Categorie: Muziek

bloed in het water·Muziek·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

stemmingsbouwerij

KellyPlaats een reactie

Is dat een woord? Ik vind van wel! 😀

Voor De Prijs Van Water en Bloed In Het Water had ik, vlak voordat de boeken uitkwamen, posts met muziek waarvan ik vond dat die bij het boek hoorde. De vibe, zou je kunnen zeggen. Tijdens ieder boek heb ik altijd wel een paar nummers gehad waarvan ik zoiets had van, oh, die zouden voor mijn boek geschréven kunnen zijn. Die zeggen iets, of geven iets mee, dat heel mooi aansluit.

Er is een hele Paraiso soundtrack op Spotify, trouwens, als je zou willen. Ik heb daar jarenlang aan gebouwd. Je ziet een beetje de fases waarin ik geobsedeerd was door bepaalde liedjes en stijlen, voor mij is het echt een trip down memory lane. De playlist is best heel gaaf geworden; ik zet m meestal aan in de auto naar beurzen enzo. Helpt me om in de stemming te komen, zeg maar. Stemmingsbouwerij, haha.

Deze soundtrack heb ik wat minder geluisterd tijdens het schrijven van de serie, trouwens, vergeleken met de Lentagon soundtrack. Ik heb heel vaak game muziek en epische trailermuziek aangehad tijdens het schrijven. Niet zo gek, als je brute gevechten moet beschrijven, denk ik.

Maar ik heb zeker een hoop inspiratie getrokken uit de liedjes op de lijst, en voor boek 3 heb ik er zeker ook een paar. Deze stond echter bovenaan de lijst.

Dus, je vraagt je vast af wat dan het liedje is wat ik aan De Waarde Van Bloed gehangen heb.
Want natuurlijk heb ik er weer eentje. Ik deel hem hier met liefde!

The storm isn’t over yet
And the war has just begun
There’s only one way to go from here
And you will need a gun
I am the triumph of the will
~Skold, “Triumph Of The Will”

Hier is de video. Heel veel luisterplezier!

juni avonturen
De Zwijgende Aarde·gewoon doorgaan·Muziek·onrust·Paraiso·plotten·quasis·schrijfretraite·Schrijven·zilverspoor·zwanenzang

juni avonturen

KellyPlaats een reactie

Ik schreef dit per ongeluk eerst als “juni avonduren” en weet je, dat is niet eens zo’n verkeerde benaming, haha. Juni was een drukke maand, waarin ik een hoop gedaan heb. Zo veel dat ik me nauwelijks realiseerde dat we inmiddels al in de tweede week van juli zitten. Gekkenhuis.

Dus, wat waren de belangrijkste dingen? Allereerst hebben Brenda en ik de laatste hand gelegd aan de zetproef van Onrust. Hij is helemaal af en is klaar om eind augustus bij uitgeverij Quasis het levenslicht te zien. Om dat te vieren, waren Brenda en ik langs bij About Books. Klik het linkje om de aflevering terug te zien/

En wat een leuke uitzending was het! Uiteraard gingen we weer flink over de tijd, maar da’s doorgaans een goed teken. Het voelt goed om de Zwijgende Aarde serie in het zonnetje te zetten, en om samen met Brenda te vertellen hoe we de serie verder uitgewerkt hebben in het nieuwste boek van de serie.

Het was extra leuk in de uitzending omdat presentatrice Anaid Haen niet alleen onze redacteur was, en Django Mathijsen – die later aanhaakte – niet alleen onze woordredacteur; zij hebben meegeholpen met het bouwen van het universum en het boek Tweeleed in deze serie geschreven. Dus zo is het cirkeltje weer rond. Heel gaaf! En nu wordt het afwachten tot de release datum. 😀

Verder zijn we vorig weekend met onze schrijversgroep in een huisje op de Veluwe gaan zitten om even wat serieuze meters te maken. Overdag werkten we aan onze eigen projecten (ik heb een aantal belangrijke scenes en achtergronden toegevoegd in Bloed In Het Water), en voor de avonden heb ik wat uitdagingen neergegooid waar we onze tanden in konden zetten. Ik had de uitdagingen gebaseerd op het concept wat Masterchef ook doet (ik had het Master Author genoemd, want ik ben hilarisch), en een aantal van de uitdagingen zijn we ook aangegaan:

Mystery box:

  1. Een stijl & een prompt:: schrijf een verhaal in de stijl van de persoon links van je. Probeer zoveel mogelijk diens stijl & vibe te emuleren. Kies een nummer tussen de 1 en 32 – dit zijn onvertaalbare woorden, en dat wordt je prompt. https://www.plumguide.com/journal/around-the-world-in-untranslatable-words

Team challenge:

  1. Plot samen een verhaal uit via post-its, gebaseerd op een prompt (deze ga ik niet verklappen)
  2. Plot samen een verhaal uit gebaseerd op willekeurige liedjes op spotify. Het eerste liedje dat we aanzetten gaat over thema & vibe, het tweede liedje over het personage, en het derde liedje als je nog meer inspiratie nodig hebt.

Waar de mystery box stijl uitdaging vooral een exercitie was in proberen om andermans stijl te emuleren (met sommige verrassend goeie resultaten, en sommigen begonnen heel goed en zakten later terug in eigen stijl), waren de team challenges echt heel leuk en inspirerend. Het verhaal van de liedjes ga ik zelf uitschrijven, want ik heb echt wel ideeen bij dit verhaal. 😀

Dus al in al was het een groot succes, want het was ook nog eens super gezellig ❤

En de tijd erna is het halsoverkop de redactie van mijn nieuwe verhalenbundel geweest, Zwanenzang! We zijn heerlijk aan het knallen! (oh, en Final Fantasy 16. wat ben ik verliefd <3)

Bloed en Scherven·Muziek·Stof en Schitteringen·Talent en kristal

de lentagon soundtrack

Kelly1 reactie

In de rubriek van ‘dingen die je absoluut niet zullen verrassen’: ik ben een ontzettende muziekliefhebber. Mijn smaak is vrij breed, maar neigt over het algemeen naar ‘muziek met gitaren’; rock en metal, maar ik geniet ook van trance en filmsoundtracks en wacht met smart op het moment dat Snow Patrol aankondigt dat er een nieuw album aankomt. Dus tja. Ik ben nogal gepassioneerd over de muziek die ik leuk vind en hecht heel erg veel belang aan muziek. Muziek is voor mij heel belangrijk associatiemateriaal; ik hang veel herinneringen aan muziek, waardoor ik mijn hersenen kan tricken om in een schrijfmodus te komen door de juiste muziek te draaien. (Hoera voor Pavlov!)

Dus ja, natuurlijk heeft de Lentagon serie een soundtrack. (Die kun je hier op Spotify vinden, als je wil) Ik heb vrij belachelijk veel tijd besteed aan het nadenken over de muziek die op deze lijst staat en ik ben heel lang bang geweest om die liedjes hier echt te delen, want ik was bang dat ik hiermee de boel zou spoilen voor de lezers. Maar eigenlijk bestaat die associatie natuurlijk alleen maar in mijn hoofd en snap je pas waarom een liedje past als je de lyrics hoort en weet aan welke scènes of thema’s ik het liedje verbonden heb.

Daarom heb ik besloten dat ik het gewoon leuk vind om bij deze de key songs en de end credits van de drie (ja, óók het komende Lentagon boek) te delen.

Lees meer onder de link!

Doorgaan met het lezen van “de lentagon soundtrack”

Muziek·Schrijven·Talent en kristal·Talent en terreur

plotten met playlists

KellyPlaats een reactie

Een van de manieren waarop ik aan het plot van mijn verhaal werk, is door een playlist te maken en die op repeat te zetten terwijl ik aan mijn verhaal denk. Meestal maak ik actief tijd voor plotkauwen als ik ’s avonds de hond uit laat. Dat is een half uur lopen in het donker met een playlist die plotsuggesties in mijn oren blèrt… en in die periode dat mijn hersenen sowieso al opgegeten worden door het plot-in-wording, dan is dat nog eens extra effectief. Mijn hond Bodhi vindt het niet erg, die wil best een extra rondje om lopen als ik middenin een plotpunt zit.

Vanavond gebeurde dat dus. Playlist aan, lopen… en opeens had ik een doorbraak. Weer een puzzelstukje dat op zijn plaats viel, en wat zo lógisch is dat het plot verder stuwt en dieper laat gaan. Man, zulk soort dingen zet mijn hersenen in vuur en vlam. (Serieus, ik zou wel eens een MRI willen zien van mijn hersenen als ik aan het plotten ben. “This is your brain. Now this is your brain on plot….” :D) Ik kan alleen maar stom grijnzen en gelukkig zijn. Dit voelt zo goed. Dit gaat werken. Dit gaat hem worden. Ik ga heel binnenkort zitten en schrijven. Man, ik heb hier zin in!

In de tussentijd gaat mijn dank uit naar Protest The Hero, die ik op dat moment aan het luisteren was. En Dillinger Escape Plan. En Sonic Syndicate. Alledrie deze bands zijn verantwoordelijk voor heel belangrijke plotpunten in wat Talent en Terreur gaat worden. Ik zou willen dat ik ze kon bedanken 🙂

En mocht je je afvragen wat ik dan precies luisterde? Nou, het is niet voor iedereen. Het is een mathrocky/progmetal-y mess met een vrij geniaal einde; maar ik vind het leuk. 😀

We are your beginning
and we will be your end…

Mocht je interesse hebben in de volledige playlist van de Lentagon serie, check dit dan. Hij gaat van dance naar modern rock naar metal, heel uiteenlopend!

Muziek·Nanowrimo·Schrijven·Vuur en Vergankelijkheid

vergankelijkheid en nanowrimo

KellyPlaats een reactie

NaNoWriMo 2014 is in de pocket. Ik heb het voor de dertiende keer (!) gehaald, hoera! Het was dit keer even bikkelen, omdat mijn ‘real life’ constant inbrak op mijn schrijftijd die ik normaal in november zo goed open kan houden… maar ondanks een vakantie in Engeland, een werktrip naar Praag, een paar krankzinnig drukke werkweken en een lichaam dat opeens zei: ‘Kappen nu Kel, je bent jezelf voorbijgelopen’, is het toch gelukt.

Ik heb me bijna de hele tijd aan die 2K per dag kunnen houden en was uiteindelijk dus op dag 23 klaar met NaNoWriMo, hoewel mijn verhaal nog lang niet af is. Ik denk dat ik netaan op 50-60% zit, dus er is nog zat te doen… maar vanaf nu op mijn eigen tempo, met wat minder druk.

Om het te vieren, twee kleine kadootjes:

1) Een sneak preview van mijn personages Nathan Lentan en Dannil Surong – in een conversatie die opeens de bom dropte waarin het thema van het verhaal genoemd werd:

Dannil glimlachte scheef. “Maar ben je ooit wel eens bang geweest dat Parsia jullie écht aan zou vallen?”

Ik dacht even na. “Parsia? Nee. Maar eigenlijk ben ik nooit voor wie dan ook bang geweest.”

“Precies. Daarom doen jullie die kanja in Surral ook; omdat jullie denken dat jullie ermee wegkomen. Omdat jullie toch niet teruggepakt gaan worden.”

“Denken we.”

Dannil haalde zijn schouders op en keek een beetje triest terwijl hij een warme trui in zijn koffer gooide. “Alles is vergankelijk.”

(context: Dannil is Surralisch, de ‘ik’ persoon Nathan is Jediaans, ‘kanja’ is Surralisch voor ‘stront’)

2) Dit is een van de twee liedjes die me inspireerde om vergankelijkheid in dit verhaal een thema te maken:

(context: dit is van dezelfde artiest als “Red Paper Lanterns”. Het is heel lieflijk en melodieus, en in tegenstelling tot het ándere liedje dat me inspireerde – “Ephemeral” van Insomnium – helemaal niet metal. Maak je geen zorgen!)

Bloed en Scherven·Muziek·Stof en Schitteringen

over themesongs

KellyPlaats een reactie

Ooit, tijdens een lange treinrit, heb ik zitten spelen met de gedachte “Wat als Stof & Schitteringen een TV serie zou zijn?” Het was een leuke exercitie om sowieso de gebeurtenissen in een aflevering kader te zetten en te kijken waar de cliffhangers moesten komen, maar het was nog leuker om te kijken wat de muziek zou zijn die ze zouden draaien tijdens de aftiteling, een beetje zoals in True Blood. Ik kwam die dag aan op mijn bestemming met een goed idee van hoe ik het wilde hebben, maar een vraag heb ik me altijd gesteld: wat zou de themesong zijn? Het liedje voor de opening credits?

Wat zou een mooie opening zijn van iedere aflevering? Wat past bij het gevoel van het verhaal en is mooi genoeg dat mensen de opening credits niet meteen doorspoelen? Het heeft me een hele tijd gekost, maar ik denk dat ik het perfecte liedje eindelijk gevonden heb:

Nordic Giants ft Jake Reid, “The Seed”.
Het heeft een dromerige piano, een fantastische opbouw, en lyrics die zingen over een verschrikkelijk schuldgevoel.
Ik denk dat ik hem gevonden heb 😀

(En dan nu terug naar de metarevisies voor “Bloed & Scherven”.)

Muziek

15 vragen over muziek

KellyPlaats een reactie

Ik ben aan het procastrinaten van het schrijven terwijl ik in mijn hoofd een conversatie tussen Joy en Romain probeer op te zetten, dus in de tussentijd struikelde ik op Ninesisters een leuke tag over muziek, en een vijftiental vragen.

1. Van welke band of artiest heb je de meeste cd’s?

Cd’s nog? Wauw. Ik koop nog wel cd’s, maar da’s meer omdat ik de bands wil steunen, niet omdat ik er cd’s van wil hebben ofzo. Maar als ik zo een blik op mijn kast werp… dan is het waarschijnlijk The Gathering.

2. Wat is het laatste liedje dat je hebt geluisterd?

*checkt Spotify* “Ephemeral” van Insomnium. Ze hebben net een nieuw album uit en ik ben eventjes weer mijn melodic death metal liefde aan het ophalen.

3. Wat zit er nu in je cd-speler?

Ha, ik heb alleen een cd-speler in de auto die ik alleen gebruik als ik op de een of andere manier mijn telefoon met Spotify niet bij de hand heb. Maar de cd die in die speler zit is op dit moment “I Was Here For A Moment, Then I Was Gone” van Maybeshewill. Een van de beste albums in de afgelopen jaren.

4. Welke artiest of band heb je recentelijk live gezien en gehoord?

65daysofstatic met support act Thought Forms in de Tivoli, Utrecht. Ietsje recentelijker heb ik op de live-feed van Dunk!Festival optredens gezien van Sleepmakeswaves en Ef. (Vooral Sleepmakeswaves was zoooo goed. Ik had er zo hard bij moeten zijn!)

5. Wat is het slechtste optreden dat je ooit gezien of gehoord hebt?

Pff, ik heb wat slechte zut gezien over de jaren. Maar dingen die ik écht heel slecht vond waren een support act voor the Gathering in 2004 (volgens mij heten ze Sophia) en de support act voor System Of A Down in 2005, de 80’s Matchbox B-Line Disaster. Da’s de enige band ooit die ik letterlijk de middelvinger heb zien krijgen van het publiek.

6. Naar welk concert kijk je uit?

Naar alles op ArcTangent festival in Engeland! De line up is zo ongeveer alles wat ik zou willen. Ik kijk daar vooral uit naar Maybeshewill, Tall Ships, Russian Circles en ASIWYFA, en… nouja, de rest dus.

7. Welke band of artiest heb je nog nooit live gezien maar zou je wel heel graag willen zien?

Tool, Rosetta, Tall Ships, Insomnium, The Seven Mile Journey

8. Hoeveel muziekgerelateerde dvd’s heb je?

uh, eentje volgens mij. Een liveopname van The Gathering waar ik bij was.

9. Hoeveel concerten heb je in totaal gezien?

Letterlijk honderden. Festivalbezoeker als ik ben gaat dat heel hard.

10. Welke film heeft de mooiste soundtrack?

28 Weeks Later. Deze film vond ik een stuk minder goed dan het eerste deel, maar oh, de soundtrack. Vooral “In The House, In A Heartbeat” geeft me letterlijk kippenvel.

11. Noem een aantal van je favoriete albums

Maybeshewill – “I Was Here For A Moment, Then I Was Gone” (post-rock)

Soilwork – “Stabbing The Drama” (melodic death metal)

Snow Patrol – “Eyes Open” (pop-rock)

Sleepmakeswaves – “Sleepmakeswaves” (post-rock)

Slipknot – “Slipknot” (nu-metal)

Editors – “An End Has A Start” (pop-rock)

And So I Watch You From Afar – “All Hail Bright Futures” (math-rock, post-rock, geen idee??)

12. Voor welke ‘guilty pleasure’ schaam je je?

Ik schaam me nergens voor. Mijn muzieksmaak is alles wat mooi is. Klaar. Ik ben ooit een keer binnen een week naar The Dillinger Escape Plan, Russian Circles, en een uitvoering van de Carmina Burana geweest, met vol koor en orkest en alles. Dat zegt genoeg toch?

13. Welke muzikale fases heb je doorgemaakt?

Muzikale fases? Ik ben een kind van de jaren 80 dus ben via de rock van de jaren 80 een smaak gaan ontwikkelen. Als tiener was ik helemaal van de hardcore en de trance, en ergens rond mijn achttiende ben ik teruggekeerd naar de rock via Anouk en K’s Choice. In het begin van het millennium kwamen er steeds meer gitaren bij, en was System Of A Down mijn gateway naar de metal. Inmiddels varieert mijn smaak van pop-rock tot post-hardcore en melodic death metal. Op mijn Stof en Schitteringen playlist staan Slipknot en Snow Patrol gebroederlijk na elkaar. 🙂

14. Welke band of artiest zou een comeback mogen maken?

A Perfect Circle. Waar zijn jullie?? 😦

15. Met welke muzikant zou je een dag op willen trekken?

De jongens van Sleepmakeswaves en/of de jongens van And So I Watch You From Afar. Wat een schatjes ❤

Bonusvraag: wat zijn de beste concerten die je ooit gezien hebt?

System of A Down, Pinkpop 2002

Soilwork, Melkweg Amsterdam 2008

And So I Watch You from Afar, ArcTangent 2013

Bloed en Scherven·Muziek·Schrijven·Stof en Schitteringen

because we don’t back down, we won’t run and hide

KellyPlaats een reactie

Ik heb al eerder gebabbeld over muziek en hoe ik een soundtrack heb voor Stof en Schitteringen. Niet alleen voor dat verhaal, trouwens. Al vanaf het begin heb ik playlists gebouwd voor de verhalen die ik schreef. Het heeft waanzinnig veel voordelen:

  • Het sluit je af van geluidsinvloeden van buitenaf
  • Je besteedt tijd aan de mood en feel van het verhaal als je gaat nadenken over het verhaal wat je gaat schrijven en de muziek die erbij hoort
  • Andersom kan je geïnspireerd raken en ideeën krijgen van muziek – kan het leiden tot nieuwe plotwendingen, concepten en personages
  • En allerlaatst, werkt het ook in retrospect: zelfs al het verhaal al tijden klaar is, kunnen alle gevoelens en ideeën met een klap terugkomen als je een liedje hoort dat op die verhalen playlist staat. (Zo kan ik “When You Were Young” van de Killers en “Red Paper Lanterns” van Maybeshewill niet normaal meer horen). Het wordt bijna een soort Pavlov reactie, die associaties.

Op het moment ben ik aan het genieten van het laatste: terwijl ik aan het wachten ben op de redactie die ik terugkrijg van Zilverbron, ben ik lekker in de League aan het schrijven met mijn vriendin Brenda. Een hele nieuwe plotlijn, zo’n tien jaar later, veel meer SF en wat minder dystopian future. Ik ben heerlijk aan het genieten van die nieuwe mogelijkheden… en toen gaf Spotify me opeens Rise Against, “Sattelites”.

Ik had het nummer letterlijk nog nooit eerder gehoord. En hoewel het meeste van het liedje niet helemaal past, sloegen deze lyrics in als een bom:

We’ll sneak out when they sleep
And sail off in the night.
We’ll come clean and start over the rest of our lives.
When we’re gone we’ll stay gone.
Out of sight, out of mind.
It’s not too late,
We have the rest of our lives.

En ik had opeens zoveel feels voor mijn cast tijdens Bloed en Scherven. Nu wil ik prompt Bloed gaan herlezen en editen, en dat laatste stuk dat ik moet aanpassen gaan doorwerken. Grappig hoe zoiets gaat. 😀

Dit is het liedje:

Algemeen·Muziek·Schrijven·Stof en Schitteringen

terugblik op 2013

KellyPlaats een reactie

Iedereen doet het; even terugblikken op het afgelopen jaar tegen de tijd dat je in december terecht komt… ik ook. Ik heb een aantal rituelen aan het einde van het jaar, als het buiten donker is. Een van die rituelen is mijn eindejaarsverslag op mijn persoonlijke blog, waarin ik letterlijk terugkijk op de hoogte- en dieptepunten in mijn leven en me afvraag wat ik van dit jaar meeneem, wat mijn doelen zijn voor het volgende jaar, etcetera. Vorig jaar heb ik mijn doelen ingesteld op genieten, veel naar concerten gaan, veel schrijven en oja, het zou héél leuk zijn als iemand Stof en Schitteringen zou willen uitgeven, maar ik verwachtte het niet… Heel bizar om hier een jaar later op terug te kijken… volgend jaar om deze tijd heb ik Stof gewoon hier naast me op mijn bureau liggen. Ik ben inmiddels al in contact met Zilverbron over (een verrassend klein stukje) metaredactie; de échte redactie begint volgende maand.

2013 is een heel goed jaar geweest. Niet alleen wat betreft schrijven (200.000 woorden geschreven én mijn boek wordt gepubliceerd) maar ik ben ook naar drie festivals en een slordige zestien concerten geweest in het afgelopen jaar (waarvan er meerderen echt volledig te gek waren). Ik heb in de zon gezeten, gelachen en gedronken en rondgehangen met mijn lieve vrienden, een fantastische vakantie gehad in Engeland, een hele inspirerende werktrip naar een klant in Budapest, gezondheid, liefde… ik denk niet dat je je heel veel meer zou kunnen wensen.

Op oudejaarsavond komt onze vriendengroep bij elkaar; standaard, vaste prik, als traditie. We luiden altijd samen het nieuwe jaar in met veel te veel champagne, bier, vuurwerk en goed gezelschap, maar ook met een momentje reflectie. Zo rond 22 uur gaat er een playlist aan met onze eindejaarsliedjes: juist die liedjes die voor jou 2013 representeren, of die je het vetst vond, of die je gewoon wil (laten) horen… of misschien juist je hoop uitdrukken voor 2014. We zitten met zijn allen bij elkaar en wanneer jouw liedje begint, leg je kort uit waarom. En dat is zo’n mooie traditie dat we het inmiddels al twaalf jaar volhouden. Het is soms emotioneel, maar heel vaak gewoon heel fijn om samen het jaar af te sluiten. We zijn vaak al maanden bezig met ons eindejaarsliedje uit te kiezen. Dit jaar was het voor mij een moeilijke keuze, want ik had er twee die voor de titel gingen.



Dit liedje is het geworden: “Big Thinks Do Remarkable” van And So I Watch You From Afar. (genre: math-rock, post-rock)
Waarom? Omdat deze band live speelde op de avond dat ik hoorde dat Zilverbron mijn boek wilde uitgeven. Het was het allerbeste nieuws ter wereld, en toen kwam ASIWYFA het podium op stuiteren en hun muziek is zo hoopvol, zo intens vrolijk, zo ik-kan-de-hele-wereld-aan, dat dit liedje het afgelopen jaar volledig weergeeft in mijn hoofd. Hoop en de zonneschijn in je ogen; zo zou het altijd moeten zijn.

Algemeen·Fantastels·Muziek·Schrijven

de daad bij het woord voegen!

Kelly1 reactie

Meteen na mijn vorige blogpost heb ik mezelf geschopt en ben ik ervoor gaan zitten… ik ben even mijn hele Fantastels plot gaan uitschrijven zoals ik het in mijn hoofd had zitten en prompt besloot ik ter plekke dat ik het einde ging veranderen. En nu ben ik prompt super enthousiast over mijn Fantastels verhaal. Squee!

Grappig he, hoe het dus toch zo blijkt te gaan: je moet het gewoon DOEN. Niet zeiken, gewoon schrijven. Gewoon proberen. Gewoon over die verdomde drempel heen stappen, en een nieuwe wereld ontdekken. Ze wachten op je, ze bestaan al, die werelden. Alles wat ze nodig hebben is dat jij door die deur naar ze toestapt. Maar dan moet je wel de ballen hebben om het te doen…

Ik denk zomaar dat ik dit weekend wel een first draft op papier kan zetten. Maar niet vanavond, want dan sta ik te rocken bij de band die ik onder deze link gedeeld heb. 🙂

Voel je vrij om te klikken! Ik weet dat mijn muzieksmaak soms riskant is om op te klikken, maar dit zou tamelijk inoffensive moeten zijn. Het is niet héél metal in ieder geval… deze gasten (Nederlandse band, trouwens!) staan aangeduid als experimenteel, ambient, electronica, post-rock. Dus veel plezier!