Dat gevoel van een manuscript de deur uit doen…

2303. De aarde regeert over de koloniën in het zonnestelsel. Politieke onrust groeit. Een opstand dreigt. Maar dan …

… valt de aarde stil.

‘De Zwijgende Aarde’ is een reeks van zes sciencefictionromans die elk door een andere auteur is geschreven, maar die zich in hetzelfde universum afspelen. Elk boek is los te lezen, maar als je ze allemaal leest krijg je een breder beeld van de gebeurtenissen.

informatie over De Zwijgende Aarde serie, Quasis website

Ietsje meer dan een jaar geleden kreeg ik een berichtje op FB Messenger van Jasper Polane of ik onlangs een mailtje van hem ontvangen had, want hij wilde me wat vragen. Die was blijkbaar in mijn spam beland, ontdekte ik tot mijn consternatie. Ik had hem blijkbaar al een week of drie laten wachten, alsof ik hem genegeerd had. En dit is het soort mailtje wat je écht niet wil missen: een uitgever die je vraagt om een boek voor hem te schrijven? Holy SHIT!

Het ging hier om het zevende boek in de Zwijgende Aarde serie, een gedeeld universum tussen een aantal gave Nederlandse science fiction auteurs. Een fantastisch initiatief van Uitgeverij Quasis, en op dit moment het spannendste science fiction project in de Nederlandse markt. Of ik het nieuwe boek in de serie zou willen schrijven. Wow. Um. JA?! TUURLIJK?!

Mijn volgende gedachte was direct dat ik mijn leukste science fiction projecten samen met mijn mattie/schrijfmaatje Brenda Hingstman heb geschreven. Gelukkig had Brenda er ook wel zin in, en vond Jasper het ook een goed idee (nadat hij wat van haar werk gelezen had).

Eind december 2021 zijn we aan de slag getogen – eerst om de hele serie te lezen, want we waren nog niet helemaal up to date met de boeken, en als we in hetzelfde universum gaan schrijven, dan moeten we wel al onze details, tijdlijnen en gebeurtenissen scherp hebben.

Hoewel technisch gezien alle boeken in de serie los gelezen kunnen worden, zitten er wel referenties naar personages, gebeurtenissen en wereldbouw in alle boeken die het tot een geheel verweven. Dat betekende dus dat we huiswerk hadden. Best plezierig huiswerk, maar toch huiswerk, haha.

Ik vond het wel spannend om in een bestaand universum te gaan schrijven. Het voelt een beetje als fanfiction schrijven, maar hier ken je de originele auteurs en wil je hen, noch de personages in de serie, niet tekort doen. Wat als je het verpest? 😀

Dat gezegd hebbende, hebben Brenda en ik heel veel lol gehad in het schrijven van dit verhaal. Na een ronde met proeflezers, aanpassingen, bloed, zweet, tranen, en heel veel stopwoordjes eruit wippen, is het manuscript van “Onrust” zojuist officieel verstuurd naar de uitgever. Het manuscript klokt in op 45232 woorden, waar wij heel blij mee zijn, want de opdracht die we meegekregen hebben was “ongeveer 40000 woorden”, haha. Het is daarmee geloof ik net iets meer dan een novelle, iets minder dan een roman.

En nu is het voor ons klaar! Jasper heeft uiteraard het laatste woord en mag nog feedback geven, voordat hij wat ons betreft klaar is voor de redactie. Maar; dat is toch weer een afgerond manuscript dat de deur uit is. Daar drinken we er eentje op 😀