Ik heb bewust eventjes een weekje vrijgenomen van alles wat schrijven betreft. Na Elfia was ik compleet afgedraaid van alle indrukken en mijn gewone dagelijkse werk vond het nodig om ook superdruk te zijn, dus een adempauze was even hard nodig.
Afgelopen week begon het echter weer te kriebelen en ben ik hard gaan nadenken over Bloed & Scherven. Proeflezer Tijs had al in januari een goede suggestie voor de spanningsopbouw in het verhaal die ik tot op heden nog steeds niet goed heb kunnen doorvoeren. Dat had meerdere redenen: allereerst was ik natuurlijk superdruk met Stof & Schitteringen, maar aan de andere kant is het soms gewoon eng om te gaan graven in een verhaal; dan is er een soort weerstand om de gesettelde orde overhoop te gaan halen. En misschien was het ook gewoon niet genoeg hoor, dat idee. Misschien was het alleen maar een aanzet.
Want afgelopen weekend heb ik eerst een paar ideeën op mijn vriendin (en plotmaatje) Brenda afgestuurd, en daarna de wat meer gekristalliseerde vorm op mijn man Olli uitgetest. Mijn man gaf me een suggestie die me dat ‘Huh’ gevoel gaf dat ik zo goed ken. Dat is de ‘huh’ die vooraf gaat aan ‘huh. Cool’, en dat gaat weer vooraf aan ‘Als ik nou X doe…’ en de ‘OMG da’s wel vet want dan klopt Y en Z ook beter!’ Een soort kettingreactie. De beste kettingreactie van allemaal!
Dus nu heb ik Ideeën met een hoofdletter I.
Wellicht dat ik die scenes in de aankomende weken dan eindelijk kan gaan uitwerken. Zou gaaf zijn.
Kristal & explosies 