Het is gelukt! Netjes voor de deadline heb ik mijn inzending voor Fantastels op de website geupload. Ik kan er nu niets meer aan doen. Natuurlijk was de eerste reactie nadat ik de bevestigingsmail ontving een ‘Oh mijn god wat heb ik gedaan, ik had vast nog dingen kunnen verbeteren!!’ maar die gevoelens zijn inmiddels bekend terrein. Dit is nu de vijfde keer dat ik meedoe en het wordt duidelijk niet gemakkelijker.
Ieder jaar heb ik wel weer een excuus waarom ik van mezelf vind waarom ik mezelf moet overtreffen; dus zelfs het achterover zitten en ‘ik zie wel waar ik eindig’ komt niet natuurlijk. (Dit jaar is mijn excuus dat ik vorig jaar in de jury gezeten heb en dat ik mijn top-10-streak niet wil verbreken) Ik wil het gewoon te graag; ik hecht me zo aan mijn verhalen. Het worden mijn babies en ik wil graag dat andere mensen ze ook leuk gaan vinden. Stom hè?
Dus wat heb ik dit jaar geschreven? Tja, dat mag ik niet zeggen natuurlijk. Ik ga wel zeggen dat ik hem weer lekker ballsy is, dat ik hem origineel vind, en dat ik het een van mijn betere verhalen vind (iig beter dan Zij Die Weggingen, die 10e werd op Fantastels 2014 en Deus Ex Machina, die het niet zo goed deed op de Harland Awards). Maarja, dat betekent niets, he? Ik ben de jury niet!
Waar vorig jaar als jurylid het werk nu ging beginnen, leg ik het nu neer. Tijd om te gaan afwachten…. oh, en natuurlijk me te gaan focusen op Nanowrimo! 🙂
Kristal & explosies 
Succes!