plannen voor de schrijfmaanden

Ondanks al mijn grote plannen en inspiraties, heb ik de afgelopen maand nog geen woord op papier gezet wat betreft mijn Fantastels verhaal. ARGH! Ik heb wel het een en ander wat duidelijker uitgelijnd in mijn hoofd. Het is op plekken nog wat vaag, maar jemig, dat kan ik heel gemakkelijk uitwerken.
Om de een of andere reden ben ik belachelijk zenuwachtig om dit te doen. Misschien omdat ik het twee keer al zo goed heb gedaan op Fantastels; dat ik dan het gevoel heb dat ik wéér moet presteren? Voel ik nu letterlijk druk en verwachtingen? Ik ben zo’n sukkel. De enige die verwachtingen heeft, dat ben ik zelf.
En de twee verhalen die ik in mijn hoofd heb zitten zetten me niet genoeg in vuur en vlam. Ze zijn eng, en nieuwe werelden, en ik dartel al zo lang rond in mijn favoriete werelden dat een stapje erbuiten me nerveus maakt. Mja.
Misschien moet ik deze wallpaper weer op mijn desktop zetten; misschien inspireert het me (weer). Dus. Actie! Het liefst dit weekend nog, want de deadline is nog maar drie weken weg…

En daarna is het alweer tijd voor Nano! Eigenlijk is het meedoen aan Nanowrimo inmiddels volledig overbodig geworden. Ik heb de uitdaging de afgelopen twaalf keer gewonnen, de meeste keren volledig op mijn sloffen. Ik wéét dat ik in staat ben om in een week of twee (da’s mijn gemiddelde) zo’n 50K aan woorden uit te braken, zelfs naast een drukke baan, een week tabletop roleplayen met vrienden in Engeland, en een sociaal leven.
Maar de gelegenheid is gewoon zo ideaal, en ik voel me altijd beter door het schrijven. Vorig jaar heb ik gebruikt om Bloed en Scherven te schrijven. Ik denk dat ik dit jaar Bloed en Scherven compleet ga herschrijven – nu met de veranderde Romain/Valeria connectie, een betere backdrop van de oorlog, en een steviger in haar schoenen staande Joy. Seamon en Sirka hoef ik weinig aan te veranderen. Die zijn al perfect zoals ze zijn ❤

Dus terwijl ik hier allemaal tegenaan zit te hikken, heb ik plots maar “Sleepwalk City” geschreven, zo’n 10K aan League verhaal geschreven, voor Irina, omdat haar tijdlijn en motivatie me niet lekker zaten. Nu klopt het wel, maar het heeft zoveel feels losgemaakt dat ik me moeilijk op andere schrijfsels kan concentreren. Zucht…