Oh, dat klinkt opeens een beetje dreigend, deze blogpost titel. En dan nog niet op schema voor de maandelijkse blogpost ook – dan moet het wel iets heftigs zijn… Of maakt mijn brein dat ervan? Haha, voor wat het waard is… voor mij is het wel iets groots, in ieder geval. En ik zit er een beetje mee in mijn maag, want het blijkt dat de dingen niet helemaal gaan zoals voorzien. Maak je geen zorgen: het vervolg op De Prijs Van Water? Wordt echt super. Ben ik trots op. Ga je gaaf vinden.
Alleen het wordt niet één boek. Het worden er twee. Het tweeluik wordt een trilogie:
– Boek 1: De Prijs Van Water
– Boek 2: Bloed In Het Water
– Boek 3: De Waarde Van Bloed
Stel je nu even voor dat ik ineenkrimp voor de tomaten en rotte eieren die mijn kant op gegooid worden, en dat mensen zeggen: “Ja maar Kelly je zei toch dat het een tweeluik zou worden?” en “Jemig Kelly dit gebeurde je bij de Lentagon serie óók al”. Zucht. Klopt. Iets met geen ezel zijn want 2x dezelfde steen enzo.
Wat is er nu precies gebeurd, dat ik nóg een keer in die valkuil trap en wat eerst een tweeluik genoemd werd een trilogie wordt? Eigenlijk twee dingen:
- Het manuscript dat ik nu heb liggen, is best heel lang. Nadat ik de alpha versie had geschreven, heb ik als een idioot geprobeerd te schrappen, maar dat lukte gewoon niet. Er gebeurt simpelweg een hoop, er zijn conflicten op verschillende fronten, en het moet wel netjes afgerond worden (en een gave resolutie hebben).
- Tijdens de zelf-redactie van de alpha versie realiseerde ik me dat met de manier waarop deze boeken lopen? Ik heb twee grote eindconfrontaties. En eentje zit op het midden van het manuscript, en is een mooie climax op de spanningsboog die er perfect heenwerkt. (Om heel eerlijk te zijn, verdient hij meer aandacht dan halverwege het boek. Het is een eind climax. Het is echt een SUPERGAAF moment). En de ander zit aan het einde, en wikkelt de hele situatie af.
Dus tja. Eigenlijk waren het al twee boeken, en wist ik het gewoon niet. Ik had de eerste ingeving eind februari, tijdens een schrijfweekend met mijn matties. En hoe langer ik erover nadenk – en hoe meer ik er met mensen over praat, hoe logischer het wordt. Het geeft ook wat opluchting, want ik heb nu ruimte om nóg meer conflict in het verhaal te stoppen en elementen verder uit te werken, en dat is het zo waard! Woeiiii 😀
(ik ben stiekem ook wel blij dat ik de Bloed In Het Water titel nu ook kan gebruiken, maar dat terzijde)
Mocht je nu denken: oh shit, maar verandert de releasedatum van Boek 2 dan? Nee; die blijft gewoon staan. We krijgen gewoon Boek 3 er achteraan, een jaar later.
Dus! Wat vinden jullie ervan? Krijg ik tomaten op mijn dak als ik jullie zie op Elfia of vinden jullie het juist wel leuk? Ik hoor het graag jongens, want dan kan ik een regenpak aantrekken of niet 😀
Kristal & explosies 