Kristal en explosies

Fantastisch schrijfweekend in de natuur

16/07/201905/08/2019 door Kelly, posted in Algemeen, gewoon doorgaan, plotten, schrijfretraite, Schrijven, Uncategorized

Ik mag het eindelijk delen! Na veel plannen, overleggen en workshops in elkaar timmeren, ben ik trots om samen met mijn lieve vriendin en super getalenteerde schrijfster Corina Onderstijn ons Fantastisch Schrijfweekend in de natuur te presenteren!
Meer informatie vind je in de bijgevoegde Brochure, maar als voorproefje:

Ons schrijfweekend

Ben je in je hoofd bezig met het schrijven van een boek, novelle of kort verhaal, maar kom je er in het echt niet aan toe door de dagelijkse drukte? Dan is dit schrijfweekend iets voor jou! Temidden van twee natuurgebieden, De Kraanlannen en de Alde Feanen, ligt Kloesewier, een honderd jaar oude school die is omgebouwd tot groepsaccommodatie. Hier kan je deze herfst drie dagen lang onder professionele begeleiding genieten van ontspanning en inspiratie voor je schrijven. We verzorgen lessen en gesprekken over de inhoud en techniek van schrijven en over jouw proces als schrijver. Natuurlijk maken we ook veel ruimte om in alle rust te mogen schrijven, voor gezelligheid, reflectie en aanmoediging, en om te lachen om (herkenbare) valkuilen. Afhankelijk van jouw behoefte kan je vrij schrijven aan iets dat je al hebt of meedoen met oefeningen om (opnieuw) op gang te komen.

Wanneer is het?

Heb je van vrijdag 22 november t/m zondag 24 november niets te doen? Dan weten wij de leukste plek in Nederland om dat weekend te zijn & te schrijven: bij ons in Kloesewier 🙂

Waarom is dit zo gaaf?

Middenin de Friese natuur hebben we een geweldige locatie gevonden om jullie te coachen, te begeleiden, workshops te geven, te hiken, geïnspireerd te raken en natuurlijk ook gewoon ruimte te geven om te schrijven en te chillen. Voedsel, drank en overnachtingen zijn volledig inbegrepen, leuke coaches/workshopgevers (namelijk: wij) ook! Over de leukheid van de cursisten kan ik nog niets zeggen, maar als jij er bij bent, dan is dat alvast een super begin. 😀

Meer informatie nodig?

Check de Folder Fantastisch Schrijfweekend even, daar staat alle informatie in, ook kosten en hoe aan te melden enzo. Als je vragen hebt, kun je contact opnemen met mij of Corina.
Hopelijk tot gauw! (We hebben er zo’n zin in!!)

de stilte verbroken

02/07/201906/07/2019 door Kelly, posted in Paraiso, Prijs van water, Schrijven, verloren zielen, Waarde van Bloed, zilverspoor

Het is zes maanden sinds mijn laatste post en de wereld ziet er inmiddels volledig anders uit. Ik heb het stof van mijn website afgepoetst, want lieve mensen, er zit een hoop aan te komen! (inclusief een verrassing, dus blijf hangen!)

“Wat zit er allemaal aan te komen dan, Kelly?” vraag je me nu misschien. Nou, lieve lezer, eigenlijk best een hoop. Ik kan nog niet álles vertellen, maar ik kan je in ieder geval al schrijfnieuws meegeven. Want de laatste keer dat we spraken was ik De prijs van water aan het schrijven, het eerste deel van het Paraiso tweeluik. Dat heeft een tijdje stilgelegen aangezien ik druk bezig was met redactieklussen voor Zilverbron en ook nog eens van baan gewisseld ben.

Hoe staat het met De prijs van water? Geef me een status update!

OK, OK, komt-ie. Ik heb slecht en ik heb goed nieuws. Het slechte nieuws is dat De prijs van water niet uitkomt in november, zoals ik beloofd had. De releasedatum is ietsje teruggeschoven naar januari 2020. Maak je geen zorgen, van uitstel komt geen afstel. Ik ben namelijk keihard bezig met schrijven en zit middenin de eindconfrontatie. In juni alleen heb ik iets van 18000 woorden geschreven. Ik verwacht er nog zo’n slordige 15K bij te schrijven voor het einde.

Daarna gaat hij naar de proeflezers, en maak ik hem mooi voor mijn lieftallige en getalenteerde redacteur. Ik ben zelfs al aan het outlinen voor boek 2, De waarde van bloed, die voor augustus 2021 (anderhalf jaar later) op de planning staat. En dan zou je zeggen, dan zijn we klaar, toch?

Verrassing! Er komt nóg een release aan. 😀

Nóg een release? Wat dan? En wanneer?

Nou, lieve lezer: dat is het nieuws dus. Deze november (ja, de oorspronkelijke datum dat Water uit zou komen), komt er een ANDER boek van me uit. En ja, die is al geschreven. Mijn redacteur Tamara en ik zijn vandaag begonnen met de redactie en ik vind het super spannend – ik heb tot dusverre alleen met Cocky gewerkt en zelf redacteur geweest, dus ik ben heel benieuwd wat ik van Tamara nog kan leren.

Het boek in kwestie is een bundel met korte verhalen die ik de afgelopen jaren (vaak voor verhalenwedstrijden) geschreven heb. De genres van de verhalen lopen uiteen van cyberpunk tot fantasy tot horror, en spelen zich in verschillende werelden en tijden af. Twee van de (waarschijnlijk) elf verhalen zijn Lentagon verhalen. De rest speelt zich af in andere werelden.

De naam van deze bundel is Verloren zielen, en ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn kortverhalen vinden. Ik heb altijd een bijzondere relatie gehad met het schrijven van korte verhalen – het is alsof je een sprintje trekt in plaats van de marathon waar je het hele jaar mee bezig bent. Een van de verhalen in de bundel stond letterlijk in de eerste versie in twee avonden op papier, en dat was een afgerond universum, een afgerond verhaal. Dat kan met een roman echt niet. Ik kan daar intens van genieten. Ik hoop dat jullie dat ook zullen doen! 🙂

het toetsenbord waarop het allemaal gebeurt 😀

Dus, even samengevat, dit is hoe het Paraiso tweeluik gereleased gaat worden:
– De prijs van water: januari 2020
– De waarde van bloed: augustus 2021

En de (verrassings!)bundel:
– Verloren zielen: november 2019

Tijd om weer aan de slag te gaan dus. 🙂 Ik houd jullie op de hoogte, want niet alleen zijn we aan het schrijven en aan het redigeren, er komt nog veel meer leuks aan dit najaar! Later! 😀

het schrijfproces – iets over schade en schande en tips voor jou

14/01/201914/01/2019 door Kelly, posted in gewoon doorgaan, Schrijven

Image result for writing tips Heel grappig, als je eenmaal een of meerdere boeken gepubliceerd hebt, word je opeens gevraagd naar tips & tricks. Beginnende schrijvers kijken je aan alsof jij opeens weet waar je het over hebt, wat betreft schrijven. Alsof je een expert bent op dat gebied. Heh. 🙂

Laat ik het zo zeggen: ja, ik heb in de afgelopen… zeventien jaar? in ieder geval zo’n anderhalf miljoen woorden geschreven. Zo’n slordige 350.000 woorden daarvan zijn zelfs gepubliceerd. (holy shit!) Na al dat werk voel ik me nog steeds verre van een expert. Maar ik kan in ieder geval wel ervaringen delen, dus dan doe ik dat maar.

“The only way to fail is not to write”. Dit is zo ongeveer mijn mantra. Ja, zelfs met anderhalf miljoen woorden in mijn broekzak heb ik ook periodes waarin ik alles haat wat ik schrijf, of waarin ik gewoon niet eens zin heb om het Word bestand te openen want:
- mijn proza is poep
- mijn verhaallijn is poep en super onorigineel
- het is al 100x eerder gedaan
- waarom zou iemand op mijn schrijfsels zitten te wachten
- ugh waarom ben ik zo bagger, eerder was ik best okay dus waarom lukt het niet meer?
- moet zijn omdat ík poep ben…
- etc

Laat dat idee los! Misschien is wat je schrijft niet geweldig. Dat maakt niet uit, dan herschrijf je het later. Je moet het gewoon dóén. Niemand is geboren met een boek in zijn hoofd en direct het talent om alles in 1x perfect op te schrijven. Zelfs talent brengt je maar zo ver. Je moet gewoon produceren, de rest komt later wel. (En geloof me, ik struikel hier regelmatig over, helaas).

Over doen gesproken… Niet lui zijn, meters maken. Je moet schrijven om beter te worden. Ook al is het bagger. David Eddings vond zelfs dat je een miljoen woorden moest schrijven, ze moest verbranden, en dat je dan misschien klaar was om voor publicatie te gaan. Er zijn helaas geen shortcuts. Net zoals een muziekinstrument leren spelen, is het oefenen, oefenen, oefenen. En zelfs als je denkt, hé, dit gaat best aardig… dan nog moet je doorzetten. Want zelfs dan kun je nog niet magisch een idee op papier denken. Zet die handen aan het toetsenbord en blijf aan je verhaal pulken totdat het een beetje oké is.

De eerste versie hoeft alleen maar geschreven te zijn. Grote kans dat hij niet geweldig is. (Dat zijn de mijne ook niet, hoewel het achteraf nooit zo erg is als ik denk. Dat komt denk ik omdat ik die meters wel gemaakt heb inmiddels, maar dan nog.) Dat maakt niet uit, daar is redigeren voor.

En dan de redactie. Ja dus. De redactie is waar het eigenlijk een beetje begint. In de eerste versie heb je je huis gebouwd, in de tweede versie ga je hem inrichten, schilderen. Maar in de tussentijd zit je een tijd in de bende. Alle ramen zijn afgeplakt, er ligt plastic op de vloer, en alles zit onder de verspetters en het stof van het schuren. Ugh. Hoe overleef je je redactie?
- Proeflezers. Net als bij een verbouwing, is het fijn als je iemand hebt die je helpt, die je wijst op dat stukje wat je gemist hebt. En dan niet van het soort dat zegt: ‘ja ik vond het wel een leuk verhaal’ maar degene die zegt: ‘dat personage is echt een eikel’, of: ‘weet je, ze zitten wel erg lang op 1 plek, kan je ze niet naar een andere locatie laten gaan?’ of: ‘ik wil wat meer conflict in het verhaal, het gaat nu wel allemaal erg gemakkelijk’, of: ‘yeah sorry, je breekt nu de natuurwetten, Kelly’. (dit zijn allemaal dingen die tegen mij gezegd zijn in het verleden). Heb je niemand in je vriendenkring die dit kan? Zoek dan communities op het internet op. Er zijn zat mensen die elkaar hiermee willen/kunnen helpen. Als je niet weet waar je feedback op moet vragen, probeer deze als conversatie openers:
  - vraag om updates per hoofdstuk: hoe denken ze dat het verder gaat? vinden ze het spannend? leuk? waarom?
  - wat is hun algemene indruk en waarom?
  - werkte gebeurtenis X Y Z? zagen ze gebeurtenis A aankomen? waarom wel/niet?
  - wie was hun favoriete personage en waarom?
- Probeer te leren van je fouten. Als je weet dat je iets consequent fout doet, hang dan briefjes aan je monitor met de uitleg van de grammatica. (been there, done that). Maak een lijstje met je standaard stopwoordjes, en doe een control-F actie met het stopwoord, zodat je ze eruit kan vissen. Mijn stopwoordjes?
  - ‘Maar’
  - ‘Even’
  - ‘Terwijl’
  - ‘Compleet’
- Redigeren is soms echt een pokkenwerk. Alles lijkt afschuwelijk terwijl je bezig bent, je denkt dat het nooit afkomt, het is doodeng, en er is altijd nog iets om te verbeteren. Maar het is het waard! Als je zelf een goeie redactie over je manuscript gooit, voordat je hem instuurt naar een uitgever, heb je veel meer kans op een uitgegeven manuscript. En je redacteur vindt het ook niet erg. 😉

Dit zijn de belangrijkste tips die ik zo snel kan bedenken. Best deprimerend eigenlijk he, als je het zo leest. Gelukkig is schrijven heel erg leuk, dat helpt! 😉

het aangaan van de lichten

30/12/201830/12/2018 door Kelly, posted in Fantastels, Paraiso, Prijs van water, Schrijven, Uncategorized, Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

2018 was een vreemd jaar, qua schrijven. Een jaar van laatste keren, eigenlijk wel, want vanaf 2019 gaan er toch wel een aantal zaken veranderen. Dus laten we nog even kijken naar wat er in 2018 afgesloten is, voordat we naar de toekomst gaan kijken.

Allereerst was er natuurlijk Vuur & Vergankelijkheid. Qua schrijven de belangrijkste verandering – de allerlaatste encore van het Lentagon concert, voordat de lichten aangaan en iedereen met de ogen staat te knijpen, staat bij te komen, misschien nog even na-kletst en dan naar huis gaat. Ik heb vaker de metafoor gebruikt van het concert voor de Lentagon serie. De trilogie was het concert, en Vuur was de onverwachte encore. Ik hoop dat het ervoor gezorgd heeft dat we op een hoge noot geëindigd zijn – voor mij was het ’t moeilijkste boek om te schrijven, maar het heeft er wel een paar scenes in zitten waar ik zo verdomde blij mee ben. Voor mij was het echt een afsluiting.

En dan gaan opeens de lichten aan en… nu wat? Al heel snel na dat heerlijke weekend op Castlefest en de boekpresentatie kwam ik op dat punt terecht. Ik heb mijn nieuwe tweeluik (serie) al een beetje lopen teasen, de Paraiso serie. Boek 1 gaat De prijs van water heten (boek 2 De waarde van bloed) en is in de eerste versie halverwege geschreven nu. En het is geen absolute poep dit keer – ik denk dat je goed kan merken dat ik heel veel lol heb met dit verhaal. Ik moet ongetwijfeld nog vanalles aanscherpen en de wereld nog een beetje uitdiepen, maar man, dit is een hoop vrolijke actie.

Het schrijven ligt heel even stil want ik heb meerdere redactieklussen liggen (*zwaait naar Natascha en Ian*) maar binnenkort ga ik weer verder. Ik moet sowieso nog even plotten, dus het is niet zo erg 🙂

De andere grote verandering was het eindigen van Fantastels – toch wel een standaard moment in het jaar waar je naartoe leeft, Het verhaal dat Corina en ik samen schreven, Een tijdelijke oplossing, schopte het tot de top 10 en haalde wat mooie jurycommentaren binnen. (Ik ga ze ook gewoon delen hier ook hoor, ik ben gewoon fucking trots. Vier je successen, right, Corina? ;))

“De opbouw van dit verhaal is weergaloos. De wijze waarop je de wanhoop van de personages voelt toenemen bij elke regel die je leest. Dit is zo goed gedaan dat ik er echt even stil van was.”

“Pffff, wat een verhaal. Wat moet ik ervan zeggen? “Wow” dekt de lading niet”

“Een behoorlijk realistisch, goed verteld verhaal dat zich zeker kan meten met de vruchten van de betere thrillerschrijvers.”

Mijn hele schrijfgroepje deed het fantastisch (Tijs won zelfs) dus het was een geweldige noot om op te eindigen. Maar ja, Fantastels is nu klaar… waar ga ik nu mijn verhalen voor schrijven? Ik ben wel nog bezig met twee leuke, originele kortverhalen, dus we gaan het zien. Ik heb altijd al zowel kortverhalen als romans geschreven en daar ga ik zeker niet mee stoppen. Zelfs al de lichten aangaan, houden we ons oog op het doel.

Tijd voor wat anders, maar de basis gaat niet veranderen. Ik blijf schrijven, ik blijf spelen in andere werelden. En jullie zijn allemaal uitgenodigd om met me mee te genieten in 2019. Op naar het volgende concert. Dat die maar nog veel beter zal worden. ❤

Beste wensen allemaal, en super veel liefs! xx

post-nanowrimo voortgang (en een winactie)

01/12/2018 door Kelly, posted in gewoon doorgaan, Nanowrimo, Paraiso, Prijs van water, Uncategorized, Zilverbron, zilverspoor

Wow, november is voorbij gevlogen! Zitten we echt alweer op 1 december? Wat gaat het hard. Deze maand was super druk op mijn werk en privé leven (en Comic Con er tussendoor), maar een of andere manier helpt het met de stress als ik tussendoor kan schrijven. Een beetje een mini vakantie in mijn hoofd, iedere dag. Paraiso is een prima uitstapje! 🙂

Genoeg voor 50K voor Nanowrimo was het niet, maar ik heb wel een mooie 30K erbij kunnen schrijven voor De prijs van water. Netjes 1000 woorden per dag, ik ben verre van ontevreden. Het verhaal heeft dus de 40K inmiddels aangetikt, en ik ga net het derde deel van het verhaal starten. En het is leuk!

Zoals jullie misschien me al hebben horen verzuchten, ben ik aan het stoeien met mijn plot, want dit is een losser gepland boek zoals de Lentagon boeken waren (na boek 1, tenminste). Dit is pure creatie en het uit je achterste trekken van wat er op de volgende pagina gebeurt… en soms moet ik echt een dagje nadenken over wat er verder gebeurt in het verhaal. Ik had een aantal key points in het verhaal vastgesteld, maar het bleek dat die allemaal vrij in het begin van het verhaal zaten. Dus punt A, B, D, en F heb ik allemaal naar elkaar geschreven, maar verder heb ik punt M en dan X, Y, en Z. En hoe ik dat allemaal met elkaar verbind, is nog even een uitdaging. (Maar zo leuk als het straks allemaal klopt!!)

En dat weerhoudt me niet om lol te hebben met mijn nieuwe wereld, en mijn cast, die steeds sterker in hun persoonlijkheden komen te staan. Ik had concepten, ruwe opzetten en achtergronden, maar hun stemmen worden steeds duidelijker. (Wie had van tevoren gedacht dat Kai het meest chatty personage van allemaal zou worden? Ik niet, haha! Maar die jongen heeft een hoop te zeggen). Maar ik begin inmiddels wel een woeste liefde voor mijn cast te krijgen, om allemaal verschillende redenen. Kai, Ilsa, Monika, Sergio en Xavi zijn stuk voor stuk gave personages. En nu moet ik ze nog in leven houden, want het gaat niet lekker waar ze zijn 😉

Even iets anders… de kerstdagen komen eraan. Wil je nog een leuk kado geven (of jezelf trakteren), een speciaal gesigneerd exemplaar van een van mijn boeken… laat het me weten, en we regelen wat.

Je kunt ook meedoen aan de adventactie die de Zilverboekenclub op Facebook deze maand aan het houden is. Mijn boek Vuur & Vergankelijkheid wordt deze maand ook verloot, dus grijp je kans! 🙂

No automatic alt text available.

De prijs van water

19/11/2018 door Kelly, posted in Algemeen, Nanowrimo, Paraiso, plotten, Schrijven

Anders schrijf je even zo lang geen blogs meer dat je je eigen website niet meer inkomt…

(bedenk maar dat hier een stukje staat over hoe erg ik het vind dat ik al zo lang niets meer geschreven heb, dat ik het zo druk heb gehad, dat ik weer veertig uur in de week werk en had ik al gezegd dat mijn baan ook super druk en leuk is? …zoiets. maak er maar wat van)

Ahem. Hoi! Ik ben er weer! 🙂

Inmiddels is het al een tijdje geleden dat Vuur & Vergankelijkheid verschenen is. Ik ben er verschillende beurzen al mee afgeweest en de reacties van fans waren werkelijk hartverwarmend: iedereen zat zo op Vuur te wachten dat ik op Castlefest op twee boeken na uitverkocht was! De recensies zeiden ook superfijne dingen tot dusverre, dus alleen maar positiviteit aan deze kant. En dit weekend sta ik met mijn lieve collega’s op Comic Con, dus dat wordt weer gezellig. 😀

We leven nu november en ik ben stiekem bezig met het schrijven van mijn nieuwste boek. Ik gebruik Nanowrimo als een excuus, hoewel ik wel iets te traag schrijf voor een Nanowrimo tempo. Maar op het moment maakt dat me helemaal niet uit, ik was helemaal “uit” het regelmatig schrijven ritme, en ik schrijf iedere dag wel iets, dus het gaat super. En man, wat heb ik een lol met mijn nieuwe verhaal!

Even een snelle FAQ, voor degenen die vragen hebben:

1) Speelt dit verhaal in de Lentagon-wereld?

Nee, dit is iets compleet nieuws. (spannend he!)

2) Ga je nooit meer Lentagon verhalen schrijven?

Als de Lentagon trilogie een concert was, was Vuur & Vergankelijkheid de encore. Het concert is afgelopen. Ik ga niet uitsluiten dat ik in de toekomst nooit meer iets voor de Lentagonwereld zal schrijven (ik heb nog een vaag idee over Marlon Beringer en de onderwereld in Zyx liggen), maar voorlopig niet meer. Eerst nu wat anders.

3) Wat ben je aan het schrijven dan?

Ik heb al lopen hinten op verschillende beurzen naar wat ik aan het doen ben. Het plan is dat dit een tweeluik wordt, waarvan boek 1 De prijs van water gaat heten, en boek 2 De waarde van bloed.

4) Wat is het genre?

Nog steeds wel moderne fantasy, maar dit keer met een flinke vleug horror/supernatural erin verweven. En actie. Zó veel actie, jongens. Wat minder kristal dit keer, maar nog steeds genoeg explosies. 😀

5) Wanneer komt hij uit?

Eind volgend jaar is de bedoeling. Dus ik mag wel doorschrijven! 😉

Speaking of which… ik moet nog even aan de slag vanavond. Ik spreek jullie later!

View Of High Rise Buildings during Day Time

[WINACTIE AFGELOPEN] win “Vuur & Vergankelijkheid”, omdat ik jarig ben!

28/07/201801/08/2018 door Kelly, posted in Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

happy-birthday-cake-gif-images-10 Hi lieve mensen, het is weer de mooiste dag van het jaar – 28 juli, mijn verjaardag – en dat betekent dat ik niet alleen graag kadootjes ontvang, maar ook graag weggeef!

Je kunt mijn nieuwste boek (vers van de pers, de inkt is zo ongeveer nog nat, eergisteren van de uitgever ontvangen) Vuur & Vergankelijkheid, het nieuwste en laatste boek in de Lentagon serie, winnen! Let op, Vuur staat los van de Lentagon serie, het is een prequel en kan los gelezen worden. Als je de Lentagon trilogie wel gelezen hebt, is dit een leuke aanvulling en een uitstapje in het verleden 🙂

Als je hem nog niet gezien hebt, dit is de flaptekst:

Leah Telchian en Stefan Lentan staan op het punt om de wereld te veranderen: ze hebben een poortstation ontworpen. Dit wonder van technologie en magie stelt je in staat om met één stap in een ander land of een ander werelddeel terecht te komen.

Als ze met de hulp van Leahs steenrijke grootvader Kain de kans krijgen om hun idee voor het poortstation werkelijkheid te laten worden, grijpen ze die met beide handen aan. Ze hebben budget voor de beste computers, technologie en vooral het beste kristal, omdat ze zich zo dicht bij de beroemde kristalmijn van Haen bevinden. Het lijkt allemaal perfect, maar de concurrentie is niet vies van sabotage en Leahs grootvader begint zich steeds vreemder te gedragen.

Wat voor offers zullen ze moeten brengen om de wereld een nieuw magisch-technologisch tijdperk in te leiden?

Dan komen we bij het belangrijkste deel: hoe kun je winnen?

Laat een berichtje achter hier op mijn blog en feliciteer me met mijn verjaardag!
Vertel me waarom je Vuur zo graag zou willen hebben. Heb je de Lentagon serie al gelezen? Wat vond je ervan? Wat verwacht je van het nieuwe boek? Of ken je het nog niet en wil je graag instappen in de serie? (dat kan hier prima, overigens) Laat het me weten! Maak een goed argument voor jezelf!
Afwachten tot ik volgende week de leukste reactie kies. Ik kom hierop bij je terug, check je adresgegevens, en dan krijg je een gesigneerd exemplaar toegestuurd.

Klinkt goed? Laat dan vooral een reactie achter en drink er eentje van mij!

Liefs, Kelly

preview: de proloog van Vuur & Vergankelijkheid

26/07/201826/07/2018 door Kelly, posted in achtergronden, Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

De release datum van Vuur & vergankelijkheid komt nu wel héél dichtbij, hè? Volgende week begint Castlefest, dan kun je hem gesigneerd komen halen, maar voor die tijd kun je hem al voorbestellen in de Zilverspoor webshop. Of stuur mij een berichtje, dan stuur ik ‘m zelf naar je toe, gesigneerd en al!

Ben je benieuwd naar een kleine preview van het verhaal? Klik dan verder, want bij deze deel ik mijn proloog!

Lees verder “preview: de proloog van Vuur & Vergankelijkheid” →

cover reveal en interessante weetjes!

07/07/201826/07/2018 door Kelly, posted in achtergronden, Uncategorized, vuur en verandering, Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

36714988_1782340185193205_5884754852273192960_n Degenen die me op Facebook volgen, hebben het al gezien: Hij is er, de prachtige cover van Vuur & Vergankelijkheid. En wat is hij mooi! Hij is gemaakt door niemand minder dan mijn man Oliver (die soms covers maakt voor Zilverspoor/Zilverbron) en man, ik heb hem op zowel mijn smartphone, laptop als desktop geïnstalleerd als wallpaper. Hij is alles wat ik hoopte en meer. ❤

Het heeft twee jaar geduurd, maar over een paar weken is hij te koop, de prequel van de Lentagonserie: Vuur & Vergankelijkheid. Een verhaal over woeste ambitie, een stukje romantiek, over dromen, en over de wereld verbeteren met je eigen blote handen. Want als je die mogelijkheid hebt, dan moet je die toch met beide handen aangrijpen?

En, omdat ik het beloofd had, komen hier een paar leuke weetjes over het vierde (en laatste) boek in de Lentagonserie:

In tegenstelling tot de andere boeken van de Lentagonserie, komt dit boek uit op het Zilverspoor label. 😀
Het eerste idee voor dit verhaal ontstond in maart 2012, in de trein op weg naar Den Bosch. Ik wilde een liefdesverhaal schrijven tussen een Parsiaanse en een Jediaan, terwijl de oorlog tussen de twee landen uitbarstte. In dat eerste idee had Stefan zijn naam al, zijn Parsiaanse love interest heette “Julia ofzo”.
Mijn vriendin Kat vroeg me – ergens in 2014, toen ze Bloed & Scherven aan het proeflezen was, hoe de oorlog tussen Parsia en Jediah eigenlijk ontstaan was, en daar had ik toen een idee over, dus ik besloot die tijdens Nanowrimo 2014 uit te schrijven. De cast en opzet van dat verhaal hebben het helaas niet overleefd. Hoewel het een aantal leuke elementen had, is er niets van over. 50.000 woorden door de plee 😦
Tijdens een weekendje weg in September 2016 heb ik mijn man gevraagd om met me te brainstormen over wat ik voor Vuur kon doen, en het idee dat we samen bouwden, is uiteindelijk het boek geworden dat je nu in handen hebt. 🙂
Het boek speelt zich een beetje af in Jediah (in Backo, om precies te zijn), en grotendeels in Surral (in de universiteit van Haen en in de kristalmijn. Je weet wel, dat ding waar Joy, Sirka en Valeria nog even rondhingen tijdens Talent & Kristal)
De titel was BIJNA Vuur & Verandering geweest. Ik vind nog steeds dat beide titels goed passen, trouwens 😉
We hebben deze keer weer een cast van vier, drie meiden en een jongen, maar verder zijn alle verhoudingen compleet verschillend. In Vuur ontmoet je Leah Telchian (uit Jediah), Stefan Lentan (uit Jediah), Iris Manderlay (uit Parsia) en Danira Surong (uit Surral).
En, ik ga ‘m toch noemen hoor… dit keer ben ik minder hush-hush over de sexuele geaardheid van de personages. Waar we vorige keer blink-and-you-miss-it hints kregen van Sirka’s geaardheid, ben ik er dit keer open en bloot over. En tja, voor degenen die denken dat dit is omdat ik de golf van politieke correctheid aan het besurfen ben: denk wat je wil. Ik ben zelf ook niet straight en liefde is een belangrijk onderdeel in dit verhaal. 😉
Oh, en het belangrijkste liedje van de soundtrack van dit verhaal? Ook belangrijk om te weten, toch – hij staat zelfs vermeld in het boek zelf – is van Zeal & Ardor en heet “Come On Down”. Zet hem luid aan, maar niet schrikken – het heeft wat metal invloeden. 😉

Wat vind je van de cover en de weetjes? Ik hoor het heel graag!
Laten we samen hypen voor de release aan het einde van de maand. (Ja, op tijd voor Castlefest dus!!)

een tipje van de sluier

06/05/2018 door Kelly, posted in Redigeren, Vuur en Vergankelijkheid, zilverspoor

piotr-dura-crystal-cave2k — art by Piotr Dura

En opeens komt die releasedatum van Vuur en vergankelijkheid steeds dichterbij.. nog drie maanden en dan is ook dit kindje geboren! Mijn redacteur Cocky en ik zijn op dit moment hard bezig met de redactie, we zijn bijna halverwege. Het gaat lekker! Het is vooral strak trekken van de proza (zo veel stopwoordjes :() en dat is genoeg om me tijdens mijn vakantie (ik begin 15 mei met een nieuwe job) goed van de straat te houden!

In de tussentijd realiseerde ik me dat jullie eigenlijk nog heel weinig weten van dit verhaal, dus ik wilde graag een tipje van de sluier oplichten. Dit verhaal is namelijk heel anders dan de Lentagontrilogie. Ja, het speelt zich af in dezelfde wereld, maar zo’n zeventig jaar eerder, dus het sci-fi element moeten we voor een deel loslaten. Ze hebben nog telefoons met draaitoetsen, geen comms en dergelijke, want het internet is er nauwelijks en computers/TVs zijn luxeproducten 😀 De ‘feel’ van het verhaal wordt daarom een stuk minder futuristisch. Denk meer jaren ’80 fantasy, haha 🙂

Vuur & Vergankelijkheid gaat grotendeels over de uitvinding van het poortstation, en wat er nu uiteindelijk in die kristalmijn in Surral gebeurd is. Oplettende lezers van Talent & Kristal hebben de passage vast opgemerkt, toen Joy, Valeria en Sirka de grotten insneakten van wat vroeger de grote kristalmijn van Haen was, en nu nauwelijks begaanbaar:

‘Stel je voor hoe het hier zeventig jaar geleden was,’ zei Valeria. ‘Met al dat kristal, al dat potentieel…’ Ze klonk bijna gretig.

‘Mijn vader vertelde dat mijn grootouders dat nog gezien hebben. Hij beweerde zelfs dat ze erbij waren toen de mijn opgeblazen werd,’ zei Sirka.

Valeria grinnikte. ‘Zelfs je grootouders waren al revolutionairen. Het zit jou en Seamon blijkbaar in het bloed.’

‘Dat, of onze familie is gewoon vervloekt.’

Wat is er zeventig jaar geleden gebeurd? Dat vertelt dit boek. 🙂