bloed in het water·Muziek·Paraiso·Prijs van water·Schrijven·Waarde van Bloed·zilverspoor

stemmingsbouwerij

Is dat een woord? Ik vind van wel! 😀

Voor De Prijs Van Water en Bloed In Het Water had ik, vlak voordat de boeken uitkwamen, posts met muziek waarvan ik vond dat die bij het boek hoorde. De vibe, zou je kunnen zeggen. Tijdens ieder boek heb ik altijd wel een paar nummers gehad waarvan ik zoiets had van, oh, die zouden voor mijn boek geschréven kunnen zijn. Die zeggen iets, of geven iets mee, dat heel mooi aansluit.

Er is een hele Paraiso soundtrack op Spotify, trouwens, als je zou willen. Ik heb daar jarenlang aan gebouwd. Je ziet een beetje de fases waarin ik geobsedeerd was door bepaalde liedjes en stijlen, voor mij is het echt een trip down memory lane. De playlist is best heel gaaf geworden; ik zet m meestal aan in de auto naar beurzen enzo. Helpt me om in de stemming te komen, zeg maar. Stemmingsbouwerij, haha.

Deze soundtrack heb ik wat minder geluisterd tijdens het schrijven van de serie, trouwens, vergeleken met de Lentagon soundtrack. Ik heb heel vaak game muziek en epische trailermuziek aangehad tijdens het schrijven. Niet zo gek, als je brute gevechten moet beschrijven, denk ik.

Maar ik heb zeker een hoop inspiratie getrokken uit de liedjes op de lijst, en voor boek 3 heb ik er zeker ook een paar. Deze stond echter bovenaan de lijst.

Dus, je vraagt je vast af wat dan het liedje is wat ik aan De Waarde Van Bloed gehangen heb.
Want natuurlijk heb ik er weer eentje. Ik deel hem hier met liefde!

The storm isn’t over yet
And the war has just begun
There’s only one way to go from here
And you will need a gun
I am the triumph of the will

~Skold, “Triumph Of The Will”

Hier is de video. Heel veel luisterplezier!

bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Waarde van Bloed

De waarde van bloed, de finale

Waarom is het zo stil, vraag je je wellicht af? Omdat we de puntjes op de i aan het zetten zijn van De waarde van bloed, de finale van de Paraisotrilogie. Laatste edits, zetproeven, de kaft…

En jongens, ik merk dat ik er een beetje sentimenteel van word, haha. De eerste woorden voor deze serie zette ik op papier in april 2018. De laatste woorden in juli 2025. Zeven jaar van mijn leven.

Wat houd ik van deze personages. Kai die iedereen kent, die zo om iedereen geeft en voor mensen alles doet, ondanks wat hij meemaakt. Ilsa met haar hele gevecht om controle over haar leven. Monika, die om moet gaan met verraad en verlies. En Sergio, die tot het uiterste zal gaan om degenen die hij liefheeft te beschermen.

Wat houd ik van Paraiso, met zijn grote tegenstellingen, de Hydrontoren, het stuwmeer, het theehuis op Caldeira plaza. Het dauwgaas tussen de flats. De lege rivierbeddingen en ravijnen rondom de stad. Het verkeersgrid en de pods.

Ik zal het allemaal ontzettend missen. Maar allereerst kijk ik er zo naar uit om jullie reacties op de finale van de trilogie te horen. Ik heb alles uit de kast getrokken om het zo spectaculair en spannend mogelijk te maken. Monsters, magie, explosies…. we hebben het allemaal.

En jullie hebben hem héél binnenkort in handen! 😀

Hier is alvast het setje met de drie covers!

De Paraiso trilogie: nu compleet!
achtergronden·Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

terugblik op 2024 / vooruitblik op 2025

Ik kan bijna niet geloven dat het jaar alweer bijna voorbij is. Wat is het voorbij gevlogen! En wat is er een hoop gebeurd. Een nieuw boek, een verhalenwedstrijd winst, al die beurzen…

Dus wat gebeurde er allemaal in 2024?

  • In februari kreeg ik een nieuwe baan en werd mijn leven opgeslokt door Final Fantasy 7 Rebirth. Ik benoem dat laatste vooral omdat dat mijn verhaal “In Het Maanlicht”, dat ik in de weken daarop schreef, heel erg beinvloed heeft.
  • In april was het ’t tienjarig jubileum van mijn eerste boek, “Stof & Schitteringen”. Ik heb het niet heel uitgebreid gevierd, maar het was toch wel heel leuk om op terug te kijken! Ik was in die periode vooral druk bezig met mijn nieuwe baan combineren met beurzen als Elfia en schrijven, want ik schreef twee verhalen voor Waterloper verhalenwedstrijd: “In Het Maanlicht” en “De Belofte”.
  • In juni gingen we los met de redactie van “Bloed In Het Water”! Het ging van een leien dakje, ongelofelijk voorspoedig, en voor ik het wist waren we klaar. En toen was het tijd voor de kaft, en … het was perfect, de boeken arriveerden van de drukker precies op mijn verjaardagsfeestje. Mooier kan het niet. ❤
  • Daarna Castlefest, Elfia Arcen, Comic Con…
  • En toen de uitreiking van Waterloper. Waarbij bleek dat “In Het Maanlicht” het winnende verhaal was! Echt absoluut fantastisch, ik kan er nog steeds niet over uit. De Waterloper trofee staat nu gebroederlijk in de kast de Fantastels trofee gezelschap te houden. 🙂

En wat gaan we doen in 2025?

  • Ervoor zorgen dat “De Waarde Van Bloed” publicatieklaar is. Da’s een beetje mijn grote falen – ik had hem eigenlijk dit jaar klaar willen hebben voor de uitgever, maar dat is niet gelukt. Ik heb niet zo veel geschreven de afgelopen maanden, vrees ik. Maar volgend jaar moet ik wel, want ik wil ervoor zorgen dat “Waarde” klaar is om op Castlefest uit te komen. Dus volgende maand wil ik gaan knallen!
  • En verder… ik wil alvast een opzet gaan maken voor een volgend project – gebaseerd op een heel oud idee waar ik in 2010 (!) al eens aan heb zitten plukken -, dat ik na afronding van de Paraiso serie ga oppakken. Ik wil hier nog niet al te veel over zeggen, want het is allemaal nog wat onzeker, maar ik heb leuke ideeën, en ik denk dat hier zeker een gaaf project uit kan komen.

Dus we gaan het zien. Laten we van 2025 een feestje maken!

Voor nu… heel fijne kerstdagen en een schitterend uiteinde allemaal. We zien elkaar gauw weer! xxx

achtergronden·bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·Uncategorized

van droom tot boek 2

Voor de release van “De prijs van water” had ik in 2022 een blogpost geschreven over hoe dat boek vanaf de eerste droom die ik over het verhaalconcept had, tot een boek verworden is. Ik realiseerde me van de week – ook naar aanleiding van de gave youtube vlog van Robin Rozendal over het jaar waarin ZIJ bezig was met háár boek 2 – dat ik dat nog helemaal niet gedaan had voor “Bloed in het water”. En dat terwijl Bloed juist zo’n interessante weg is geweest!

Dus bij deze: laten we kletsen over hoe “Bloed in het water” geschreven, geredigeerd, gesplit en uiteindelijk uitgegeven is. Want, iedereen die “De prijs van water” opengeslagen heeft, heeft daar de noodlottige woorden “Boek 1 van het Paraiso tweeluik” zien staan. Ik vertel vrolijk bij iedereen die ik spreek dat dát een leugen is en kras het word tweeluik door en krabbel er serie naast, maar niet iedereen die mijn boek koopt, komt langs mij persoonlijk… dus bij deze de achtergronden. Plus wat sappige schrijversavonturen van tijdens het proces. 😀

Ik begin hier het verhaal vanaf het moment dat ik serieus bezig ging met boek 2, toen nog “De waarde van bloed” genaamd. Veel hiervan zijn berichtjes die ik via de chat in een soort dagboekvorm naar mijn schrijversgroep zijn verstuurd. Ietsje aangepast om de ergste chatspeak eruit te slopen, en de hoeveelheid gifjes en reacties van ons allemaal er tussendoor. 😉

5 oktober 2020: Ik chatte naar mijn schrijversmatties:

Hier is de outline van WVB.
heb wel t idee dat t zo een veel langer boek gaat worden dan deel 1?
sommige dingen waar een chapter voor staan worden echt wel langer dan 2500w

Ik heb als vuistregel dat de hoofdstukken in de Paraiso serie ongeveer tussen de 2000-3000 woorden zijn. Zo houd ik de actie erin, zeg maar; snelle perspectief- en scenewisselingen. Is allemaal expres gedaan. Het mooie hieraan is dat ik vrij accuraat kan schatten hoe lang een verhaal zal worden – en hier zag ik de tekenen al aan de wand.

Tijdens Nanowrimo 2020 ging ik hier keihard aan de slag. Eerst gezellig op schrijfweekend in Drente met mijn matties, daarna tijdens de maand november gewoon thuis. Daar ging het elkaar aanmoedigen gewoon door, maar dan op de chat. Dus ik wist in een maand tot 50.000 woorden te komen.

Daarna bleef Boek 2 een tijdje liggen, tot februari 2021.

26 februari 2021, 00:10
nou goed nieuws, ik heb over de loop van gisteravond en vanavond De Waarde Van Bloed teruggelezen, en het is minder erg dan ik dacht
ik snap waarom ik gestopt ben – was op een beetje een dood punt aanbeland in t verhaal, voordat we weer naar de actie gaan
en dit zijn een paar hoofdstukken die een stuk trager waren
maar! er zitten een paar scenes in t verhaal waar ik oprecht fucking trots op ben 😀

En, wat betreft de proloog, die heb ik dus pas in maart 2021 bedacht.

3 maart 2021, 17:59
dus ik was Waarde van Bloed aan het herlezen , en er was een throwaway line van Amaris (rebellenleider) dat haar ex Mischa (degene die de poort opent in de proloog en daarbij sterft) al een xje in de schaduwdimensie heeft rondgelopen
dat ze daarmee aan t experimenteren waren
en toen dacht ik, wat als…

Dit werd de proloog, een verhaal dat ik “slecht nieuws” heb genoemd en nog ergens op mijn harde schijf rondslingert in die vorm. Ik heb het opgepoetst en er de proloog van gemaakt. En prompt is dit mijn favoriete onderdeel van het boek geworden. Die relatie tussen Amaris en Mischa is echt fantastisch.

Dat was wel zo’n beetje alles wat ik dat jaar gedaan heb aan boek 2, totaan november 2021. Ik zat op dat punt op ruwweg 60.000 woorden, en begon vanaf daar verder te schrijven.

Het ging niet altijd even snel of gemakkelijk, alleen:

13 november 2021, 23:00
ik gooi zo Write Or Die ff aan
moet een scene gaan doen maar weet nog niet goed hoe ik m aan moet vliegen
en dus blokkeer ik
*zucht*
stfu and just write, Kelly

(Write Or Die was een website die ik gebruikte om mezelf te dwingen om te schrijven. Je moest in een window op de site typen, en als je te lang ophield met typen, dan werd het scherm rood, gingen er alarms af, ging er een baby huilen… het was een erg goeie manier om te blijven produceren. Timer van 20 minuten aan… Niet denken, gewoon schrijven. Helaas kom ik er net achter dat de website terziele is. Een momentje stilte alsjeblieft…:( )

En, wat vrolijker:

14 november 2021, 15:58
ik ben eindelijk aan t schrijven
zit ik middenin een absolute murder scene, keiharde muziek aan…
loopt Olli opeens de kamer binnen
arghhh
ik schrok me dood :’D

16 november 2021, 22:19
dus, adventures in storytelling
mijn toetsenbord is een beetje borked
de 5 op mijn numerieke toetsenbord en de letter d blijven soms hangen
blijkt dus ook dat de 5 blijft hangen
dus nu kreeg ik dit
“Hoofdstuk 2555: Sergio”
hahaha

17 november 2021 – 14:57
even random opmerking, maar
man, dat hele ‘trek een wereldbouw uit je reet TIJDENS het schrijven’ is wel vermoeiend zeg
ik heb t idee alsof ik constant aan t scramblen ben
het is zo duidelijk dat ik te lang niet meer nieuwe werelden gebouwd heb met allerlei details
en mijn oplossingen zijn best elegant ofzo hoor
maar pff, alles is een kleine crisis: ‘hoe los ik DIT nou weer op???’
het is een van de grootste struikelblokken van het plantser zijn
grote lijnen heb ik wel, maar details zoals wat voor gebouw het rebel HQ precies is, en dingen als: de pods zijn het enige in Paraiso dat op zonne-energie loopt…
dat is super cruciaal om goed te verankeren voor je world building
maar heb ik er vantevoren over nagedacht? HAHAHA NEE

22 november 2021, 22:55
wordcount: 31017
bijna op de kop af 2K geschreven
fijne scene. heb ik er mee bereikt wat ik wilde? fuck no
mijn chapter outline…. ughhhh
ik dacht dat ik wel van A naar C kon schrijven
dit was een heel heel dom idee
plus mijn personages hebben steeds mentale inzinkingen :’)

23 november 2021, 07:45
Ik dacht dat ik nog 8 hoofdstukken te gaan had, maar das 2 hoofdstukken later nog steeds 8 😅🙃
ik moet nog steeds lachen om hoe ik twee dagen absoluut leuke scenes heb geschreven, maar hoe ik in beide gevallen maar halverwege kwam waar ik wilde zijn
ik ben te ambitieus met mijn hoofdstukken

Ik schreef lekker door, totdat ik zo ongeveer richting de 50.000 woorden begon te komen en tegelijkertijd richting de eindconfrontatie ging. Het volledige document zat toen op ruwweg 110K, waarvan ik de helft dus tijdens die maand geschreven had. En toen gebeurde er dit:

30 november 2021, 15:57
48.6
tevens… fuck fuck fuck
mijn complete partysplit omgegooid
fuck shit

Dit was het moment dat ik besefte dat de party split die ik voor ogen had voor de finale van het verhaal, niet zou werken. De personages vogelden het uit terwijl ze in het verhaal aan het plannen waren. Ik moest dus het hele einde volledig herplotten. Ik heb nog tot de 50K geschreven om Nanowrimo te winnen, maar daarna moest ik terug naar de tekentafel. Opnieuw plotten. De personageontwikkeling onder de loep nemen. Naar de logistiek gaan kijken. ALLES.

En dit is dus waarom ik geen Planner ben, qua schrijven. Ik kan nog zo mooi een plot uiteenzetten, maar voortschrijdend inzicht gooit soms roet in het eten. Dit was hier een gruwelijk schrijnend voorbeeld van.

Omdat ik in 2022 zo druk bezig was met Boek 1 te redigeren en te publiceren, heb ik in 2022 niet heel veel gedaan aan Boek 2, behalve teruglezen en sleutelen/verankeren van mijn magiesysteem. Iets wat natuurlijk heel belangrijk was voor beide boeken.

In november en december 2022 heb ik echter mijn knokkels gekraakt en ben ik aan de slag gegaan. In die twee maanden tijd heb ik gewerkt aan de eindconfrontatie, tot dit moment…

29 december 2022, 18:28
I’m taking this motherfucker home today
WITNESS ME
[hier een gifje van Mad Max: Fury Road]

29 december 2022, 21:26
126496 woorden
De Waarde Van Bloed is af in de eerste versie
pfffff ik wil eigenlijk wel een potje janken, hahaha
zo maar een wijntje, die heb ik wel verdiend 😀

En zo schreef ik, op de valreep van 2022, wat ik toen nog dacht dat “De Waarde Van Bloed” zou worden af. Ik was extreem tevreden met wat ik gedaan had, maar maakte me wel een beetje zorgen over de lengte van dit boek ten opzichte van Boek 1. Dit zou officieel dan mijn dikste boek worden.

In januari 2023 toog ik aan het herlezen en het schrappen van zo veel mogelijk fluff in het verhaal. Waar dat normaal echt wel mogelijk is, merkte ik dat ik hier heel weinig te schrappen had! Ik haalde wel een tweetal brute inconsistenties uit het verhaal, en ik verplaatste de volgorde van een aantal hoofdstukken, dus het was zeker niet voor niets.

Ik zat alleen wel nog steeds op 126231 woorden. Ik was een slordige 200 woorden opgeschoten. 😦

En toen, tijdens een schrijfweekendje, terwijl ik met Brenda zat te kletsen over mijn boek, zei ik in een opwelling opeens: “Ik kan hem ook in tweeën splitten!” en hoe langer ik erover nadacht, hoe interessanter dat idee werd.

Het boek was tenslotte qua grootte makkelijker te splitten, ik had een boss fight/climax moment zo ongeveer precies op 75K zitten, en dit gaf me meer ruimte om aandacht te besteden aan een aantal achtergronden, zonder dat het boek nóg dikker werd. Beter zelfs, zo zou ik boek 3 wat dikker kunnen schrijven, want met een split op 75K waren de boeken niet helemaal in evenwicht. Plus! Nu kon ik het coole verhaal ideetje dat ik anders als een side story zou publiceren de proloog van boek 3 laten zijn. Ik was inmiddels super enthousiast geworden van het concept.

Toen ik eind februari mijn proeflezers (Corina en Wendy) vroeg om het manuscript te lezen, was een van de vragen die ik hen als huiswerk meegaf dus ook: zou jij het manuscript splitten? En zo ja, op welk punt? Ik had een paar plekken in gedachten, waarvan eentje HEEL gemeen was.

Mede met de zegen van de proeflezers en Cocky van Dijk, mijn uitgever en redactrice, ben ik naar buiten getreden met het splitten van “De Waarde Van Bloed”. Meer info lees je in deze blog! Het manuscript zou nu twee boeken worden: “Bloed In Het Water” als boek 2, en “De Waarde Van Bloed” als boek 3. Super fijn, want ook die titel had ik nog liggen en had ik graag willen gebruiken. 😀

Post-split ging ik hard aan de gang met het sleutelen aan mijn spanningsboog en het mooimaken van boek 2, tot iets wat op zichzelf zou kunnen staan als een volwaardig boek in de serie. Dit deed ik af en aan tot aan 21 september 2023, toen ik het manuscript uitstuurde naar mijn twee andere proeflezers (Brenda en Kirsten). Ik deed nog een redactieronde op basis van hun opmerkingen (zeer gewaardeerd!!)… en toen:

20 oktober 2023 was “Bloed In Het Water” af. Hij was uitgekomen op 81609 woorden (ik had dus nog het een en ander bijgeschreven, en een paar scenes uit boek 3 naar voren gehaald) en werd uitgestuurd voor redactie! Hoera!

Kort daarop ontving ik van Dottobi ook de waanzinnige zwart-wit illustraties voor in mijn boek. Als je meer van zijn (super getalenteerde) hand wil zien, check dan vooral zijn website. 😀

Door vertragingen bij de uitgeverij lukte het helaas niet om de oorspronkelijke publicatie deadline, die op eind april 2024 stond, te halen. Het duurde een tijd voordat we konden beginnen met de redactie.

En hoewel ik baalde, wilde ik ook niet té teleurgesteld zijn – het was niet alsof lezers die afgelopen zomer niet ook “Zwanenzang” hadden kunnen oppikken. Ik stond verre van met lege handen op de beurzen. De opmerkingen: “Oh ik kwam eigenlijk bij je kijken of je boek 2 al had” waren dus een beetje bitterzoet. Blij dat de interesse er was, balen dat ik niet het nieuwe boek al kon opleveren. Maar zo gaat het soms nu eenmaal!

Toen we begin juni begonnen met de redactie, ging het eigenlijk van een leien dakje. Gelukkig hoefde er heel weinig te herschreven worden, vooral stopwoordjes en anglicismes. Dus dat was fijn!

Daarna ging mijn man aan de slag met de kaft… en op Castlefest kon ik hem aan de wereld tonen. “Bloed In Het Water”, boek 2 van de Paraiso serie. Ik heb een deadline voor het einde van het jaar om boek 3 af te maken, en dan hopelijk komt aankomende zomer, op Castlefest 2025, “De Waarde Van Bloed” uit. En dat wordt ongetwijfeld ook weer een hele reis 😀

Voor nu ben ik gewoon heel blij en trots op mijn twee boeken, en is het geweldig om te zien hoe jullie hem allemaal en masse komen halen. Op Elfia Arcen was zo veel bestemmingsverkeer voor Bloed, en zelfs een aantal mensen die Prijs en Bloed saampjes meenamen. Fantastisch! ❤

bloed in het water·Boekpresentatie·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

Bloed in het water

Het is zover, jongens – ik mag de kaft (en achterflap tekst) met jullie delen van boek 2 in de Paraiso-serie: “Bloed in het water”! En is hij niet mooi? 😀

Hier vind je meer informatie:

Een groepje Hydronmedewerkers heeft het ondenkbare gedaan: ze zijn aan hun dood in de toren ontsnapt. Ze hebben de interdimensionale poort is voorlopig geblokkeerd en de magische barrière ontmanteld. Het zou een triomf moeten zijn, maar helaas is de nachtmerrie nog niet voorbij.

Na hun gedurfde ontsnapping zijn de ogen van de hele stad op Ilsa en Monika gericht. Zowel Hydron als de rebellen willen hun uitzonderlijke talenten inzetten, desnoods met geweld. De andere overlevenden worden verscheurd door loyaliteitsconflicten en trauma.

Bovendien is het gevaar van de toren nog niet geweken: de poort naar de schaduwdimensie is slechts tijdelijk versperd, en er bevinden zich nog monsters in de toren.

De rebellen smeden nieuwe plannen en Hydron bereidt zich voor op een vernietigende tegenaanval.

Iedereen zal een kant moeten kiezen. Iedereen zal moeten vechten. Paraiso staat op een breekpunt.

Dit is nog niet de finale/afsluiting van het verhaal. In tegenstelling tot eerdere berichten (en het woord “tweeluik” wat in boek 1 gebruikt werd), wordt dit verhaal verteld over 3 boeken. “Bloed in het water” is dus boek 2 van 3. We gaan ons best doen om boek 3 in Q3/Q4 volgend jaar uit te brengen – hangt een beetje af van de planning bij de uitgeverij.

Ik heb super veel zin om jullie mee rond te leiden in Paraiso, want met het einde van boek 1 zijn we eindelijk de Hydrontoren uit, en Paraiso ligt aan onze voeten. En… tja, er gebeurt een hoop – spanning, achtervolgingen, loyaliteitsconflicten, tegengestelde belangen, monsters, en heel veel badass magie.

Ik hoop dat jullie ervan genieten. ❤
Jullie kunnen hem alvast voorbestellen via de Zilverspoor webshop, en anders binnenkort bij alle bekende kanalen. Wil je hem alvast op je Goodreads verlanglijst zetten? Dat kan hier.

Let’s gooooo 😀

bloed in het water·Boekpresentatie·gewoon doorgaan·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

het wordt echt nooit makkelijker

Heel, heel, héél binnenkort komt mijn nieuwe boek uit. “Bloed in het water” is het vervolg op “De prijs van water” en het tweede boek (van drie) in de Paraiso-serie. Ik heb zo veel lol gehad met het schrijven en de redactie, en de kaft en de binnenwerk-art is echt weer spectaculair. Het werk is gedaan, het boek gaat deze week naar de drukker, en alles ik nu nog kan doen… is wachten.

Het, um, is best heftig. Ik zit me best op te vreten. Dit is iets wat we eerder bij About Books besproken hebben. Ik heb ook zelf wel eens de vraag gekregen: wordt het ooit gemakkelijker? Mijn antwoord is, helaas: nee. En je denkt misschien, “Jemig, Kel, dit is je hoeveelste boek nu?” (mijn negende, ik weet het!) “Waarom is het dan zo heftig?”

Omdat ieder boek uitbrengen nieuwe onzekerheden met zich meeneemt. Dit zijn de zorgen die ik heb iedere keer dat er een nieuw boek van mijn pen aan zit te komen:

  • Verhalenbundel schrijven? –> zitten mensen wel te wachten op (nog) een verhalenbundel? wat als de verhalen (deze keer) niet van goeie kwaliteit zijn? zit er wel cohesie tussen de verhalen? komen de thema’s naar voren? had ik niet toch x verhaal moeten schrappen of y verhaal moeten toevoegen? En de volgorde? is die wel okay?
  • Eerste boek van een serie schrijven? –> vinden mensen deze nieuwe wereld wel leuk? is het een stap achteruit ten opzichte van mijn vorige serie? lijkt het te veel op mijn vorige serie? of misschien zelfs te weinig? gaan mensen van mijn personages houden of vinden ze ze stom? misschien laten ze deze serie wel liggen, simpelweg omdat het niet mijn andere serie is? heb ik me niet nu verbonden – voor meerdere boeken- aan een concept wat niemand leuk vindt behalve ik?
  • Tweede boek van een serie schrijven? (hier ben ik nu) –> is dit een goeie, waardige opvolger van het vorige boek? zijn mensen misschien in boek 1 al afgehaakt omdat ze het stom vonden en komt niemand boek 2 halen?is dit een goeie voortzetting qua spanningsboog? qua personageontwikkeling? leidt hij niet aan “tweede boek syndroom”? ga ik mensen teleurstellen? haken ze nu af? staat dit verhaal goed genoeg op zichzelf? is dit een goeie opzet voor boek 3?
  • Derde boek van een serie schrijven? (even uitgaande van dat het een trilogie is, ik heb nog geen ervaring met meer-dan-drie) –> is dit een goede afronding van de serie? heb ik het einde niet verkloot? komen alle plotlijnen samen? maak ik de lezer hier blij mee? lezen ze de serie met een bevredigd gevoel uit? heb ik de serie zo eer aangedaan?

Super happy happy fun times, man, dat schrijven. 😀

Het kan natuurlijk zijn dat het voor jóú wel gemakkelijker wordt, hoor, maar bij mij is het de aard van het beestje een beetje. Ik wil heel graag mensen plezieren 🙂

Aan de andere kant heb ik inmiddels herinneringen aan hoe het wél goed is gegaan. Hoe ik eerste, tweede en derde boeken heb geschreven, en hoe mensen er mee wegliepen. Hoe mensen me kwamen vertellen dat ze genoten hadden, en dat ze zelfs zonder te kijken een boek van me meenemen omdat het “vast toch wel goed is, want dat zijn ze allemaal”. Dat helpt enorm, en maakt de situatie een stuk draaglijker. (Tegelijkertijd is er dan ook een stemmetje dat zegt: “ja maar dat was vórige keer, dit is een ander boek/andere serie/andere bundel!”, dus tja, het houdt niet echt op).

Het is maar goed dat “Bloed in het water” begin augustus, op Castlefest al uitkomt, en dat ik de schitterende kaft morgen in About Books al aan jullie kan onthullen. Ik hoef dus niet zo lang in de zenuwen te zitten. Dus dat valt wel weer mee. Als dat eerste festival eenmaal geweest is, zijn de zenuwen doorgaans verdwenen. Dus nog even wachten, nog drie weken.

Dan komt “Bloed in het water” uit! En ondanks wat ik hierboven heb geschreven, heb ik er ook héél veel zin in 😀

bloed in het water·Paraiso·Prijs van water·zilverspoor

bijna klaar!

Mocht je denken: “jemig wat is Kelly stil de laatste tijd”, dan kan ik nu uitsluitsel geven waarom! Er werd hier ondertussen keihard gewerkt aan de redactie van boek 2 in de Paraiso serie.

En: we zijn zo goed als klaar met de redactie, dus dat betekent dat het zo goed als zeker is dat het (lang-verwachte) vervolg op “De Prijs Van Water” zal verschijnen op Castlefest. Nog even de woordredactie, zetproef, en de finishing touches, maar dat gaat lukken. Hij is er volgende maand al!

Dus, korte samenvatting van wat je staat te wachten:

  • Boek 2 van de Paraisoserie, het vervolg op De Prijs Van Water
  • Titel: Bloed In Het Water
  • Inhoud: …Wat gebeurt er zodra onze helden uit de Hydron toren zijn ontsnapt? (spoilers: wat antwoorden, wat motivaties, verschuivende loyaliteiten, verraad, rondlopen in Paraiso, en een aantal hele gave battles)
  • Kaft en flaptekst: volgen heel binnenkort
  • Beurzen: Let’s goooo 😀 (ik was er niet bij op Comic Con omdat ik aan het feesten was op Graspop en Bloed In Het Water toch nog niet uit was, maar die tijd is over. We gaan knallen! Ik kan niet wachten om mijn Boek 2 aan jullie te introduceren <3)
  • Foto hieronder: mijn schrijfplek in de woonkamer en een hele grote, triomfantelijke grijns op mijn gezicht. Want zo voel ik me wel een beetje! Woei!
achtergronden·bloed in het water·De Zwijgende Aarde·gewoon doorgaan·onrust·Paraiso·quasis·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor·zwanenzang

2023 in de achteruitkijkspiegel

Wat, was het niet gisteren dat ik mijn terugblik schreef op 2022? Waar is het jaar gebleven? :’D
Aan de andere kant kijk ik terug en zie ik dat 2023 super druk is geweest, en dat er zo veel gave dingen gebeurd zijn…

Twee boeken (Zwanenzang en Onrust), talloze festivals en beurzen (want wat gingen we weer heerlijk los met alle beurzen en promotie), About Books, en het keiharde werken aan boek 2 en 3 van de Paraiso serie, want ja, er was ook nog de beslissing om boek 2 te splitten… Whew. Geen wonder dat het jaar voorbij gevlogen is ❤

Haha wat een grote grijnzen allemaal 😀

Dus wat gebeurde er in 2023 allemaal?

  • Héél veel beurzen! Fantasyfest (2x), Elfia, FACTS (2x), Heroes Made In Asia, Castlefest (<3), Fantasticon, Heroes Comic Con, Comic Con Amsterdam… het kon niet op!
  • Ik besloot boek 2 in de Paraiso serie te splitten in 2 boeken, waarvan de eerste nu klaarligt voor redactie (begin 2024!) en ik hard bezig ben om boek 3 helemaal overhoop te trekken en op te waarderen (nu – ik heb het bestand letterlijk op het moment open staan :D).
  • Brenda en ik werkten samen met Anaid Haen aan de redactie van Onrust, boek 7 in de Zwijgende Aarde serie, die in maart-april klaar was. Het duurde echter nog tot de zomer tot die uit was, maar man wat is hij mooi geworden!!
  • Ik schreef drie (!) verhalen voor Waterloper verhalenwedstrijd. Maanstof werd helaas gediskwalificeerd (voor eeuwig salty over), maar ik was tevreden met hoe Expansiedrift (17e plek) en Verkeerd teruggekomen (7e plek) het deden in de wedstrijd.
  • In de zomer was ik met Anaid en Cocky hard bezig met de redactie van de korte verhalen in Zwanenzang, en die kwam uit in dezelfde week als Onrust – en mijn verjaardag, vandaar dat de slingers hangen in beide foto’s.
  • Mijn verhaal Midwinterrace werd gepubliceerd in Welkom In De Broeikaswereld.
  • Ik schreef Hongerig Vuur voor de SF In De Polder bundel, die ook heel binnenkort uit zal komen, en vertaalde hem in het engels voor de Engelse publicatie als Feed The Fire, die in 2024 zal volgen.

Wat is het plan voor 2024?

Uiteraard is de bedoeling dat Boek 2 in de Paraiso serie, Bloed in het water, in 2024 uitkomt. Zin in! Ik ben zoooo benieuwd wat jullie van (de rest van) Paraiso zullen vinden, dat wat buiten de Hydrontoren ligt! Ik wil zien hoe jullie reageren op de schaduwdimensie, op

Ook is mijn bedoeling om boek 3 klaar te maken voor redactie. Zou mooi zijn als die óók nog op het randje van 2024 uit kan komen, maar wellicht is dat wat ambitieus. Maar wie weet!

En daarna? Pff, wie dan leeft, dan zorgt. Ik heb in ieder geval zat ideeën, dus dat gaan we zien.
Hele fijne jaarwisseling gewenst, lieverds. Zie jullie in 2024!

achtergronden·gewoon doorgaan·Paraiso·plotten·Schrijven·Vuur en Vergankelijkheid

Kelly kletst over schrijven (5)

Blijkt dat de laatste keer dat deze rubriek op mijn blog heb gedaan in juli 2021 was. Whew! Tijd om weer wat nieuwe vragen te beantwoorden, dan. Gewoon, omdat het leuk is. Hier vind je de vorige rubrieken: 1, 2, 3, 4.

Hoe georganiseerd ben je met je schrijven? Heb je een methode? Wat gebruik je voor je schrijforganisatie? Notities? Kladblokken? Apps? De cloud?

Ik heb het al eens vaker verteld: ik ben geen plotter, maar ook geen organische schrijver. Ik zit er tussenin. Ik plot heel fanatiek met post-its tijdens de brainstormsessie en maak een outline, maar van daaruit kan ik flink afwijken van mijn originele plannen. Ik ga bijna altijd van de rails af, bij een langer project. De tools die ik gebruik om mijn gedachten te ordenen zijn mijn notitieblok (eentje die ik volpen met gedachtenstromen, planningen, uitschrijven van spanningsbogen, ideetjes, en concepten, totdat hij vol is), Google Drive als ik mijn notitieblok niet bij de hand heb of geen zin heb om te schrijven, en Telegram om te chatten met mijn plotmaatjes. Telegram heeft een super zoekfunctie waarmee je oude chats kunt terughalen, en ik reken daar vaker op dat je denkt.

Is het perfect? Waarschijnlijk niet. Maar tot dusverre werkt het voor mij aardig. 😀

Wat is jouw writing journey? Wanneer begon je? Waarom? Waren er dingen die tegenvielen? Waar sta je nu en wat zijn je plannen?

Ik begon als klein meisje al, voordat ik kon schrijven. Ik verzon altijd al verhaaltjes, alleen of met vriendinnetjes. In mijn eentje tekende ik ze als poppetjes op papier, en samen met mijn vriendinnetje Paula speelden we onze zelfbedachte verhalen meteen uit. We noemden het toneelstukjes, want we acteerden de boel ook meteen. …Eigenlijk een beetje roleplayen, als ik er zo over nadenk.

Opstellen schrijven op school vond ik altijd al leuk, maar toen ik elf was ging ik ook echt verhalen schrijven, op de computer, in Wordperfect 5.1. Zo heb ik mezelf ook leren typen destijds (en da’s ook de reden dat ik met 7 vingers blind typ, ipv netjes met 10). Tot aan het einde van de middelbare school schreef ik eigenlijk constant wel aan een verhaal, hoewel ik de meesten ben kwijtgeraakt in een crash van mijn harde schijf destijds. Er liggen er nog een paar op de vliering hier die ik wel uitgeprint heb. Ze waren allemaal nogal supernatural, beetje Dean Koontz achtig. En vooral overdramatisch, neem ik aan. 😀

Tussen mijn 18e en 21 schreef ik minder echt aan verhalen, maar deed ik veel aan online roleplayen. En vanaf mijn 22e deed ik ieder jaar trouw mee aan Nanowrimo, en van daaruit ben ik écht meters gaan maken. Dus ja, ik schrijf al mijn hele leven.

Op dit punt heb ik een stapel boeken uitgebracht (8), waarvan 2 korte verhalen bundels en een novelle. Het doel is om mijn huidige trilogie (de Paraiso serie) nog af te maken, en daarna zijn er nog geen vastomlijnde plannen. Het liefst zou ik aan de slag met wat science fiction, en ik heb wat ideeën en vage concepten van projecten, maar ik ben niet van de langetermijn planning. Mijn leven gaat toch nooit zoals ik wil, en als er een beter idee tussendoor komt, dan ga ik daarvoor. Dus we zien wel!

Als je zou moeten kiezen: een heel verhaal zonder óf actie, óf zonder dialoog, wat zou je kiezen en hoe zou het gaan?

Zonder actie. Wat grappig is, want ik ben me de afgelopen paar jaar best aan het profileren als een actie-schrijver, maar dialoog is mijn eerste en grootste liefde. Een recensent schreef ooit dat ik dialogen schrijf als spannende zwaardgevechten, en dat is waar ik naar streef. Ik gooi mijn hele ziel en zaligheid in dialogen, en ik wéét dat ik een verhaal kan schrijven waar twee mensen in een kamer zitten en je helemaal kapot gaat op de dialoog. Of dat met alleen actie ook zo goed zou lukken, weet ik niet zeker. Misschien een leuke uitdaging om allebei teproberen

Wat is het moeilijkste personage dat je ooit geschreven hebt en waarom?

Iris Manderlay, uit Vuur & Vergankelijkheid. Ik ben dol op haar, ze is een schat, maar man, wat ben ik blij dat ik in dit boek ook Leah Telchian had als tegengewicht. Leah babbelde tenminste, Iris was net een verdomde oester. Ik moest het verhaal echt UIT haar trekken.

Wat was het fijnste personage dat je ooit geschreven hebt en waarom?

Een paar jaar geleden was het een toss-up tussen Sirka Lentan en Valeria de la Meray, maar tegenwoordig hebben Monika Silva en Sergio Barros zichzelf ook in de mix gegooid.

Sirka was mijn favoriet omdat ik haar vanaf moment 1 volledig begreep. Ik doorgrondde haar tot op het bot en ik had zo met haar te doen. Bovendien was ze slim, impulsief, doelgericht, en loog ze alsof het gedrukt stond als het haar zou helpen om haar doel te bereiken. Ze is een actief personage dat het plot verder drijft, en dat schreef heerlijk.
Hetzelfde geldt voor Valeria. Een actief personage, met een sterke wil en een scherpe tong, super pragmatisch. Ik ben altijd al een beetje verliefd op Valeria geweest.

Sergio is nu een van mijn favorieten omdat hij zo’n droogkloot is. Hij is bij tijd en wijle echt hilarisch, een beetje awkward, maar wel super competent, en gewoon een goeie gast. Hoewel hij wat introverter is, schrijft hij heerlijk. Ik vind het altijd fijn om tijd met hem door te brengen.
En dat brengt me bij Monika, die is zo brutaal, zo jong, zo beschadigd, en probeert zo hard het juiste te doen. Monika doet me bij vlagen aan Valeria denken, maar heel anders – veel gepassioneerder. Monika en Sergio samen? Dat is puur genieten voor mij, trouwens. Hun dialogen zijn echt een genot om te schrijven 🙂

Als je je toetsenbord op zou moeten geven en vanaf nu alleen nog met de hand zou schrijven, zou dat je lukken?

Nee. Ik haat met de hand schrijven. Ik heb mezelf niet voor niets leren typen, schrijven met de hand gaat veel te langzaam en je hebt geen backspace optie. Ik schrijf met de hand in geval van nood, als ik écht een scene kwijt moet en ik zit in de trein of in een vliegtuig of zo. Ik heb diep respect voor mensen die met de hand schrijven, maar ik zou heel verdrietig zijn als ik dat vanaf nu alleen nog zou moeten doen. Lang leve mijn mechanische toetsenbord met regenboogkleurtjes! 😀

Zo, dat was weer leuk! Bedankt voor het aanhoren, jongens ❤

Ben ook benieuwd naar jullie antwoorden op deze vragen!

Beurzen·bloed in het water·gewoon doorgaan·Nanowrimo·Paraiso·Waarde van Bloed·Waterloper·zilverspoor

en toen was het opeens december! (najaar avonturen)

Het was heel raar om op Fantasyfest tegen mijn collega’s van Zilverspoor “tot volgend jaar!” te zeggen omdat het beurzenseizoen opeens afgelopen is. Waar is de tijd gebleven? Het was toch net pas zomer?

Nanowrimo en boek 2/3

En hoe gaaf ik beurzen ook vind, het is wel fijn om even uit te puffen. Twee weekenden per maand je hele weekend kwijt zijn – naast je doordeweekse baan die natuurlijk ook hysterisch druk is op het moment – is me niet in de koude kleren gaan zitten. Gecombineerd met het druilerige weer op het moment en het afnemende daglicht was ik niet in mijn beste doen om echt creatief te kunnen schrijven. Ik had allemaal plannen voor Nanowrimo, maar helaas.

Zo’n 10K in het schrijfproject afgelopen november realiseerde ik me dat omdat ik zo hard aan de spanningsboog van Bloed In Het Water (boek 2) heb gewerkt, en op basis daarvan gave scenes naar voren heb getrokken, dat ik de hele opbouw van De Waarde Van Bloed (boek 3) volledig uitgehold heb. Ik miste spanning op het mid-punt van boek 3. Daar waar de eindconfrontatie super is, heb ik het begin en midden zo gekannibaliseerd dat ik verveeld was met mijn eigen boek. Dat betekende dus een volledige herstructurering van boek 3 en het toevoegen van een extra spanningsmoment.

Het goede nieuws is dat ik een super elegante oplossing hiervoor heb gevonden en een absoluut kick-ass spanningsmoment dat een belangrijk onderdeel van de eindconfrontatie weer extra voedt (yayyyyy! ✨), maar ik heb dus nog niet de mentale energie gevonden om het op te schrijven. Ik hoop dat ik na volgende week daar wat meer tijd voor heb, aangezien ik de laatste twee weken van december vrij heb 🙂 Let’s goooo 😀

Waterloper verhalenwedstrijd

Verder hadden we natuurlijk ook de uitreiking van Waterloper verhalenwedstrijd nog! Hoe is dat nu eigenlijk verlopen?

Ik had drie verhalen ingestuurd, allemaal verschillende smaakjes van space horror (geen idee, dat was waar mijn hoofd naar stond deze lente, blijkbaar?).

Verkeerd teruggekomen is 7e geworden (yay! ik vermoedde al dat deze het ’t beste zou doen, dit is echt een klassiek Kelly-verhaal), Expansiedrift 17e (fair, deze had ik als laatste geschreven en is niet super origineel, vooral spannend eigenlijk), en helaas is Maanstof gediskwalificeerd omdat het niet voldeed aan het thema. Daar ben ik het persoonlijk echt 100% mee oneens, maarja, zo gaat het soms. Maakt niet uit, ik ben super blij dat ik hem geschreven heb, hij is creatief en heel anders dan normaal, dus hij komt gewoon in de volgende bundel & ik stuur heb in voor Edge Zero. 🙂

Dat is het mooie van zo’n wedstrijd natuurlijk; het dwingt me om creatief met thema’s en verhalen om te gaan, om iets te schrijven waar ik anders nooit op gekomen was. Ik leer ervan, ik geniet van de creatie, en op een zeker punt zal ik hem vast met jullie delen via een nieuwe bundel, net zoals de verhalen in Verloren Zielen en Zwanenzang

Voor nu is het tijd om het jaar af te maken, en dan op naar de redactie van Bloed In Het Water, en de herschrijf van De Waarde Van Bloed. En dan maar nadenken over toekomstige projecten! 🙂