
De eerste keer dat ik naar de Elf Fantasy Fair ging was in 2002, omdat George R. R. Martin daar aan het signeren was en ik zo graag zijn handtekening wilde in mijn half uitelkaar vallende paperback van “Storm of Swords”. Hij lachte om de staat van het kapotgelezen boek en schreef erin “Keep your sword sharp (and buy a new copy!)”. Het boek ligt nu in mijn kast, heel voorzichtig neergelegd omdat de pagina’s er letterlijk uit dwarrelen. Ik ben nog steeds een hele grote fan van Martin en zijn werk, en “Storm of Swords” is een van de betere boeken die ik ooit gelezen heb. Die handtekening is me nog steeds dierbaar.
Dat is nu twaalf jaar geleden. Ik had toen echt niet kunnen dromen dat ik twaalf jaar later zélf op de Elf Fantasy Fair (nu omgedoopt tot Elfia) zou staan om mijn eigen boeken te verkopen en signeren. Op het moment dat deze foto genomen werd, had ik Nanowrimo nog nooit gedaan. Ik schreef fanfiction en had er lol mee, daar ik had echt totaal geen notie van waar mijn schrijven me zou uiteindelijk brengen.
Nu zal ik zeker niet zeggen dat ik net zo goed ben als Martin, of dat mijn boeken zo goed verkopen. Maar afgelopen weekend stond ik op een zonovergoten Elfia in de tent en heb ik “Stof en Schitteringen” verkocht aan mensen die de kaft, de achterflap en mijn enthousiaste gebabbel over het verhaal aantrekkelijk vonden. Ik heb gekletst met andere bezoekers over onze favoriete boeken. Ik heb wannabe schrijvers aangemoedigd om hun manuscript te pitchen of om in ieder geval te blijven dromen en te blijven schrijven.
Het was een flinke uitputtingsslag, drie dagen lang op je benen staan en je boeken aanprijzen, maar dankzij mijn fantastische collega’s van Zilverbron, de stralende zonneschijn en de magische sfeer van Elfia en de vriendelijke bezoekers, heb ik werkelijk een toptijd gehad. Het is heel bizar om aan de andere kant van die tafel te staan. Om opeens te moeten nadenken wat voor berichtje je achterlaat in het boek terwijl je het signeert. Om je te realiseren dat mensen je boek gaan lezen en dat ze er meningen over gaan hebben… zo spannend! Want mijn kindje is nu gepresenteerd, het boek gaat nu de wijde wereld in. Volgend jaar op Elfia, als ik “Bloed en Scherven” aan de wereld ga presenteren, dan zullen er mensen zijn die “Stof en Schitteringen” gelezen hebben, die er een mening over hebben.
Spannend! Maargoed, eerst maar even bijkomen van al die nieuwe vrienden die ik gemaakt heb, de leuke conversaties, en de beelden van de zon op het kasteel en al die prachtige kostuums die voorbij de Zilverspoor tent liepen. De rest komt later wel. Eerst even nagenieten…