wereldbouw uit je reet TIJDENS het schrijven’ is wel vermoeiend zeg
ik heb t idee alsof ik constant aan t scramblen ben
het is zo duidelijk dat ik te lang niet meer nieuwe werelden gebouwd heb met allerlei details
en mijn oplossingen zijn best elegant ofzo hoor
maar pff, alles is een kleine crisis: ‘hoe los ik DIT nou weer op???’
het is een van de grootste struikelblokken van het plantser zijn
grote lijnen heb ik wel, maar details zoals wat voor gebouw het rebel HQ precies is, en dingen als: de pods zijn het enige in Paraiso dat op zonne-energie loopt…
dat is super cruciaal om goed te verankeren voor je world building
maar heb ik er vantevoren over nagedacht? HAHAHA NEE

22 november 2021, 22:55
wordcount: 31017
bijna op de kop af 2K geschreven
fijne scene. heb ik er mee bereikt wat ik wilde? fuck no
mijn chapter outline…. ughhhh
ik dacht dat ik wel van A naar C kon schrijven
dit was een heel heel dom idee
plus mijn personages hebben steeds mentale inzinkingen :’)

23 november 2021, 07:45
Ik dacht dat ik nog 8 hoofdstukken te gaan had, maar das 2 hoofdstukken later nog steeds 8 😅🙃
ik moet nog steeds lachen om hoe ik twee dagen absoluut leuke scenes heb geschreven, maar hoe ik in beide gevallen maar halverwege kwam waar ik wilde zijn
ik ben te ambitieus met mijn hoofdstukken

Ik schreef lekker door, totdat ik zo ongeveer richting de 50.000 woorden begon te komen en tegelijkertijd richting de eindconfrontatie ging. Het volledige document zat toen op ruwweg 110K, waarvan ik de helft dus tijdens die maand geschreven had. En toen gebeurde er dit:

30 november 2021, 15:57
48.6
tevens… fuck fuck fuck
mijn complete partysplit omgegooid
fuck shit

Dit was het moment dat ik besefte dat de party split die ik voor ogen had voor de finale van het verhaal, niet zou werken. De personages vogelden het uit terwijl ze in het verhaal aan het plannen waren. Ik moest dus het hele einde volledig herplotten. Ik heb nog tot de 50K geschreven om Nanowrimo te winnen, maar daarna moest ik terug naar de tekentafel. Opnieuw plotten. De personageontwikkeling onder de loep nemen. Naar de logistiek gaan kijken. ALLES.

En dit is dus waarom ik geen Planner ben, qua schrijven. Ik kan nog zo mooi een plot uiteenzetten, maar voortschrijdend inzicht gooit soms roet in het eten. Dit was hier een gruwelijk schrijnend voorbeeld van.

Omdat ik in 2022 zo druk bezig was met Boek 1 te redigeren en te publiceren, heb ik in 2022 niet heel veel gedaan aan Boek 2, behalve teruglezen en sleutelen/verankeren van mijn magiesysteem. Iets wat natuurlijk heel belangrijk was voor beide boeken.

In november en december 2022 heb ik echter mijn knokkels gekraakt en ben ik aan de slag gegaan. In die twee maanden tijd heb ik gewerkt aan de eindconfrontatie, tot dit moment…

29 december 2022, 18:28
I’m taking this motherfucker home today
WITNESS ME
[hier een gifje van Mad Max: Fury Road]

29 december 2022, 21:26
126496 woorden
De Waarde Van Bloed is af in de eerste versie
pfffff ik wil eigenlijk wel een potje janken, hahaha
zo maar een wijntje, die heb ik wel verdiend 😀

En zo schreef ik, op de valreep van 2022, wat ik toen nog dacht dat “De Waarde Van Bloed” zou worden af. Ik was extreem tevreden met wat ik gedaan had, maar maakte me wel een beetje zorgen over de lengte van dit boek ten opzichte van Boek 1. Dit zou officieel dan mijn dikste boek worden.

In januari 2023 toog ik aan het herlezen en het schrappen van zo veel mogelijk fluff in het verhaal. Waar dat normaal echt wel mogelijk is, merkte ik dat ik hier heel weinig te schrappen had! Ik haalde wel een tweetal brute inconsistenties uit het verhaal, en ik verplaatste de volgorde van een aantal hoofdstukken, dus het was zeker niet voor niets.

Ik zat alleen wel nog steeds op 126231 woorden. Ik was een slordige 200 woorden opgeschoten. 😦

En toen, tijdens een schrijfweekendje, terwijl ik met Brenda zat te kletsen over mijn boek, zei ik in een opwelling opeens: “Ik kan hem ook in tweeën splitten!” en hoe langer ik erover nadacht, hoe interessanter dat idee werd.

Het boek was tenslotte qua grootte makkelijker te splitten, ik had een boss fight/climax moment zo ongeveer precies op 75K zitten, en dit gaf me meer ruimte om aandacht te besteden aan een aantal achtergronden, zonder dat het boek nóg dikker werd. Beter zelfs, zo zou ik boek 3 wat dikker kunnen schrijven, want met een split op 75K waren de boeken niet helemaal in evenwicht. Plus! Nu kon ik het coole verhaal ideetje dat ik anders als een side story zou publiceren de proloog van boek 3 laten zijn. Ik was inmiddels super enthousiast geworden van het concept.

Toen ik eind februari mijn proeflezers (Corina en Wendy) vroeg om het manuscript te lezen, was een van de vragen die ik hen als huiswerk meegaf dus ook: zou jij het manuscript splitten? En zo ja, op welk punt? Ik had een paar plekken in gedachten, waarvan eentje HEEL gemeen was.

Mede met de zegen van de proeflezers en Cocky van Dijk, mijn uitgever en redactrice, ben ik naar buiten getreden met het splitten van “De Waarde Van Bloed”. Meer info lees je in deze blog! Het manuscript zou nu twee boeken worden: “Bloed In Het Water” als boek 2, en “De Waarde Van Bloed” als boek 3. Super fijn, want ook die titel had ik nog liggen en had ik graag willen gebruiken. 😀

Post-split ging ik hard aan de gang met het sleutelen aan mijn spanningsboog en het mooimaken van boek 2, tot iets wat op zichzelf zou kunnen staan als een volwaardig boek in de serie. Dit deed ik af en aan tot aan 21 september 2023, toen ik het manuscript uitstuurde naar mijn twee andere proeflezers (Brenda en Kirsten). Ik deed nog een redactieronde op basis van hun opmerkingen (zeer gewaardeerd!!)… en toen:

20 oktober 2023 was “Bloed In Het Water” af. Hij was uitgekomen op 81609 woorden (ik had dus nog het een en ander bijgeschreven, en een paar scenes uit boek 3 naar voren gehaald) en werd uitgestuurd voor redactie! Hoera!

Kort daarop ontving ik van Dottobi ook de waanzinnige zwart-wit illustraties voor in mijn boek. Als je meer van zijn (super getalenteerde) hand wil zien, check dan vooral zijn website. 😀

Door vertragingen bij de uitgeverij lukte het helaas niet om de oorspronkelijke publicatie deadline, die op eind april 2024 stond, te halen. Het duurde een tijd voordat we konden beginnen met de redactie.

En hoewel ik baalde, wilde ik ook niet té teleurgesteld zijn – het was niet alsof lezers die afgelopen zomer niet ook “Zwanenzang” hadden kunnen oppikken. Ik stond verre van met lege handen op de beurzen. De opmerkingen: “Oh ik kwam eigenlijk bij je kijken of je boek 2 al had” waren dus een beetje bitterzoet. Blij dat de interesse er was, balen dat ik niet het nieuwe boek al kon opleveren. Maar zo gaat het soms nu eenmaal!

Toen we begin juni begonnen met de redactie, ging het eigenlijk van een leien dakje. Gelukkig hoefde er heel weinig te herschreven worden, vooral stopwoordjes en anglicismes. Dus dat was fijn!

Daarna ging mijn man aan de slag met de kaft… en op Castlefest kon ik hem aan de wereld tonen. “Bloed In Het Water”, boek 2 van de Paraiso serie. Ik heb een deadline voor het einde van het jaar om boek 3 af te maken, en dan hopelijk komt aankomende zomer, op Castlefest 2025, “De Waarde Van Bloed” uit. En dat wordt ongetwijfeld ook weer een hele reis 😀

Voor nu ben ik gewoon heel blij en trots op mijn twee boeken, en is het geweldig om te zien hoe jullie hem allemaal en masse komen halen. Op Elfia Arcen was zo veel bestemmingsverkeer voor Bloed, en zelfs een aantal mensen die Prijs en Bloed saampjes meenamen. Fantastisch! ❤

recensie·Schrijven·Vuur en Vergankelijkheid·zilverspoor·zwanenzang

februari update (en eigenlijk ook januari)

23/02/2024 KellyPlaats een reactie

En zo zaten we opeens in eind februari en realiseerde ik me dat ik mijn blog al twee maanden stil had liggen. Whoops! Het ging zo goed vorig jaar, met mijn maandelijkse posts. Nouja, nu maar een extra lange dan, want er is best een hoop gebeurd. (En heel eerlijk, ik vermoed dat ik de aankomende weken erg stil ga zijn, want Final Fantasy 7 Rebirth komt volgende week uit en ik heb plannen om me daar helemaal in te verliezen voordat het internet een nog groter mijnenveld van spoilers wordt . Dus…)

Januari stond in het teken van het werken aan De Waarde Van Bloed en de nieuwe scenes die hierin zitten, het afronden van de redactie van Natascha van Limpts nieuwe boek (Godenbloed) dat eraan komt (en zo leuk is!!), en de blogtour van Zwanenzang.

Het is altijd zo spannend als je boek bij recensenten ligt, want gaan ze het wel leuk vinden? Verhalenbundels zijn toch altijd een beetje moeilijk, juist omdat er zo veel verschillende concepten (en in mijn geval: genres!) in 1 boek zitten, en niet iedereen is dol op een bundel. Dus zouden mensen het wel leuk vinden? Welke verhalen zullen ze het leukst vinden? Welke het minst? En waarom? (Antwoord, dat loopt flink uiteen, dus dat is mooi – dat betekent dat de verhalen van een vergelijkbaar niveau zijn zodat het dus afhangt van smaak)
Goed nieuws, de recensies waren allemaal zonder uitzondering hartstikke positief! Iedere keer dat een recensent iets zei van ” ik ga zeker meer van deze auteur lezen” zwol mijn hart van trots. Ik heb op mijn Recensiepagina een overzicht gemaakt van de recensies. ❤

In “real life” nieuws heb ik een nieuwe baan, en ga ik per 1 april beginnen, dus daar ben ik op het moment ook druk mee, en heb ik heerlijk een week in de zon op Fuerteventura doorgebracht, waar ik heel specifiek ben begonnen het met teruglezen van de Lentagon trilogie & prequel. Want… misschien heb ik een idee? Maar dat is nog heel pril, dus daar durf ik nog niet te veel over te zeggen. Ik kan wel zeggen dat whew, mijn proza? is een stuk beter geworden in de afgelopen tien jaar. Tegelijkertijd: mijn personages? Ik mis ze. ❤

Dus… we gaan het meemaken. Op naar maart! 🙂

Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Nanowrimo·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

en toen was het opeens december! (najaar avonturen)

09/12/202309/12/2023 KellyPlaats een reactie

Het was heel raar om op Fantasyfest tegen mijn collega’s van Zilverspoor “tot volgend jaar!” te zeggen omdat het beurzenseizoen opeens afgelopen is. Waar is de tijd gebleven? Het was toch net pas zomer?

Nanowrimo en boek 2/3

En hoe gaaf ik beurzen ook vind, het is wel fijn om even uit te puffen. Twee weekenden per maand je hele weekend kwijt zijn – naast je doordeweekse baan die natuurlijk ook hysterisch druk is op het moment – is me niet in de koude kleren gaan zitten. Gecombineerd met het druilerige weer op het moment en het afnemende daglicht was ik niet in mijn beste doen om echt creatief te kunnen schrijven. Ik had allemaal plannen voor Nanowrimo, maar helaas.

Zo’n 10K in het schrijfproject afgelopen november realiseerde ik me dat omdat ik zo hard aan de spanningsboog van Bloed In Het Water (boek 2) heb gewerkt, en op basis daarvan gave scenes naar voren heb getrokken, dat ik de hele opbouw van De Waarde Van Bloed (boek 3) volledig uitgehold heb. Ik miste spanning op het mid-punt van boek 3. Daar waar de eindconfrontatie super is, heb ik het begin en midden zo gekannibaliseerd dat ik verveeld was met mijn eigen boek. Dat betekende dus een volledige herstructurering van boek 3 en het toevoegen van een extra spanningsmoment.

Het goede nieuws is dat ik een super elegante oplossing hiervoor heb gevonden en een absoluut kick-ass spanningsmoment dat een belangrijk onderdeel van de eindconfrontatie weer extra voedt (yayyyyy! ✨), maar ik heb dus nog niet de mentale energie gevonden om het op te schrijven. Ik hoop dat ik na volgende week daar wat meer tijd voor heb, aangezien ik de laatste twee weken van december vrij heb 🙂 Let’s goooo 😀

Waterloper verhalenwedstrijd

Verder hadden we natuurlijk ook de uitreiking van Waterloper verhalenwedstrijd nog! Hoe is dat nu eigenlijk verlopen?

Ik had drie verhalen ingestuurd, allemaal verschillende smaakjes van space horror (geen idee, dat was waar mijn hoofd naar stond deze lente, blijkbaar?).

Verkeerd teruggekomen is 7e geworden (yay! ik vermoedde al dat deze het ’t beste zou doen, dit is echt een klassiek Kelly-verhaal), Expansiedrift 17e (fair, deze had ik als laatste geschreven en is niet super origineel, vooral spannend eigenlijk), en helaas is Maanstof gediskwalificeerd omdat het niet voldeed aan het thema. Daar ben ik het persoonlijk echt 100% mee oneens, maarja, zo gaat het soms. Maakt niet uit, ik ben super blij dat ik hem geschreven heb, hij is creatief en heel anders dan normaal, dus hij komt gewoon in de volgende bundel & ik stuur heb in voor Edge Zero. 🙂

Dat is het mooie van zo’n wedstrijd natuurlijk; het dwingt me om creatief met thema’s en verhalen om te gaan, om iets te schrijven waar ik anders nooit op gekomen was. Ik leer ervan, ik geniet van de creatie, en op een zeker punt zal ik hem vast met jullie delen via een nieuwe bundel, net zoals de verhalen in Verloren Zielen en Zwanenzang ❤

Voor nu is het tijd om het jaar af te maken, en dan op naar de redactie van Bloed In Het Water, en de herschrijf van De Waarde Van Bloed. En dan maar nadenken over toekomstige projecten! 🙂

De Zwijgende Aarde·gewoon doorgaan·Paraiso·Prijs van water·Redigeren·Waarde van Bloed·zilverspoor·zwanenzang

februari avonturen

02/03/2023 KellyPlaats een reactie

Jongens, het is alweer maart. (Hoe dan??) En aangezien ik beloofd had iedere maand te bloggen met updates… is het tijd voor een update, haha! Ik heb namelijk bepaald niet stilgezeten.

Onrust update:

Afgelopen maand is Anaïd Haen hard aan de slag geweest met het manuscript dat Brenda en ik geschreven hadden voor het nieuwe deel in de Zwijgende Aarde serie, Onrust. En, de redactie ging zo lekker dat we al bijna klaar zijn! Het helpt natuurlijk dat het een wat korter manuscript is, “maar” 45000 woorden, maar wat ook hielp, was dat we ontzettend lekker aan de slag zijn geweest. En wat wordt het leuk! Op Anaïds aanraden hebben we het einde nog een beetje aangescherpt, en dat geeft nét dat beetje extra, vind ik.

Informatie over de release date en de kaft en dergelijke volgen ongetwijfeld binnenkort, want dat gaat niet heel lang meer duren, op het tempo waarop dit gaat.

Zo benieuwd wat de Zwijgende Aarde fans van onze bijdrage aan de serie gaan vinden! 😀

Zwanenzang update

Aangezien Zwanenzang ook geredigeerd gaat worden door Anaïd, hebben we besloten om die op te pakken nadat we klaar zijn met Onrust. Dat leek ons wel zo gemakkelijk, want dan kunnen we in één keer door.

Dat betekent dat er ietsjes vertraging is dus, maar die was er toch al. En ik krijg nu de korte-verhalen-specialist als mijn bloedeigen redacteur voor deze verhalenbundel, en dat vind ik toch ook wel heel fijn.

Update over het vervolg op De Prijs Van Water

Waarom zeg ik in dit kopje niet gewoon “Waarde Van Bloed” update? Nou… omdat er op dit vlak wat ontwikkelingen zijn. Ik wil hier nog niet te veel over zeggen, want het manuscript ligt op dit moment bij mijn proeflezers, maar tijdens een schrijfweekend met mijn schrijfmaatjes had ik opeens een ingeving, waar ik bij verder nadenken steeds enthousiaster over werd.

Ik heb het al afgetikt met de uitgeverij, dus het is een mogelijkheid dat de situatie wat betreft boek 2 gaat veranderen. De release datum niet hoor, dus maak je daar geen zorgen over. Maar… de omstandigheden. Er moet alleen nog even op gebroed worden, voordat ik hier uitspraken over wil doen.

Wat ik wel kan zeggen, is dat ik erg blij ben met hoe dit verhaal er in de eerste versie uit is gekomen. Het is niet vollédige poep, zeg maar. Nu al zie ik een aantal diamantjes in de drek. Monika’s personageontwikkeling. De magie. Het verraad. De rebellen… ik heb er zo veel lol mee (gehad).

Aankomende maand ligt het werk aan dit project even stil, aangezien het manuscript bij mijn proeflezers ligt. In de tussentijd ben ik druk bezig met redactie en een paar korte verhalen schrijven voor de deadline van Waterloper Verhalenwedstrijd (ik ben met de eerste al begonnen). Dus zelfs als mijn grote project aan het marineren is, blijf ík gewoon bezig.

(Behalve in de periode dat ik met mijn kont op het strand in Fuerteventura zit. Dan ga ik cocktails drinken en boeken lezen. Ha :D)

achtergronden·Beurzen·Boeken·De Zwijgende Aarde·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor·zwanenzang

terugblik op 2022

30/12/202230/12/2022 KellyPlaats een reactie

Jemig jongens, wat een jaar is dit geweest. Kijken jullie mee terug en vooruit? 🙂

Het is heel gek om terug te kijken op het vorige jaar, vooral als je het vergelijkt met 2021 en 2020. Het jaar begon nog met COVID restricties, maar toen die eenmaal over waren, werden we vol in het oude leven teruggegooid. En dat betekende beurzen! FACTS, Comic Con, Elfia… het was zo goed om weer met Team Zilver samen te kunnen vlammen, lezers te kunnen ontmoeten, boeken te kunnen signeren en te verkopen… echt super. En dat alles natuurlijk naast om de week About Books presenteren. Oja, en een baan in de ICT die er echt niet rustiger op werd, haha.

Daarnaast waren er nog een aantal deadlines om te halen wat schrijven betrof. Ik was gevraagd voor twee verhalenbundels, deed mee aan Waterloper verhalenwedstrijd, en oja, we moesten De Prijs Van Water klaarmaken voor redactie & publicatie! Daarnaast was ik samen met Brenda bezig aan Onrust, boek 7 in De Zwijgende Aarde serie, en wilde ik per se de alpha (poep) versie van De Waarde Van Bloed dit jaar afkrijgen. Dus whew, een hoop!

Wat is dat op een rijtje dan?

De Prijs Van Water is uitgekomen begin augustus op Castlefest, en verkocht prompt uit dat weekend! De reacties op het boek zijn ook hartstikke positief, en dat was best spannend, aangezien het een nieuwe serie start.
Ik schreef Enji’s Zegening voor Waterloper Verhalenwedstrijd, waar het de 8e plek behaalde.
Ik schreef Midwinterrace voor Johan Klein Hanevelds Voorbij De Storm klimaatbundel, die binnenkort het levenslicht zou moeten zien.
Overdrachtsvlekken, voor de Bloedzuigers In De Polder bundel, die deze of volgende week ergens uitkomt (!)
Verder maakte ik mijn aankomende verhalenbundel, Zwanenzang, klaar voor redactie. Die gaat binnenkort beginnen, en ik heb er super veel zin in. Ik vind deze bundel misschien nog wel mooier dan Verloren Zielen, ik ben zo blij met de verhalen! Het bevat 13 verhalen, inclusief Enji’s Zegening, Overdrachtsvlekken, de 4e en 2e publieksprijswinnaars bij Edge Zero, Geen Weerstand en Het Water Kruipt Waar Het Niet Gaan Kan, en een verhaal dat ik speciaal voor deze bundel heb geschreven, genaamd Gelijkstroom.
Samen met Brenda Hingstman schreef ik de eerste & tweede versie van Onrust af, zoals gezegd, het 7e boek in de Zwijgende Aarde serie, van Uitgeverij Quasis. Het is de eerste keer dat een uitgever mij benaderde om een boek voor hen te schrijven, en daar ben ik nog steeds hartstikke vereerd over. Hij ligt op het moment bij de uitgever; ik hoop dat hij goedgekeurd wordt. 🙂
Oja, en last but not least… Ik heb gister de eerste versie van De Waarde Van Bloed afgeschreven. Na twee jaar zwoegen tussen pandemieën door is hij op 126.500 woorden uitgekomen. Whew. Dat wordt schrappen, ben ik bang. 😀 Maargoed, dat weten we. Dit is tenslotte de eerste versie, en de laatste keer dat ik op een dergelijk woordenaantal uitkwam (dat was Talent & Kristal, die op 122K kwam) kon ik er zo 6K aan woorden uitwippen. Ik denk dat ik hier ook nog wel aardig kan schrappen… want mijn eerste versie is doorgaans poep, waarin ik het verhaal aan mezelf vertel. Ik weet dat ik een aantal inzichten die ik tijdens het schrijven heb opgedaan echt nog moet aanscherpen in eerdere delen van het verhaal. En da’s prima, daar heb ik zin in!
Dus, ja, dit wordt een van mijn dikkere boeken, waarin we tijd doorbrengen aan de oever van het stuwmeer, in de stad zelf, bij de rebellen, tussen de mensen – die misschien net zulke monsters zijn als de wezens van de schaduwdimensie. Zo gaaf!

Dus…. stiekem best een heel productief jaar; bijna 100.000 woorden geschreven in totaal. Moest ook wel, want er zit een hele hoop aan te komen.

Tijd voor een hele hoop redactie in 2023, van zowel van mezelf als de mensen die ik voor Zilverspoor redigeer… en dan ook beurzen, en About Books, en creativiteit, en misschien wel heel veel nieuwe verhalen. Want waarom niet, ha!

Tot in 2023, waarin we er gewoon weer helemaal voor gaan. Fijne jaarwisseling!

Nanowrimo·Paraiso·Schrijven·Waarde van Bloed

nanowrimo update!

18/11/2020 KellyPlaats een reactie

Sommigen van jullie die me op Facebook volgen, hebben er al hintjes van gezien, maar ik dacht dat het misschien leuk was om er ook even wat over te vertellen: mijn nanowrimo avontuur tot nu toe. Hoe gaat het nu eigenlijk?

Nou…. 😀

Op het moment van schrijven staat het wordcount van De waarde van bloed op 39201 woorden. Dus… best lekker, zou ik zeggen. Ik zit wel op dit moment op mijn welbekende vastloopmoment, dat altijd plaatsvindt rond de 35K, maar de ervaring leert dat als ik gewoon doorzet, dat ik er dan wel kom. Die 50K deze maand gaat wel lukken, daar heb ik alle vertrouwen in. Natuurlijk ben ik nog compleet aan het wauwelen, is de proza poep en heb ik géén idee wat het totale wordcount gaat worden want er moet nog zó veel gebeuren… maar het gaat lekker.

Leuke weetjes over deze Nanowrimo ervaring:

In het eerste weekend, waarin ik samenschreef met mijn schrijfmaatjes, was ik goed voor 10K. Dus dat was een vliegende start!
Binnen 5K (op de eerste dag dus) ging ik al off-script van mijn zo bloedig uitgeschreven outline voor het verhaal. (zucht)
Sergio is dit verhaal mijn favoriet, omdat hij zichzelf heerlijk uit situaties improviseert. Hij is pragmatisch, houdt het hoofd koel, is super competent… en is wat mij betreft op dit punt de MVP in het verhaal.
Monika behoudt haar titel als “meest brutale personage”, because lieve god haar manier van met antagonisten omgaan is om ze te belédigen.
Alle personages zijn meer getraumatiseerd van de gebeurtenissen in boek 1 dan ik initieel verwacht had, en ik ben een beetje boos op mezelf dat ik dat niet zag aankomen. (Dat is een van de redenen van de problemen met mijn outline).
Ik heb super veel lol met het (proberen te) vermenselijken van de antagonisten, die als kemphanen tegenover elkaar staan. (En mijn arme personages, die er tussen in vastzitten).
Ik ben heel blij dat ik Avatar: The Last Airbender (eindelijk) heb gekeken voordat ik verder schreef aan mijn eigen serie, want zo kan ik ervoor zorgen dat de elementmagie in mijn eigen serie toch anders blijft. En ik ben ook blij dat ik het gezien heb want MAN wat een fijne serie. Hell yeah, enzo.

Dus, dat tot dusverre. Hoe gaat Nanowrimo bij jullie? ❤