Blog

hell yeah: mission to zyxx

Published on door KellyPlaats een reactie

Welkom bij het eerste deel van de “hell yeah” serie! 🙂 Laten we lekker obscuur beginnen, namelijk bij een medium wat niet zo vaak gebruikt wordt: audiodrama/podcasts! Whoop! 🙂

Voor de oningewijden onder jullie, een audiodrama is alsof je een TV-serie zit te kijken, maar dan zonder beeld. Zoals een hoorspel, eigenlijk. In het begin is het een beetje wennen, maar als je er eenmaal “in” zit, snap je niet waarom je er vroeger niet meer mee gedaan hebt.

MTZBG_noAB.jpg

Afgelopen januari kwam Corina ermee in onze schrijfgroep app: “En ik heb trouwens echt een awesome podcast gevonden: Mission to Zyxx, an improvised sciencefiction sitcom” zei ze, maar daar deden we niet zo veel mee – het is natuurlijk een nieuw medium, en ain’t nobody got time for that, right?

Totdat ik in juni een nieuwe baan kreeg en echt belachelijk veel tijd op de snelweg ging doorbrengen. Leuk joh, consultancy 😉

Spotify is doorgaans onderweg mijn beste vriend maar man o man, ik werd helemaal gek van mijn playlists. Dus ik besloot om Corina’s raad op te volgen en zette hem aan.

Mission to Zyxx is een science fiction comedy. Het is een parodie/liefdesbrief aan sci-fi series als Star Wars, Star Trek, en flink veel pop culture. Dit is de introductie die aan het begin van aflevering 1 gegeven wordt:

“The period of civil war has ended. In the aftermath of the Battle of Sistoo the rebels have overthrown the evil Galactic Monarchy and in its place established the just and benevolent Federated Alliance. It’s definitely an improvement and totally not a lateral move. Now, to restore diplomatic relations between systems, the Federated Alliance has deployed teams of ambassadors throughout the galaxy to bring a message of peace to every inhabited world. The pay is six Kroons per hour. Which seems sort of low, all things considered. In the farthest reaches of the Tremillion Sector, a young farm boy named Pleck Decksetter embarks with his crew on his first assignment: a daring journey to the remote and mysterious Zyxx Quadrant. Aboard the starship, The Bargarean Jade, they set out to explore astounding new worlds, discover their heroic destinies and meet weird bug creatures and stuff. This is their mission: a MISSION. TO. ZYXX!”

Audiodrama’s zijn vaak gescript (daar ga ik nog verder op in als ik een van mijn andere aanbevelingen in de hell yeah serie ga uitschrijven, Archive 81), waardoor de acteurs een script aan het oplezen zijn. Soms is dat een beetje rough, voice acting is ook een vak.

Mission to Zyxx heeft dat probleem compleet niet, want de hele serie is geimproviseerd door de acteurs, die allemaal ervaren improv comedy artiesten zijn, en al compleet op elkaar ingespeeld zijn via andere projecten. Iedere aflevering wordt er aangehaakt door een guest star, die met hen meespeelt, en vervolgens spelen ze de aflevering uit, compleet uit de losse pols. Het voordeel hieraan is, is dat de conversaties compleet natuurlijk vloeien, omdat mensen letterlijk op elkaar reageren. De cast ligt soms ook echt compleet in een deuk op de achtergrond – de sound editor doet zijn uiterste best om dit zo veel mogelijk te verbloemen, maar het lukt niet helemaal en dat is helemaal niet erg.

Het is eigenlijk vooral heel erg charmant, en juist doordat er heel ad rem op elkaar gereageerd wordt, komen de grappen ook echt aan. Ik zal heel eerlijk zijn – ik heb het doorgaans aanstaan in de auto, en ik heb een keer een groen stoplicht gemist omdat ik te hard aan het lachen was.

Wanneer de serie begint, is eigenlijk alleen de setting vagelijk bekend, zoals die in de opening narration quote hierboven staat. Maar alles wat er gebeurt/geimproviseerd tijdens de afleveringen wordt, is direct canon. Alle onzin die ze bedenken, krijgt direct een plaatsje in het universum. Namen van rassen, planeten, betaalsystemen, achtergronden van personages…. alles. Dat betekent dat terwijl ze bezig zijn, ze een universum aan het bouwen zijn. En lieve mensen, wat is dat LEUK om te zien gebeuren!

De eerste afleveringen zijn nog wat ruw, maar ergens rond aflevering 5 begint alles op zijn plek te vallen. Tegen de tijd dat je bij de season finale van seizoen 1 komt, ben je verslaafd. De seizoensfinale van S2 is zo fantastisch dat ik letterlijk “NEEE!” tegen mijn autoradio aan het schreeuwen/lachen was. Op de een of andere manier hadden de castleden alle bullshit van de afgelopen twee seizoenen samengebonden in een zinderende finale – SUPER spannend, en compleet over de top hilarisch. In seizoen 3 was ik aan het gillen tegen de pre-season finale, “Malice in Chains”. Die was BRILJANT. Echt, petje af.

Ik heb zelf vrij veel freeform roleplaying gedaan, waarbij je met mensen een verhaal verzint en direct uitspeelt. Dat is eigenlijk wat er tijdens de Mission to Zyxx afleveringen gebeurt, maar dan door mensen die zo verdomde goed zijn in verhalen vertellen, grappig zijn, en compleet op elkaar ingespeeld, dat ik niets anders kan doen dan genieten. Dergelijke magie tussen de spelers en het verhaal heb ik maar een paar keer kunnen aanraken tijdens freeform RP sessies, met mensen die ik goed ken en veel mee samengewerkt heb. Deze mensen doen dit iedere week.

Het is absoluut inspirerend om die mensen zo bezig te zien, en het is super aanstekelijk om met ze mee te lachen. Mocht je je afvragen waar je dit kunt meeluisteren: je kunt naar hun website, Missiontozyxx.space, daar staan alle afleveringen. Je kunt ook checken op The Maximum Fun network…. of op Spotify, wat ik ervoor gebruik. Seizoen 3 is net klaar, maar er komt een 4e aan!

MTZS2Finale_web2.jpg
officiële artwork van de seizoensfinale van S2 van Mission to Zyxx, door Owen Freeman

 

gedeelde inspiratie is dubbele inspiratie

Published on door KellyPlaats een reactie

PictureLang geleden toen de wereld nog jong was, schreef ik uitgebreide recensies over de boeken die ik las, en de series en films die ik keek. Eigenlijk doe ik dat al jaren niet meer, behalve een aantal regels op Goodreads.

Het nadeel daarvan is, is dat ik eigenlijk niet echt een plekje meer heb om te gushen als ik iets echt heel mooi/gaaf/inspirerend vind. En ik krijg echt die vraag nog wel van lezers en geinteresseerden: “waar haal je je inspiratie vandaan?”

Met die gedachte heb ik besloten om de aankomende tijd dingen met jullie te delen die mij in de afgelopen tijd (jaren/maanden/weken/dagen) in vuur en vlam hebben gezet.

Over de jaren ben ik namelijk steeds kritischer geworden op wat ik écht goed vind. Da’s een beetje het nadeel van het vak natuurlijk – als je zo bezig bent met schrijven en verhaalstructuren en motivaties en plotlijnen, dan zie je overduidelijk waar het mis gaat in de verhalen die je ziet of leest (of speelt, in het geval van games). Ik heb bij tijd en wijle zowat zitten schuimbekken als ik een verhaal shit zag eindigen nadat het zo veelbelovend begon (tv-series zoals Game of Thrones, of horror films als Hereditary). Oh, ik heb méningen over zulke situaties, en frustraties – zulke frustraties – als ik het fout zie gaan, maar daar gaan we het nu niet over hebben.

Ik wil de aankomende weken juist de media in het zonnetje zetten waarvan ik juichend ronddanste “JA! Zo moet het! Het kan dus toch! Kijk nou hoe briljant!”. Het soort waarvan je het ’t liefste van de daken zou willen toeteren hoe goed het is, en waarom het zo slim en passend en perfect is. Waarom je zo fucking genoten hebt. Want dat is het voordeel van het feit dat ik al zoveel gelezen, gezien en gespeeld heb – er is een hoop troep, want 90% van ALLES is troep – en dat is dat als je bij die 10% komt die dan wél perfect uitgevoerd is, dat dat zo speciaal is, dat het je oprecht even helemaal gelukkig maakt. Maar misschien moet ik dat even in de eerste persoon zeggen, want voor MIJ is dat in ieder geval zo. Geen idee hoe dat voor jou is 😉

Ik ga ook mijn best doen om wat dingen te benoemen die niet per se bij een groot publiek bekend zijn, en de aandacht zeker kunnen gebruiken. Tot dusverre heb ik een leuk lijstje van niet alleen boeken en tv-series, maar ook een paar audiodrama podcasts (een medium waarvan ik nauwelijk wist dat het bestond, tot voor een aantal maanden geleden).

Dit wordt de “hell yeah” serie. Ik kan niet wachten om al deze gave dingen met jullie te delen. 🙂

De uitreiking van Waterloper Verhalenwedstrijd

Published on door KellyPlaats een reactie

Afgelopen zondag was de uitreiking van de eerste editie van Waterloper Verhalenwedstrijd. Mocht je je afvragen wat Waterloper is, dit is wat er op de website staat: “Waterloper is een themaverhalenwedstrijd in de genres fantasy, horror en science fiction voor maximaal 10.000 woorden.” Ik zie het zelf eigenlijk vooral als de spirituele opvolger van Fantastels, de verhalenwedstrijd waaraan ik heel veel te danken heb (o.a. mijn contract bij Zilverspoor, maar ook het merendeel van de verhalen die straks in mijn bundel “Verloren zielen” gepubliceerd zullen worden) en meerdere keren met veel plezier aan meegedaan heb (zelfs een keertje als jurylid). Toen Fantastels ophield, vond ik dat erg jammer – maar gelukkig werd toen Waterloper gelanceerd! 🙂

Een van de grote verschillen met Fantastels is dat Waterloper thema’s meegeeft om op te schrijven, dus dat was even nadenken. De deadline voor inzending was eind mei, dus de twee maanden ervoor was ons schrijfgroepje hard bezig met het schrijven en redigeren van onze eigen en elkaars verhalen. “Wedstrijdseizoen” noemen we het. In ons groepje had Tijs twee verhalen ingestuurd, en Brenda en ik allebei individueel een verhaal, en samen een verhaal. We hadden dus vier paarden in de race, lekker spannend. Corina en Wendy hadden dit keer niet ingestuurd, maar hebben wel meegelezen en geredigeerd.

Rosalynd trapt de uitreiking af

En zo togen we naar Rijen, waar zondag de uitreiking was. Wendy ging met ons mee, als aanmoediging. Het is grappig, hoe je er maandenlang niet nerveus over bent, maar op de ochtend van de uitreiking je opeens begint te panieken (“wat als hij gediskwalificeerd is?” “wat als hij laatste is?” ). Het wordt ook nooit gemakkelijker, zo’n uitreiking…. trillende handjes, klotsende oksels… en dan het verlossende woord.

Mijn horrorverhaal, wat ik uit de losse pols had geschreven om te kijken of ik uberhaupt wel horror kon schrijven genaamd “Nachtdienst”, haalde de tiende plaats! Ik ben heel erg blij met hoe “Nachtdienst” als verhaal geworden is. Het is niet super origineel, een beetje in de lijn van “Paranormal Activity”, maar dat was ook waar ik voor ging. Ik wilde kijken of ik het kon, en ik vond zelf dat t een spannend verhaal was geworden, met een leuke conclusie. De jury was het er mee eens, die was heel lovend. Een prima staaltje van “Voor wat het is, is het perfect uitgevoerd”. Hij wordt in de “Verloren zielen” bundel gepubliceerd, dus je kunt hem binnenkort lezen. 🙂

Brenda’s verhaal “Het andere kind” (sferische urban fantasy) werd 7e, Tijs’ verhaal “Grond voor echtscheiding” (horror) werd 6e en “Vergeten of vergeven” (urban fantasy/alternate universe) werd 4e. Allemaal supermooie prestaties, maar ik ga niet te ver daar op in want dat was hun prestatie. Ik heb alleen proefgelezen en geredigeerd en aangemoedigd. 🙂

En het sci-fantasy verhaal dat Brenda en ik samen geschreven hebben, “Rozengeur en maneschijn” werd derde! DERDE! Ik ben zo trots! Dit verhaal was ook een experiment, maar op andere gebieden. Allereerst wilden we kijken of we samen konden schrijven (het antwoord is “ja”), en ten tweede hebben we een heel universum gebouwd waarin we een trilogie willen gaan schrijven, en dit verhaal speelt zich er in af – dus we wilden kijken of de jury goed zou reageren op onze wereld(en). En ook dat experiment is meer dan geslaagd. Zo fijn!

De juryrapporten waren zo lovend dat ik er een dag later nog van gloei. Echt fantastisch.

Ook dit verhaal wordt opgenomen in “Verloren zielen”, dus als je nieuwsgierig bent, kun je dit verhaal binnenkort ook lezen.

Blije gezichten! Van links naar rechts Tijs, mijn persoontje, en Brenda 🙂

Django Mathijsen en Anaid Haen werden tweede met “Op zoek naar de poort”, en Debby Willems heeft de eerste editie van Waterloper verhalenwedstrijd gewonnen met haar verhaal “Paardenbloemen”. Gefeliciteerd, jullie zijn toppers! Hier vind je de rest van de top 10:

1 Paardenbloemen – Debby Willems
2 Op zoek naar de poort – Anaid Haen en Django Mathijsen
3 Rozengeur en maneschijn – Kelly van der Laan en Brenda Hingstman
4 Vergeten of vergeven – Tijs de Jong
5 Fietspunk, het zevende werk van Armsterk – Django Mathijsen
6 Grond voor echtscheiding – Tijs de Jong
7 Het andere kind – Brenda Hingstman
8 De graveyard orbit – Antoni Dol
9 De onschuld de tover en de held – Anaid Haen  
10 Nachtdienst – Kelly van der Laan 

Als jullie benieuwd zijn naar de volledige uitslag: die vind je hier.

Rosalynd, bedankt voor de organisatie en de geweldige wedstrijd. Juryleden, bedankt voor jullie lieve commentaren (en jullie goede smaak). Mede deelnemers…. ik zie jullie volgend jaar. We hebben al een sneak preview gehad van de thema’s van volgend jaar, en ik kan je zeggen…. we hebben er zin in! 😀

over een betere schrijver worden

Published on door KellyPlaats een reactie

Zomer 2006, tijdens een vakantie in Frankrijk. Hier was ik een verhaal aan het schrijven dat ik Dead In The Water noemde. 🙂

Als mensen me vragen hoe lang ik al schrijf, dan vertel ik ze dat ik al zo lang schrijf als ik me kan herinneren. En dat klopt ook wel – op de basisschool schreef ik korte verhaaltjes en genoot ik van opstellen schrijven, maar op de middelbare school, toen ik een computer met Wordperfect 5.1 op mijn kamer kreeg, werd het een van mijn grootste hobbies. Ik schreef vanalles, over een massamoordenaar die het op tieners voorzien had, over een meisje met een buurjongen die haar plaagde, over een creepy opvangtehuis voor tieners waar medische experimenten op ze uitgevoerd werden… allerlei soorten verhalen, en dit zijn degenen die ik me kan herinneren. Er zijn er meer, maar ze zijn bijna allemaal verloren gegaan toen de harde schijf van mijn 486 crashte (*snik*). Ik heb alleen degenen nog die ik uitgeprint had. (Maak backups, jongens!)

In 2002, toen ik 22 was, ontdekte ik Nanowrimo en ging ik, na een paar jaar alleen geroleplayed te hebben, echt verhalen schrijven. Ik vatte het plan op om rond mijn 30e gepubliceerd te zijn. Deze verhalen heb ik wel allemaal nog, en het is heel bijzonder om ze terug te lezen – vooral omdat ik de rudimentaire sterke en zwakke punten er zo uit kan halen.

Ik kan kristalhelder zien waar ik verbeterd ben (met name show don’t tell, actiescenes) en waar mijn inherente kracht zat (dialogen, personages). Het is echt alsof je naar het verleden kijkt als je een oud verhaal terugleest. Ik herken frases uit liedjes terug in hoofdstuktitels, of namen die ik aan personages heb gegeven om een bepaalde reden, of thema’s waar ik toen veel mee bezig was. Het is super grappig om te zien. Gaan die verhalen nog het levenslicht zien? Misschien.

Ze zijn vooral super belangrijk geweest in mijn pad naar de schrijver die ik nu ben. Mijn proeflezers zijn nu bezig met de alpha versie van De prijs van water, een non-stop ademloos actieverhaal. En ja de proza is but en er zitten een aantal structurele zaken ik waar ik nu aan zit te sleutelen, maar ik ben ook heel erg trots. Want een actieverhaal als dit? Die had ik in 2002 echt niet kunnen schrijven.

Het goeie nieuws: er zit dus vooruitgang in! (ik bedoel, ik heb mijn 10.000 uur echt wel gemaakt hoor, en ook wel FLINK meer dan dat!)

Het deed me echter wel nadenken over wat er nou voor gezorgd heeft dat ik mezelf heb kunnen verbeteren. En hier komen ze, in willekeurige volgorde:

  • oefenen, oefenen, oefenen! – meters maken! schrijven, kreng! buiten wordcount doelen, stel ik mezelf ook schrijfdoelen om me uit te dagen. ‘schrijf eens iets sferisch, verstilds’, of ‘schrijf een scene over iets waar je TOTAAL niet comfortabel mee bent, zoals een marteling’ of ‘schrijf eens een keertje een horrorverhaal’. Als je dingen niet uitprobeert, dan kun je de meters niet maken.
  • de feedback van proeflezers, redacteuren en juryleden – dankzij mijn allerliefste schrijfgroepje, maar ook proeflezers en natuurlijk mijn lieve redacteuren (soms ook niet zo lief, vooral als ik nét de feedback heb gehad) heb ik verhalen geherstructureerd, scenes herschreven, concepten geschrapt. ik heb ze soms ook hard genegeerd en lekker mijn eigen zin gedaan, maar de hoeveelheid keren dat ze precies de vinger wisten te leggen op iets wat me onderbewust dwars zat, is best heel groot.
  • praten met lezers – het is zo bijzonder om te zien waar lezers op “pingen”. Scenes of concepten die ik heel belangrijk of controversieel vond, worden geaccepteerd zonder veel commentaar (we kijken naar jou, seks-scene in de proloog van Bloed & Scherven!), en andere opmerkingen of concepten worden als “geweldig!” aangehaald. En dan zijn er de personages, dat vind ik nog wel het boeiendste. Als ik lezers vraag naar hun favoriete personage in de Lentagonserie, dan krijg ik steeds verschillende antwoorden. Zo bijzonder! Ik ben altijd super bang dat het overduidelijk is voor de lezers wie mijn favoriet is, maar blijkbaar is dat niet het geval. En wat betreft de favorieten van lezers… er is letterlijk niet te voorspellen waar lezers zich mee identificeren.  Dat heeft me wel een hoop geleerd – ik kan niet beslissen wat jij van mijn boek gaat vinden. En aan de ene kant is dat doodeng, maar aan de andere kant is dat ook wel bevrijdend. Ik kan niet iedereen plezieren, maar mensen halen ook plezier uit dingen waar ik nooit op gerekend had. Het werkt dus twee kanten op!

Soms hoor ik wel eens “ja, jij hebt gewoon talent”. Ik vind dat altijd onzin, want oh mijn god heb ik UREN gemaakt wat schrijven betreft – en dan ben ik nog, weet ik veel, netaan bovengemiddeld hoop ik. Ik heb keihard gewerkt om hier te komen.

Ook heb ik super veel te danken aan anderen. Proefleeshulp, aanmoediging, redactie, commentaren. Ik ben er nog lang niet, leren blijf ik altijd wel doen. Maar tegelijkertijd begin ik ook op het punt te komen dat ik ook anderen kan gaan helpen. Ik snap verhaalstructuren, story arcs. Ik snap personages héél goed.

Toen Cocky me in 2017 vroeg of ik voor Zilverspoor/Zilverbron wilde gaan redigeren, dacht ik nog: “Ik? Dat kan ik nooit!” En nu heb ik meerdere trajecten tegelijkertijd lopen en denk ik soms wel eens dat ik inmiddels een betere editor ben dan schrijfster. Het kan verkeren 🙂

Ik kijk er heel erg naar uit om in November met Corina tijdens ons Fantastische Schrijfweekend mensen te helpen met hun eigen schrijfproces en ze helpen beter te worden, zoals ik ook geholpen ben. En ze aan te moedigen om te schrijven, zoals ik ook gedaan heb.

Zo kan ik iets terug doen 🙂

de pre-alpha versie is AF!

Published on door KellyPlaats een reactie

Image result for champagne slingersNa een week of twee waarin ik middenin de eindcontrontatie zat en ik zowel het lot van een van mijn hoofdpersonages compleet overhoop gooide, als de antagonisten daarna volledig anders liet reageren, en ik tegen mezelf aan het schreeuwen was over logistiek en logica en wat ga ik dan in GODSNAAM doen in boek 2, heb ik de eerste ruwe versie van De prijs van water afgeschreven. Hoera! Champagne en glitters!

…Met inderdaad een compleet ander einde dan gepland (sorry boek 2!), maar dat is niet zo heel erg. Daar doe ik later wel iets aan, ofzo 🙂

Hij klokt in op 76K, wat een hele nette eerste woordcount einde is. Ik ben vrij tevreden met de opbouw, en hoe de eindconfrontatie uiteindelijk verlopen is. Want ondanks de veranderingen klopt het nu wel, volgens mij, en ik ben best blij wat het doet met de personages 🙂

Nu nog kijken wat de proeflezers ervan zeggen en er dan keihard mee aan de slag gaan. Want je weet wat ze zeggen: de eerste versie van een verhaal hoeft niet goed te zijn, alleen geschreven. Dat is hij nu, stap 1 is gezet. En dan daarna als een idioot aan de slag met de rest, want deadlines enzo 😀

Dus! Ben ik blij? Ja. Is het werk nog af? Bepaald niet!

Het is best heftig geweest om het afschrijven van De prijs van water te combineren met het redactieproces van Verloren zielen (de bundel) en… o ja, een baan als IT consultant ernaast. Maar is het ’t waard? Oh ja 🙂  Het lijkt erop alsof we ergens gaan komen nu. Ik ben zó benieuwd naar het eindresultaat! 😀

Uitslag verjaardags-winactie!

Published on door KellyPlaats een reactie

Bedankt voor alle lieve reacties en felicitaties voor mijn verjaardag, mensen! Ik heb via meerdere kanalen warme en lieve felicitaties moeten ontvangen, maar ik moest toch een winnaar kiezen. Degene die me het meest jarig deed voelen was uiteindelijk toch Krista Noor 😀

Kijk nou wat een lieve dingen ze zei:

Hej Kelly, alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
En bedankt. Jij hebt me op het pad van de Nederlandstalige fantasy (en indirect science fiction) gezet, en er is een geweldige wereld voor me open gegaan.
Ik ben al een fantasylezer sinds ik de Poort des doods-serie ontdekte in mijn examenperiode, maar in de jaren ’90 leek de Nederlandse tak ervan niet heel erg springlevend en ik heb er nooit meer naar teruggegrepen; tot ik jou ontmoette tijdens de DCC afgelopen jaar, en ik Stof en Schitteringen ontdekte.
Bloed en Scherven staat als volgende op mijn verlanglijstje. Ik ben heel benieuwd naar hoe jouw schrijfstijl zich ontwikkelt door de boeken heen. Ik heb genoten van het eerste boek – wat een vaart!
Maar geniet van je verjaardag, en maak er met al je geliefden en de verhaal-personages in je hoofd een prachtige dag van!

dank je wel, Krista! Mijn dag was al super, maar hij was mooier dankzij jou ❤

Stuur me even een berichtje op FB of Instagram met je adres, en dan valt je boek naar keuze z.s.m. bij je op de mat. Ik neem aan dat dat Bloed & Scherven is?  😉

Dikke kus, en natuurlijk ook voor alle ándere lieve feliciteerders! xx

PS: Ter herinnering aan alle bloglezers hier: We hebben inmiddels al een aantal inschrijvingen voor ons Fantastisch Schrijfweekend, dus als je je nog wil aanmelden, moet je vlot zijn! Meer informatie vind je in de folder!

verjaardagswinactie!

Published on door Kelly5 reacties

Image result for birthdayHoi lieve mensen, het is morgen de beste dag van het jaar, want dan ben ik jarig! *gooit met confetti en slingers*

Hier at Casa Nuttyville hebben we ons feestje vanavond al, dus tussen het schoonmaken door heb ik voor jullie alvast een kadootje!

Ter gelegenheid van mijn verjaardag wil ik graag ook bij jullie uitdelen. Wens me een leuke verjaardag en motiveer welke van mijn boeken (Stof & Schitteringen, Bloed & Scherven, Talent & Kristal, of Vuur & Vergankelijkheid) je graag zou willen hebben.

Je ziet de voorbeelden van de boeken op het plaatje van Dutch Comic Con hieronder. Je mag zelf kiezen welk boek je wil hebben, want misschien wil je de serie compleet maken, en was je pas bij boek 2 ofzo, of misschien vind je boek 3 zó leuk dat je hem nog een keer wil hebben… no judging 😉
Ik wil alleen wel een goeie motivatie horen, want ik ben nieuwsgierig waarom je welke wil hebben. Oh, en vergeet de verjaardagswensen niet. Ik kies de leukste tussen de reacties uit, dus je moet wel je best doen. 😀

Drink er eentje van mij om 12 uur vanavond, jongens! Hopelijk zie ik jullie op Castlefest volgende week. ❤

PS: Oja, voor degenen die het gemist hadden: de eerste inschrijvingen zijn al binnen, maar Corina en ik hebben nog een paar plekjes vrij voor ons schrijfweekend in november. Meer informatie vind je in de Folder Fantastisch Schrijfweekend!

Fantastisch schrijfweekend in de natuur

Published on door KellyPlaats een reactie

fantastisch schrijfweekend
Ik mag het eindelijk delen! Na veel plannen, overleggen en workshops in elkaar timmeren, ben ik trots om samen met mijn lieve vriendin en super getalenteerde schrijfster Corina Onderstijn ons Fantastisch Schrijfweekend in de natuur te presenteren!
Meer informatie vind je in de bijgevoegde Brochure, maar als voorproefje:

Ons schrijfweekend

Ben je in je hoofd bezig met het schrijven van een boek, novelle of  kort verhaal, maar kom je er in het echt niet aan toe door de  dagelijkse drukte? Dan is dit schrijfweekend iets voor jou! Temidden van twee natuurgebieden, De Kraanlannen en de Alde Feanen,  ligt Kloesewier, een honderd jaar oude school die is omgebouwd tot  groepsaccommodatie. Hier kan je deze herfst drie dagen lang onder  professionele begeleiding genieten van ontspanning en inspiratie voor  je schrijven. We verzorgen lessen en gesprekken over de inhoud en techniek van  schrijven en over jouw proces als schrijver. Natuurlijk maken we ook  veel ruimte om in alle rust te mogen schrijven, voor gezelligheid,  reflectie en aanmoediging, en om te lachen om (herkenbare) valkuilen.     Afhankelijk van jouw behoefte kan je vrij schrijven aan iets dat je al  hebt of meedoen met oefeningen om (opnieuw) op gang te komen.

Wanneer is het?

Heb je van vrijdag 22 november t/m zondag 24 november niets te doen? Dan weten wij de leukste plek in Nederland om dat weekend te zijn & te schrijven: bij ons in Kloesewier 🙂

Waarom is dit zo gaaf?

Middenin de Friese natuur hebben we een geweldige locatie gevonden om jullie te coachen, te begeleiden, workshops te geven, te hiken, geïnspireerd te raken en natuurlijk ook gewoon ruimte te geven om te schrijven en te chillen. Voedsel, drank en overnachtingen zijn volledig inbegrepen, leuke coaches/workshopgevers (namelijk: wij) ook! Over de leukheid van de cursisten kan ik nog niets zeggen, maar als jij er bij bent, dan is dat alvast een super begin. 😀

Meer informatie nodig?

Check de Folder Fantastisch Schrijfweekend even, daar staat alle informatie in, ook kosten en hoe aan te melden enzo. Als je vragen hebt, kun je contact opnemen met mij of Corina.
Hopelijk tot gauw! (We hebben er zo’n zin in!!)

de stilte verbroken

Published on door KellyPlaats een reactie

Het is zes maanden sinds mijn laatste post en de wereld ziet er inmiddels volledig anders uit. Ik heb het stof van mijn website afgepoetst, want lieve mensen, er zit een hoop aan te komen! (inclusief een verrassing, dus blijf hangen!)

plannen, plannen, plannen…

“Wat zit er allemaal aan te komen dan, Kelly?” vraag je me nu misschien. Nou, lieve lezer, eigenlijk best een hoop. Ik kan nog niet álles vertellen, maar ik kan je in ieder geval al schrijfnieuws meegeven. Want de laatste keer dat we spraken was ik De prijs van water aan het schrijven, het eerste deel van het Paraiso tweeluik. Dat heeft een tijdje stilgelegen aangezien ik druk bezig was met redactieklussen voor Zilverbron en ook nog eens van baan gewisseld ben.

Hoe staat het met De prijs van water? Geef me een status update!

OK, OK, komt-ie. Ik heb slecht en ik heb goed nieuws. Het slechte nieuws is dat De prijs van water niet uitkomt in november, zoals ik beloofd had. De releasedatum is ietsje teruggeschoven naar januari 2020. Maak je geen zorgen, van uitstel komt geen afstel. Ik ben namelijk keihard bezig met schrijven en zit middenin de eindconfrontatie. In juni alleen heb ik iets van 18000 woorden geschreven. Ik verwacht er nog zo’n slordige 15K bij te schrijven voor het einde.

Daarna gaat hij naar de proeflezers, en maak ik hem mooi voor mijn lieftallige en getalenteerde redacteur. Ik ben zelfs al aan het outlinen voor boek 2, De waarde van bloed, die voor augustus 2021 (anderhalf jaar later) op de planning staat. En dan zou je zeggen, dan zijn we klaar, toch?

Verrassing! Er komt nóg een release aan. 😀

Nóg een release? Wat dan? En wanneer?

Nou, lieve lezer: dat is het nieuws dus. Deze november (ja, de oorspronkelijke datum dat Water uit zou komen), komt er een ANDER boek van me uit. En ja, die is al geschreven. Mijn redacteur Tamara en ik zijn vandaag begonnen met de redactie en ik vind het super spannend – ik heb tot dusverre alleen met Cocky gewerkt en zelf redacteur geweest, dus ik ben heel benieuwd wat ik van Tamara nog kan leren.

Het boek in kwestie is een bundel met korte verhalen die ik de afgelopen jaren (vaak voor verhalenwedstrijden) geschreven heb. De genres van de verhalen lopen uiteen van cyberpunk tot fantasy tot horror, en spelen zich in verschillende werelden en tijden af. Twee van de (waarschijnlijk) elf verhalen zijn Lentagon verhalen. De rest speelt zich af in andere werelden.

De naam van deze bundel is Verloren zielen, en ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn kortverhalen vinden. Ik heb altijd een bijzondere relatie gehad met het schrijven van korte verhalen – het is alsof je een sprintje trekt in plaats van de marathon waar je het hele jaar mee bezig bent. Een van de verhalen in de bundel stond letterlijk in de eerste versie in twee avonden op papier, en dat was een afgerond universum, een afgerond verhaal. Dat kan met een roman echt niet. Ik kan daar intens van genieten. Ik hoop dat jullie dat ook zullen doen! 🙂

het toetsenbord waarop het allemaal gebeurt 😀

Dus, even samengevat, dit is hoe het Paraiso tweeluik gereleased gaat worden:
– De prijs van water: januari 2020
– De waarde van bloed: augustus 2021

En de (verrassings!)bundel:
– Verloren zielen: november 2019

Tijd om weer aan de slag te gaan dus. 🙂 Ik houd jullie op de hoogte, want niet alleen zijn we aan het schrijven en aan het redigeren, er komt nog veel meer leuks aan dit najaar! Later! 😀

het schrijfproces – iets over schade en schande en tips voor jou

Published on door KellyPlaats een reactie

Image result for writing tipsHeel grappig, als je eenmaal een of meerdere boeken gepubliceerd hebt, word je opeens gevraagd naar tips & tricks. Beginnende schrijvers kijken je aan alsof jij opeens weet waar je het over hebt, wat betreft schrijven. Alsof je een expert bent op dat gebied. Heh. 🙂

Laat ik het zo zeggen: ja, ik heb in de afgelopen… zeventien jaar? in ieder geval zo’n anderhalf miljoen woorden geschreven. Zo’n slordige 350.000 woorden daarvan zijn zelfs gepubliceerd. (holy shit!) Na al dat werk voel ik me nog steeds verre van een expert. Maar ik kan in ieder geval wel ervaringen delen, dus dan doe ik dat maar.

  • “The only way to fail is not to write”. Dit is zo ongeveer mijn mantra. Ja, zelfs met anderhalf miljoen woorden in mijn broekzak heb ik ook periodes waarin ik alles haat wat ik schrijf, of waarin ik gewoon niet eens zin heb om het Word bestand te openen want:
    • mijn proza is poep
    • mijn verhaallijn is poep en super onorigineel
    • het is al 100x eerder gedaan
    • waarom zou iemand op mijn schrijfsels zitten te wachten
    • ugh waarom ben ik zo bagger, eerder was ik best okay dus waarom lukt het niet meer?
    • moet zijn omdat ík poep ben…
    • etc

Laat dat idee los! Misschien is wat je schrijft niet geweldig. Dat maakt niet uit, dan herschrijf je het later. Je moet het gewoon dóén. Niemand is geboren met een boek in zijn hoofd en direct het talent om alles in 1x perfect op te schrijven. Zelfs talent brengt je maar zo ver. Je moet gewoon produceren, de rest komt later wel. (En geloof me, ik struikel hier regelmatig over, helaas).

  • Over doen gesproken…  Niet lui zijn, meters maken. Je moet schrijven om beter te worden. Ook al is het bagger. David Eddings vond zelfs dat je een miljoen woorden moest schrijven, ze moest verbranden, en dat je dan misschien klaar was om voor publicatie te gaan. Er zijn helaas geen shortcuts. Net zoals een muziekinstrument leren spelen, is het oefenen, oefenen, oefenen. En zelfs als je denkt, hé, dit gaat best aardig… dan nog moet je doorzetten. Want zelfs dan kun je nog niet magisch een idee op papier denken. Zet die handen aan het toetsenbord en blijf aan je verhaal pulken totdat het een beetje oké is.
  • De eerste versie hoeft alleen maar geschreven te zijn. Grote kans dat hij niet geweldig is. (Dat zijn de mijne ook niet, hoewel het achteraf nooit zo erg is als ik denk. Dat komt denk ik omdat ik die meters wel gemaakt heb inmiddels, maar dan nog.) Dat maakt niet uit, daar is redigeren voor.
  • En dan de redactie. Ja dus. De redactie is waar het eigenlijk een beetje begint. In de eerste versie heb je je huis gebouwd, in de tweede versie ga je hem inrichten, schilderen. Maar in de tussentijd zit je een tijd in de bende. Alle ramen zijn afgeplakt, er ligt plastic op de vloer, en alles zit onder de verspetters en het stof van het schuren. Ugh. Hoe overleef je je redactie?
    • Proeflezers. Net als bij een verbouwing, is het fijn als je iemand hebt die je helpt, die je wijst op dat stukje wat je gemist hebt. En dan niet van het soort dat zegt: ‘ja ik vond het wel een leuk verhaal’ maar degene die zegt: ‘dat personage is echt een eikel’, of: ‘weet je, ze zitten wel erg lang op 1 plek, kan je ze niet naar een andere locatie laten gaan?’ of: ‘ik wil wat meer conflict in het verhaal, het gaat nu wel allemaal erg gemakkelijk’, of: ‘yeah sorry, je breekt nu de natuurwetten, Kelly’. (dit zijn allemaal dingen die tegen mij gezegd zijn in het verleden). Heb je niemand in je vriendenkring die dit kan? Zoek dan communities op het internet op. Er zijn zat mensen die elkaar hiermee willen/kunnen helpen. Als je niet weet waar je feedback op moet vragen, probeer deze als conversatie openers:
      • vraag om updates per hoofdstuk: hoe denken ze dat het verder gaat? vinden ze het spannend? leuk? waarom?
      • wat is hun algemene indruk en waarom?
      • werkte gebeurtenis X Y Z? zagen ze gebeurtenis A aankomen? waarom wel/niet?
      • wie was hun favoriete personage en waarom?
    • Probeer te leren van je fouten. Als je weet dat je iets consequent fout doet, hang dan briefjes aan je monitor met de uitleg van de grammatica. (been there, done that). Maak een lijstje met je standaard stopwoordjes, en doe een control-F actie met het stopwoord, zodat je ze eruit kan vissen. Mijn stopwoordjes?
      • ‘Maar’
      • ‘Even’
      • ‘Terwijl’
      • ‘Compleet’
    • Redigeren is soms echt een pokkenwerk. Alles lijkt afschuwelijk terwijl je bezig bent, je denkt dat het nooit afkomt, het is doodeng, en er is altijd nog iets om te verbeteren. Maar het is het waard! Als je zelf een goeie redactie over je manuscript gooit, voordat je hem instuurt naar een uitgever, heb je veel meer kans op een uitgegeven manuscript. En je redacteur vindt het ook niet erg. 😉

Dit zijn de belangrijkste tips die ik zo snel kan bedenken. Best deprimerend eigenlijk he, als je het zo leest. Gelukkig is schrijven heel erg leuk, dat helpt! 😉