Een van de manieren waarop ik aan het plot van mijn verhaal werk, is door een playlist te maken en die op repeat te zetten terwijl ik aan mijn verhaal denk. Meestal maak ik actief tijd voor plotkauwen als ik ’s avonds de hond uit laat. Dat is een half uur lopen in het donker met een playlist die plotsuggesties in mijn oren blèrt… en in die periode dat mijn hersenen sowieso al opgegeten worden door het plot-in-wording, dan is dat nog eens extra effectief. Mijn hond Bodhi vindt het niet erg, die wil best een extra rondje om lopen als ik middenin een plotpunt zit.

Vanavond gebeurde dat dus. Playlist aan, lopen… en opeens had ik een doorbraak. Weer een puzzelstukje dat op zijn plaats viel, en wat zo lógisch is dat het plot verder stuwt en dieper laat gaan. Man, zulk soort dingen zet mijn hersenen in vuur en vlam. (Serieus, ik zou wel eens een MRI willen zien van mijn hersenen als ik aan het plotten ben. “This is your brain. Now this is your brain on plot….” :D) Ik kan alleen maar stom grijnzen en gelukkig zijn. Dit voelt zo goed. Dit gaat werken. Dit gaat hem worden. Ik ga heel binnenkort zitten en schrijven. Man, ik heb hier zin in!

In de tussentijd gaat mijn dank uit naar Protest The Hero, die ik op dat moment aan het luisteren was. En Dillinger Escape Plan. En Sonic Syndicate. Alledrie deze bands zijn verantwoordelijk voor heel belangrijke plotpunten in wat Talent en Terreur gaat worden. Ik zou willen dat ik ze kon bedanken 🙂

En mocht je je afvragen wat ik dan precies luisterde? Nou, het is niet voor iedereen. Het is een mathrocky/progmetal-y mess met een vrij geniaal einde; maar ik vind het leuk. 😀

We are your beginning
and we will be your end…

Mocht je interesse hebben in de volledige playlist van de Lentagon serie, check dit dan. Hij gaat van dance naar modern rock naar metal, heel uiteenlopend!