Blog

over een betere schrijver worden

door Kelly, posted in gewoon doorgaan, Prijs van water, Redigeren, schrijfretraite, Schrijven
Zomer 2006, tijdens een vakantie in Frankrijk. Hier was ik een verhaal aan het schrijven dat ik Dead In The Water noemde. 🙂

Als mensen me vragen hoe lang ik al schrijf, dan vertel ik ze dat ik al zo lang schrijf als ik me kan herinneren. En dat klopt ook wel – op de basisschool schreef ik korte verhaaltjes en genoot ik van opstellen schrijven, maar op de middelbare school, toen ik een computer met Wordperfect 5.1 op mijn kamer kreeg, werd het een van mijn grootste hobbies. Ik schreef vanalles, over een massamoordenaar die het op tieners voorzien had, over een meisje met een buurjongen die haar plaagde, over een creepy opvangtehuis voor tieners waar medische experimenten op ze uitgevoerd werden… allerlei soorten verhalen, en dit zijn degenen die ik me kan herinneren. Er zijn er meer, maar ze zijn bijna allemaal verloren gegaan toen de harde schijf van mijn 486 crashte (*snik*). Ik heb alleen degenen nog die ik uitgeprint had. (Maak backups, jongens!)

In 2002, toen ik 22 was, ontdekte ik Nanowrimo en ging ik, na een paar jaar alleen geroleplayed te hebben, echt verhalen schrijven. Ik vatte het plan op om rond mijn 30e gepubliceerd te zijn. Deze verhalen heb ik wel allemaal nog, en het is heel bijzonder om ze terug te lezen – vooral omdat ik de rudimentaire sterke en zwakke punten er zo uit kan halen.

Ik kan kristalhelder zien waar ik verbeterd ben (met name show don’t tell, actiescenes) en waar mijn inherente kracht zat (dialogen, personages). Het is echt alsof je naar het verleden kijkt als je een oud verhaal terugleest. Ik herken frases uit liedjes terug in hoofdstuktitels, of namen die ik aan personages heb gegeven om een bepaalde reden, of thema’s waar ik toen veel mee bezig was. Het is super grappig om te zien. Gaan die verhalen nog het levenslicht zien? Misschien.

Ze zijn vooral super belangrijk geweest in mijn pad naar de schrijver die ik nu ben. Mijn proeflezers zijn nu bezig met de alpha versie van De prijs van water, een non-stop ademloos actieverhaal. En ja de proza is but en er zitten een aantal structurele zaken ik waar ik nu aan zit te sleutelen, maar ik ben ook heel erg trots. Want een actieverhaal als dit? Die had ik in 2002 echt niet kunnen schrijven.

Het goeie nieuws: er zit dus vooruitgang in! (ik bedoel, ik heb mijn 10.000 uur echt wel gemaakt hoor, en ook wel FLINK meer dan dat!)

Het deed me echter wel nadenken over wat er nou voor gezorgd heeft dat ik mezelf heb kunnen verbeteren. En hier komen ze, in willekeurige volgorde:

  • oefenen, oefenen, oefenen! – meters maken! schrijven, kreng! buiten wordcount doelen, stel ik mezelf ook schrijfdoelen om me uit te dagen. ‘schrijf eens iets sferisch, verstilds’, of ‘schrijf een scene over iets waar je TOTAAL niet comfortabel mee bent, zoals een marteling’ of ‘schrijf eens een keertje een horrorverhaal’. Als je dingen niet uitprobeert, dan kun je de meters niet maken.
  • de feedback van proeflezers, redacteuren en juryleden – dankzij mijn allerliefste schrijfgroepje, maar ook proeflezers en natuurlijk mijn lieve redacteuren (soms ook niet zo lief, vooral als ik nét de feedback heb gehad) heb ik verhalen geherstructureerd, scenes herschreven, concepten geschrapt. ik heb ze soms ook hard genegeerd en lekker mijn eigen zin gedaan, maar de hoeveelheid keren dat ze precies de vinger wisten te leggen op iets wat me onderbewust dwars zat, is best heel groot.
  • praten met lezers – het is zo bijzonder om te zien waar lezers op “pingen”. Scenes of concepten die ik heel belangrijk of controversieel vond, worden geaccepteerd zonder veel commentaar (we kijken naar jou, seks-scene in de proloog van Bloed & Scherven!), en andere opmerkingen of concepten worden als “geweldig!” aangehaald. En dan zijn er de personages, dat vind ik nog wel het boeiendste. Als ik lezers vraag naar hun favoriete personage in de Lentagonserie, dan krijg ik steeds verschillende antwoorden. Zo bijzonder! Ik ben altijd super bang dat het overduidelijk is voor de lezers wie mijn favoriet is, maar blijkbaar is dat niet het geval. En wat betreft de favorieten van lezers… er is letterlijk niet te voorspellen waar lezers zich mee identificeren.  Dat heeft me wel een hoop geleerd – ik kan niet beslissen wat jij van mijn boek gaat vinden. En aan de ene kant is dat doodeng, maar aan de andere kant is dat ook wel bevrijdend. Ik kan niet iedereen plezieren, maar mensen halen ook plezier uit dingen waar ik nooit op gerekend had. Het werkt dus twee kanten op!

Soms hoor ik wel eens “ja, jij hebt gewoon talent”. Ik vind dat altijd onzin, want oh mijn god heb ik UREN gemaakt wat schrijven betreft – en dan ben ik nog, weet ik veel, netaan bovengemiddeld hoop ik. Ik heb keihard gewerkt om hier te komen.

Ook heb ik super veel te danken aan anderen. Proefleeshulp, aanmoediging, redactie, commentaren. Ik ben er nog lang niet, leren blijf ik altijd wel doen. Maar tegelijkertijd begin ik ook op het punt te komen dat ik ook anderen kan gaan helpen. Ik snap verhaalstructuren, story arcs. Ik snap personages héél goed.

Toen Cocky me in 2017 vroeg of ik voor Zilverspoor/Zilverbron wilde gaan redigeren, dacht ik nog: “Ik? Dat kan ik nooit!” En nu heb ik meerdere trajecten tegelijkertijd lopen en denk ik soms wel eens dat ik inmiddels een betere editor ben dan schrijfster. Het kan verkeren 🙂

Ik kijk er heel erg naar uit om in November met Corina tijdens ons Fantastische Schrijfweekend mensen te helpen met hun eigen schrijfproces en ze helpen beter te worden, zoals ik ook geholpen ben. En ze aan te moedigen om te schrijven, zoals ik ook gedaan heb.

Zo kan ik iets terug doen 🙂

de pre-alpha versie is AF!

door Kelly, posted in Algemeen, gewoon doorgaan, Paraiso, Prijs van water, verloren zielen, zilverspoor

Image result for champagne slingersNa een week of twee waarin ik middenin de eindcontrontatie zat en ik zowel het lot van een van mijn hoofdpersonages compleet overhoop gooide, als de antagonisten daarna volledig anders liet reageren, en ik tegen mezelf aan het schreeuwen was over logistiek en logica en wat ga ik dan in GODSNAAM doen in boek 2, heb ik de eerste ruwe versie van De prijs van water afgeschreven. Hoera! Champagne en glitters!

…Met inderdaad een compleet ander einde dan gepland (sorry boek 2!), maar dat is niet zo heel erg. Daar doe ik later wel iets aan, ofzo 🙂

Hij klokt in op 76K, wat een hele nette eerste woordcount einde is. Ik ben vrij tevreden met de opbouw, en hoe de eindconfrontatie uiteindelijk verlopen is. Want ondanks de veranderingen klopt het nu wel, volgens mij, en ik ben best blij wat het doet met de personages 🙂

Nu nog kijken wat de proeflezers ervan zeggen en er dan keihard mee aan de slag gaan. Want je weet wat ze zeggen: de eerste versie van een verhaal hoeft niet goed te zijn, alleen geschreven. Dat is hij nu, stap 1 is gezet. En dan daarna als een idioot aan de slag met de rest, want deadlines enzo 😀

Dus! Ben ik blij? Ja. Is het werk nog af? Bepaald niet!

Het is best heftig geweest om het afschrijven van De prijs van water te combineren met het redactieproces van Verloren zielen (de bundel) en… o ja, een baan als IT consultant ernaast. Maar is het ’t waard? Oh ja 🙂  Het lijkt erop alsof we ergens gaan komen nu. Ik ben zó benieuwd naar het eindresultaat! 😀

Uitslag verjaardags-winactie!

door Kelly, posted in winactie

Bedankt voor alle lieve reacties en felicitaties voor mijn verjaardag, mensen! Ik heb via meerdere kanalen warme en lieve felicitaties moeten ontvangen, maar ik moest toch een winnaar kiezen. Degene die me het meest jarig deed voelen was uiteindelijk toch Krista Noor 😀

Kijk nou wat een lieve dingen ze zei:

Hej Kelly, alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
En bedankt. Jij hebt me op het pad van de Nederlandstalige fantasy (en indirect science fiction) gezet, en er is een geweldige wereld voor me open gegaan.
Ik ben al een fantasylezer sinds ik de Poort des doods-serie ontdekte in mijn examenperiode, maar in de jaren ’90 leek de Nederlandse tak ervan niet heel erg springlevend en ik heb er nooit meer naar teruggegrepen; tot ik jou ontmoette tijdens de DCC afgelopen jaar, en ik Stof en Schitteringen ontdekte.
Bloed en Scherven staat als volgende op mijn verlanglijstje. Ik ben heel benieuwd naar hoe jouw schrijfstijl zich ontwikkelt door de boeken heen. Ik heb genoten van het eerste boek – wat een vaart!
Maar geniet van je verjaardag, en maak er met al je geliefden en de verhaal-personages in je hoofd een prachtige dag van!

dank je wel, Krista! Mijn dag was al super, maar hij was mooier dankzij jou ❤

Stuur me even een berichtje op FB of Instagram met je adres, en dan valt je boek naar keuze z.s.m. bij je op de mat. Ik neem aan dat dat Bloed & Scherven is?  😉

Dikke kus, en natuurlijk ook voor alle ándere lieve feliciteerders! xx

PS: Ter herinnering aan alle bloglezers hier: We hebben inmiddels al een aantal inschrijvingen voor ons Fantastisch Schrijfweekend, dus als je je nog wil aanmelden, moet je vlot zijn! Meer informatie vind je in de folder!

verjaardagswinactie!

door Kelly, posted in Bloed en Scherven, Stof en Schitteringen, Talent en kristal, Uncategorized, Vuur en Vergankelijkheid, winactie, zilverspoor

Image result for birthdayHoi lieve mensen, het is morgen de beste dag van het jaar, want dan ben ik jarig! *gooit met confetti en slingers*

Hier at Casa Nuttyville hebben we ons feestje vanavond al, dus tussen het schoonmaken door heb ik voor jullie alvast een kadootje!

Ter gelegenheid van mijn verjaardag wil ik graag ook bij jullie uitdelen. Wens me een leuke verjaardag en motiveer welke van mijn boeken (Stof & Schitteringen, Bloed & Scherven, Talent & Kristal, of Vuur & Vergankelijkheid) je graag zou willen hebben.

Je ziet de voorbeelden van de boeken op het plaatje van Dutch Comic Con hieronder. Je mag zelf kiezen welk boek je wil hebben, want misschien wil je de serie compleet maken, en was je pas bij boek 2 ofzo, of misschien vind je boek 3 zó leuk dat je hem nog een keer wil hebben… no judging 😉
Ik wil alleen wel een goeie motivatie horen, want ik ben nieuwsgierig waarom je welke wil hebben. Oh, en vergeet de verjaardagswensen niet. Ik kies de leukste tussen de reacties uit, dus je moet wel je best doen. 😀

Drink er eentje van mij om 12 uur vanavond, jongens! Hopelijk zie ik jullie op Castlefest volgende week. ❤

PS: Oja, voor degenen die het gemist hadden: de eerste inschrijvingen zijn al binnen, maar Corina en ik hebben nog een paar plekjes vrij voor ons schrijfweekend in november. Meer informatie vind je in de Folder Fantastisch Schrijfweekend!

Fantastisch schrijfweekend in de natuur

door Kelly, posted in Algemeen, gewoon doorgaan, plotten, schrijfretraite, Schrijven, Uncategorized

fantastisch schrijfweekend
Ik mag het eindelijk delen! Na veel plannen, overleggen en workshops in elkaar timmeren, ben ik trots om samen met mijn lieve vriendin en super getalenteerde schrijfster Corina Onderstijn ons Fantastisch Schrijfweekend in de natuur te presenteren!
Meer informatie vind je in de bijgevoegde Brochure, maar als voorproefje:

Ons schrijfweekend

Ben je in je hoofd bezig met het schrijven van een boek, novelle of  kort verhaal, maar kom je er in het echt niet aan toe door de  dagelijkse drukte? Dan is dit schrijfweekend iets voor jou! Temidden van twee natuurgebieden, De Kraanlannen en de Alde Feanen,  ligt Kloesewier, een honderd jaar oude school die is omgebouwd tot  groepsaccommodatie. Hier kan je deze herfst drie dagen lang onder  professionele begeleiding genieten van ontspanning en inspiratie voor  je schrijven. We verzorgen lessen en gesprekken over de inhoud en techniek van  schrijven en over jouw proces als schrijver. Natuurlijk maken we ook  veel ruimte om in alle rust te mogen schrijven, voor gezelligheid,  reflectie en aanmoediging, en om te lachen om (herkenbare) valkuilen.     Afhankelijk van jouw behoefte kan je vrij schrijven aan iets dat je al  hebt of meedoen met oefeningen om (opnieuw) op gang te komen.

Wanneer is het?

Heb je van vrijdag 22 november t/m zondag 24 november niets te doen? Dan weten wij de leukste plek in Nederland om dat weekend te zijn & te schrijven: bij ons in Kloesewier 🙂

Waarom is dit zo gaaf?

Middenin de Friese natuur hebben we een geweldige locatie gevonden om jullie te coachen, te begeleiden, workshops te geven, te hiken, geïnspireerd te raken en natuurlijk ook gewoon ruimte te geven om te schrijven en te chillen. Voedsel, drank en overnachtingen zijn volledig inbegrepen, leuke coaches/workshopgevers (namelijk: wij) ook! Over de leukheid van de cursisten kan ik nog niets zeggen, maar als jij er bij bent, dan is dat alvast een super begin. 😀

Meer informatie nodig?

Check de Folder Fantastisch Schrijfweekend even, daar staat alle informatie in, ook kosten en hoe aan te melden enzo. Als je vragen hebt, kun je contact opnemen met mij of Corina.
Hopelijk tot gauw! (We hebben er zo’n zin in!!)

de stilte verbroken

door Kelly, posted in Paraiso, Prijs van water, Schrijven, verloren zielen, Waarde van Bloed, zilverspoor

Het is zes maanden sinds mijn laatste post en de wereld ziet er inmiddels volledig anders uit. Ik heb het stof van mijn website afgepoetst, want lieve mensen, er zit een hoop aan te komen! (inclusief een verrassing, dus blijf hangen!)

plannen, plannen, plannen…

“Wat zit er allemaal aan te komen dan, Kelly?” vraag je me nu misschien. Nou, lieve lezer, eigenlijk best een hoop. Ik kan nog niet álles vertellen, maar ik kan je in ieder geval al schrijfnieuws meegeven. Want de laatste keer dat we spraken was ik De prijs van water aan het schrijven, het eerste deel van het Paraiso tweeluik. Dat heeft een tijdje stilgelegen aangezien ik druk bezig was met redactieklussen voor Zilverbron en ook nog eens van baan gewisseld ben.

Hoe staat het met De prijs van water? Geef me een status update!

OK, OK, komt-ie. Ik heb slecht en ik heb goed nieuws. Het slechte nieuws is dat De prijs van water niet uitkomt in november, zoals ik beloofd had. De releasedatum is ietsje teruggeschoven naar januari 2020. Maak je geen zorgen, van uitstel komt geen afstel. Ik ben namelijk keihard bezig met schrijven en zit middenin de eindconfrontatie. In juni alleen heb ik iets van 18000 woorden geschreven. Ik verwacht er nog zo’n slordige 15K bij te schrijven voor het einde.

Daarna gaat hij naar de proeflezers, en maak ik hem mooi voor mijn lieftallige en getalenteerde redacteur. Ik ben zelfs al aan het outlinen voor boek 2, De waarde van bloed, die voor augustus 2021 (anderhalf jaar later) op de planning staat. En dan zou je zeggen, dan zijn we klaar, toch?

Verrassing! Er komt nóg een release aan. 😀

Nóg een release? Wat dan? En wanneer?

Nou, lieve lezer: dat is het nieuws dus. Deze november (ja, de oorspronkelijke datum dat Water uit zou komen), komt er een ANDER boek van me uit. En ja, die is al geschreven. Mijn redacteur Tamara en ik zijn vandaag begonnen met de redactie en ik vind het super spannend – ik heb tot dusverre alleen met Cocky gewerkt en zelf redacteur geweest, dus ik ben heel benieuwd wat ik van Tamara nog kan leren.

Het boek in kwestie is een bundel met korte verhalen die ik de afgelopen jaren (vaak voor verhalenwedstrijden) geschreven heb. De genres van de verhalen lopen uiteen van cyberpunk tot fantasy tot horror, en spelen zich in verschillende werelden en tijden af. Twee van de (waarschijnlijk) elf verhalen zijn Lentagon verhalen. De rest speelt zich af in andere werelden.

De naam van deze bundel is Verloren zielen, en ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn kortverhalen vinden. Ik heb altijd een bijzondere relatie gehad met het schrijven van korte verhalen – het is alsof je een sprintje trekt in plaats van de marathon waar je het hele jaar mee bezig bent. Een van de verhalen in de bundel stond letterlijk in de eerste versie in twee avonden op papier, en dat was een afgerond universum, een afgerond verhaal. Dat kan met een roman echt niet. Ik kan daar intens van genieten. Ik hoop dat jullie dat ook zullen doen! 🙂

het toetsenbord waarop het allemaal gebeurt 😀

Dus, even samengevat, dit is hoe het Paraiso tweeluik gereleased gaat worden:
– De prijs van water: januari 2020
– De waarde van bloed: augustus 2021

En de (verrassings!)bundel:
– Verloren zielen: november 2019

Tijd om weer aan de slag te gaan dus. 🙂 Ik houd jullie op de hoogte, want niet alleen zijn we aan het schrijven en aan het redigeren, er komt nog veel meer leuks aan dit najaar! Later! 😀

het schrijfproces – iets over schade en schande en tips voor jou

door Kelly, posted in gewoon doorgaan, Schrijven

Image result for writing tipsHeel grappig, als je eenmaal een of meerdere boeken gepubliceerd hebt, word je opeens gevraagd naar tips & tricks. Beginnende schrijvers kijken je aan alsof jij opeens weet waar je het over hebt, wat betreft schrijven. Alsof je een expert bent op dat gebied. Heh. 🙂

Laat ik het zo zeggen: ja, ik heb in de afgelopen… zeventien jaar? in ieder geval zo’n anderhalf miljoen woorden geschreven. Zo’n slordige 350.000 woorden daarvan zijn zelfs gepubliceerd. (holy shit!) Na al dat werk voel ik me nog steeds verre van een expert. Maar ik kan in ieder geval wel ervaringen delen, dus dan doe ik dat maar.

  • “The only way to fail is not to write”. Dit is zo ongeveer mijn mantra. Ja, zelfs met anderhalf miljoen woorden in mijn broekzak heb ik ook periodes waarin ik alles haat wat ik schrijf, of waarin ik gewoon niet eens zin heb om het Word bestand te openen want:
    • mijn proza is poep
    • mijn verhaallijn is poep en super onorigineel
    • het is al 100x eerder gedaan
    • waarom zou iemand op mijn schrijfsels zitten te wachten
    • ugh waarom ben ik zo bagger, eerder was ik best okay dus waarom lukt het niet meer?
    • moet zijn omdat ík poep ben…
    • etc

Laat dat idee los! Misschien is wat je schrijft niet geweldig. Dat maakt niet uit, dan herschrijf je het later. Je moet het gewoon dóén. Niemand is geboren met een boek in zijn hoofd en direct het talent om alles in 1x perfect op te schrijven. Zelfs talent brengt je maar zo ver. Je moet gewoon produceren, de rest komt later wel. (En geloof me, ik struikel hier regelmatig over, helaas).

  • Over doen gesproken…  Niet lui zijn, meters maken. Je moet schrijven om beter te worden. Ook al is het bagger. David Eddings vond zelfs dat je een miljoen woorden moest schrijven, ze moest verbranden, en dat je dan misschien klaar was om voor publicatie te gaan. Er zijn helaas geen shortcuts. Net zoals een muziekinstrument leren spelen, is het oefenen, oefenen, oefenen. En zelfs als je denkt, hé, dit gaat best aardig… dan nog moet je doorzetten. Want zelfs dan kun je nog niet magisch een idee op papier denken. Zet die handen aan het toetsenbord en blijf aan je verhaal pulken totdat het een beetje oké is.
  • De eerste versie hoeft alleen maar geschreven te zijn. Grote kans dat hij niet geweldig is. (Dat zijn de mijne ook niet, hoewel het achteraf nooit zo erg is als ik denk. Dat komt denk ik omdat ik die meters wel gemaakt heb inmiddels, maar dan nog.) Dat maakt niet uit, daar is redigeren voor.
  • En dan de redactie. Ja dus. De redactie is waar het eigenlijk een beetje begint. In de eerste versie heb je je huis gebouwd, in de tweede versie ga je hem inrichten, schilderen. Maar in de tussentijd zit je een tijd in de bende. Alle ramen zijn afgeplakt, er ligt plastic op de vloer, en alles zit onder de verspetters en het stof van het schuren. Ugh. Hoe overleef je je redactie?
    • Proeflezers. Net als bij een verbouwing, is het fijn als je iemand hebt die je helpt, die je wijst op dat stukje wat je gemist hebt. En dan niet van het soort dat zegt: ‘ja ik vond het wel een leuk verhaal’ maar degene die zegt: ‘dat personage is echt een eikel’, of: ‘weet je, ze zitten wel erg lang op 1 plek, kan je ze niet naar een andere locatie laten gaan?’ of: ‘ik wil wat meer conflict in het verhaal, het gaat nu wel allemaal erg gemakkelijk’, of: ‘yeah sorry, je breekt nu de natuurwetten, Kelly’. (dit zijn allemaal dingen die tegen mij gezegd zijn in het verleden). Heb je niemand in je vriendenkring die dit kan? Zoek dan communities op het internet op. Er zijn zat mensen die elkaar hiermee willen/kunnen helpen. Als je niet weet waar je feedback op moet vragen, probeer deze als conversatie openers:
      • vraag om updates per hoofdstuk: hoe denken ze dat het verder gaat? vinden ze het spannend? leuk? waarom?
      • wat is hun algemene indruk en waarom?
      • werkte gebeurtenis X Y Z? zagen ze gebeurtenis A aankomen? waarom wel/niet?
      • wie was hun favoriete personage en waarom?
    • Probeer te leren van je fouten. Als je weet dat je iets consequent fout doet, hang dan briefjes aan je monitor met de uitleg van de grammatica. (been there, done that). Maak een lijstje met je standaard stopwoordjes, en doe een control-F actie met het stopwoord, zodat je ze eruit kan vissen. Mijn stopwoordjes?
      • ‘Maar’
      • ‘Even’
      • ‘Terwijl’
      • ‘Compleet’
    • Redigeren is soms echt een pokkenwerk. Alles lijkt afschuwelijk terwijl je bezig bent, je denkt dat het nooit afkomt, het is doodeng, en er is altijd nog iets om te verbeteren. Maar het is het waard! Als je zelf een goeie redactie over je manuscript gooit, voordat je hem instuurt naar een uitgever, heb je veel meer kans op een uitgegeven manuscript. En je redacteur vindt het ook niet erg. 😉

Dit zijn de belangrijkste tips die ik zo snel kan bedenken. Best deprimerend eigenlijk he, als je het zo leest. Gelukkig is schrijven heel erg leuk, dat helpt! 😉

 

het aangaan van de lichten

door Kelly, posted in Fantastels, Paraiso, Prijs van water, Schrijven, Uncategorized, Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

2018 was een vreemd jaar, qua schrijven. Een jaar van laatste keren, eigenlijk wel, want vanaf 2019 gaan er toch wel een aantal zaken veranderen. Dus laten we nog even kijken naar wat er in 2018 afgesloten is, voordat we naar de toekomst gaan kijken.

Allereerst was er natuurlijk Vuur & Vergankelijkheid. Qua schrijven de belangrijkste verandering – de allerlaatste encore van het Lentagon concert, voordat de lichten aangaan en iedereen met de ogen staat te knijpen, staat bij te komen, misschien nog even na-kletst en dan naar huis gaat. Ik heb vaker de metafoor gebruikt van het concert voor de Lentagon serie. De trilogie was het concert, en Vuur was de onverwachte encore. Ik hoop dat het ervoor gezorgd heeft dat we op een hoge noot geëindigd zijn – voor mij was het ’t moeilijkste boek om te schrijven, maar het heeft er wel een paar scenes in zitten waar ik zo verdomde blij mee ben. Voor mij was het echt een afsluiting.

En dan gaan opeens de lichten aan en… nu wat? Al heel snel na dat heerlijke weekend op Castlefest en de boekpresentatie kwam ik op dat punt terecht. Ik heb mijn nieuwe tweeluik (serie) al een beetje lopen teasen, de Paraiso serie. Boek 1 gaat De prijs van water heten (boek 2 De waarde van bloed) en is in de eerste versie halverwege geschreven nu. En het is geen absolute poep dit keer – ik denk dat je goed kan merken dat ik heel veel lol heb met dit verhaal. Ik moet ongetwijfeld nog vanalles aanscherpen en de wereld nog een beetje uitdiepen, maar man, dit is een hoop vrolijke actie.

Het schrijven ligt heel even stil want ik heb meerdere redactieklussen liggen (*zwaait naar Natascha en Ian*) maar binnenkort ga ik weer verder. Ik moet sowieso nog even plotten, dus het is niet zo erg 🙂

De andere grote verandering was het eindigen van Fantastels – toch wel een standaard moment in het jaar waar je naartoe leeft, Het verhaal dat Corina en ik samen schreven, Een tijdelijke oplossing, schopte het tot de top 10 en haalde wat mooie jurycommentaren binnen. (Ik ga ze ook gewoon delen hier ook hoor, ik ben gewoon fucking trots. Vier je successen, right, Corina? ;))

“De opbouw van dit verhaal is weergaloos. De wijze waarop je de wanhoop van de personages voelt toenemen bij elke regel die je leest. Dit is zo goed gedaan dat ik er echt even stil van was.”

“Pffff, wat een verhaal. Wat moet ik ervan zeggen? “Wow” dekt de lading niet”

“Een behoorlijk realistisch, goed verteld verhaal dat zich zeker kan meten met de vruchten van de betere thrillerschrijvers.”

Mijn hele schrijfgroepje deed het fantastisch (Tijs won zelfs) dus het was een geweldige noot om op te eindigen. Maar ja, Fantastels is nu klaar… waar ga ik nu mijn verhalen voor schrijven? Ik ben wel nog bezig met twee leuke, originele kortverhalen, dus we gaan het zien. Ik heb altijd al zowel kortverhalen als romans geschreven en daar ga ik zeker niet mee stoppen. Zelfs al de lichten aangaan, houden we ons oog op het doel.

Tijd voor wat anders, maar de basis gaat niet veranderen. Ik blijf schrijven, ik blijf spelen in andere werelden. En jullie zijn allemaal uitgenodigd om met me mee te genieten in 2019. Op naar het volgende concert. Dat die maar nog veel beter zal worden. ❤

Beste wensen allemaal, en super veel liefs! xx

post-nanowrimo voortgang (en een winactie)

door Kelly, posted in gewoon doorgaan, Nanowrimo, Paraiso, Prijs van water, Uncategorized, Zilverbron, zilverspoor

Wow, november is voorbij gevlogen! Zitten we echt alweer op 1 december? Wat gaat het hard. Deze maand was super druk op mijn werk en privé leven (en Comic Con er tussendoor), maar een of andere manier helpt het met de stress als ik tussendoor kan schrijven. Een beetje een mini vakantie in mijn hoofd, iedere dag. Paraiso is een prima uitstapje! 🙂

Genoeg voor 50K voor Nanowrimo was het niet, maar ik heb wel een mooie 30K erbij kunnen schrijven voor De prijs van water. Netjes 1000 woorden per dag, ik ben verre van ontevreden. Het verhaal heeft dus de 40K inmiddels aangetikt, en ik ga net het derde deel van het verhaal starten. En het is leuk!

Zoals jullie misschien me al hebben horen verzuchten, ben ik aan het stoeien met mijn plot, want dit is een losser gepland boek zoals de Lentagon boeken waren (na boek 1, tenminste). Dit is pure creatie en het uit je achterste trekken van wat er op de volgende pagina gebeurt… en soms moet ik echt een dagje nadenken over wat er verder gebeurt in het verhaal. Ik had een aantal key points in het verhaal vastgesteld, maar het bleek dat die allemaal vrij in het begin van het verhaal zaten. Dus punt A, B, D, en F heb ik allemaal naar elkaar geschreven, maar verder heb ik punt M en dan X, Y, en Z. En hoe ik dat allemaal met elkaar verbind, is nog even een uitdaging. (Maar zo leuk als het straks allemaal klopt!!)

En dat weerhoudt me niet om lol te hebben met mijn nieuwe wereld, en mijn cast, die steeds sterker in hun persoonlijkheden komen te staan. Ik had concepten, ruwe opzetten en achtergronden, maar hun stemmen worden steeds duidelijker. (Wie had van tevoren gedacht dat Kai het meest chatty personage van allemaal zou worden? Ik niet, haha! Maar die jongen heeft een hoop te zeggen). Maar ik begin inmiddels wel een woeste liefde voor mijn cast te krijgen, om allemaal verschillende redenen. Kai, Ilsa, Monika, Sergio en Xavi zijn stuk voor stuk gave personages. En nu moet ik ze nog in leven houden, want het gaat niet lekker waar ze zijn 😉

Even iets anders… de kerstdagen komen eraan. Wil je nog een leuk kado geven (of jezelf trakteren), een speciaal gesigneerd exemplaar van een van mijn boeken… laat het me weten, en we regelen wat.

Je kunt ook meedoen aan de adventactie die de Zilverboekenclub op Facebook deze maand aan het houden is. Mijn boek Vuur & Vergankelijkheid wordt deze maand ook verloot, dus grijp je kans! 🙂

No automatic alt text available.

De prijs van water

door Kelly, posted in Algemeen, Nanowrimo, Paraiso, plotten, Schrijven

Anders schrijf je even zo lang geen blogs meer dat je je eigen website niet meer inkomt…

(bedenk maar dat hier een stukje staat over hoe erg ik het vind dat ik al zo lang niets meer geschreven heb, dat ik het zo druk heb gehad, dat ik weer veertig uur in de week werk en had ik al gezegd dat mijn baan ook super druk en leuk is? …zoiets. maak er maar wat van)

Ahem. Hoi! Ik ben er weer! 🙂

Inmiddels is het al een tijdje geleden dat Vuur & Vergankelijkheid verschenen is. Ik ben er verschillende beurzen al mee afgeweest en de reacties van fans waren werkelijk hartverwarmend: iedereen zat zo op Vuur te wachten dat ik op Castlefest op twee boeken na uitverkocht was! De recensies zeiden ook superfijne dingen tot dusverre, dus alleen maar positiviteit aan deze kant. En dit weekend sta ik met mijn lieve collega’s op Comic Con, dus dat wordt weer gezellig. 😀

We leven nu november en ik ben stiekem bezig met het schrijven van mijn nieuwste boek. Ik gebruik Nanowrimo als een excuus, hoewel ik wel iets te traag schrijf voor een Nanowrimo tempo. Maar op het moment maakt dat me helemaal niet uit, ik was helemaal “uit” het regelmatig schrijven ritme, en ik schrijf iedere dag wel iets, dus het gaat super. En man, wat heb ik een lol met mijn nieuwe verhaal!

Even een snelle FAQ, voor degenen die vragen hebben:

1) Speelt dit verhaal in de Lentagon-wereld?

Nee, dit is iets compleet nieuws. (spannend he!)

2) Ga je nooit meer Lentagon verhalen schrijven?

Als de Lentagon trilogie een concert was, was Vuur & Vergankelijkheid de encore. Het concert is afgelopen. Ik ga niet uitsluiten dat ik in de toekomst nooit meer iets voor de Lentagonwereld zal schrijven (ik heb nog een vaag idee over Marlon Beringer en de onderwereld in Zyx liggen), maar voorlopig niet meer. Eerst nu wat anders.

3) Wat ben je aan het schrijven dan?

Ik heb al lopen hinten op verschillende beurzen naar wat ik aan het doen ben. Het plan is dat dit een tweeluik wordt, waarvan boek 1 De prijs van water gaat heten, en boek 2 De waarde van bloed.

4) Wat is het genre?

Nog steeds wel moderne fantasy, maar dit keer met een flinke vleug horror/supernatural erin verweven. En actie. Zó veel actie, jongens. Wat minder kristal dit keer, maar nog steeds genoeg explosies. 😀

5) Wanneer komt hij uit?

Eind volgend jaar is de bedoeling. Dus ik mag wel doorschrijven! 😉

Speaking of which… ik moet nog even aan de slag vanavond. Ik spreek jullie later!

View Of High Rise Buildings during Day Time