Iedereen is bekend met het gevoel van keihard werken om een deadline te halen. Die druk en stress die je hele leven beheerst, dat gevoel van iets moeten, anders red je het niet… dat is een tijdlang allesoverheersend. Iedere keer dat ik in bad zat, of vroeg naar bed ging, of FF13-2 opstartte, voelde ik me schuldig, want ik had eigenlijk moeten redigeren. De afgelopen twee maanden zijn best heftig geweest wat dat betreft.
Maar dat hoeft nu niet meer! Ik kreeg vanmiddag het verlossende mailtje van mijn redactrice/collega Cocky, die vertelde dat ‘Bloed en Scherven’ weggestuurd was voor de zetproef. We zijn klaar! Eindelijk! Straks nog één laatste keer de zetproef doorlezen, de bewoording voor de achterflap bedenken, en dan is hij klaar voor de druk. Het is een lange bevalling geweest, maar het is het zo waard!
En dan nu… is het tijd voor leven ná het schrijven van een boek. Ik denk dat ik een kort verhaal over Timor ga schrijven. En Final Fantasy 13-2. Gewoon, omdat het kan. 😀
Kristal & explosies 
Voor jou lijkt het wss niet zo, maar wow, snel gegaan opeens 😀 Dat is wel het leuke aan selfpublishen, geen deadlines, haha. Proficiat met de afronding en geniet nu maar even van de rust!
Dank je wel! De victorie sushi en wijn zitten al in mijn maag:D
En ja, het is aan deze kant wel bikkelen geweest hoor… maar een deadline is voor mij wel goed, want zonder deadline doe ik dus niets. Ik moet juist iets hebben om naar te streven, dan ben ik het meest productief 😀