gewoon doorgaan·Redigeren·vuur en verandering·Vuur en Vergankelijkheid

over plot en draden

tumblr_ojzkdynlni1vy2c2ho1_400Zo zeg, anders bedenk je even een hele nieuwe plotdraad nadat je proeflezers zeggen dat ze wat meer conflict in je verhaal willen. En dat terwijl je een deadline hebt van 1 maart. En je ook aan het bezig bent als redacteur voor een ander boek. …En dan als klap op de vuurpijl bedenk je óók nog eens, terwijl je een weekje in de bossen in Duitsland zit, een nieuw boekidee.

Gaat goed hier, joh! 😉

Als je denkt, goh, wat is die Kelly stil… nouja, dat is de reden dus. In de kerstvakantie kreeg ik de kritieken terug van mijn harde, maar rechtvaardige (en getalenteerde, knappe, geweldige…) proeflezers. En gelukkig stipten ze voor een groot deel de punten aan waar ik zelf ook mee zat, en waar ze me handvaten gaven voor verbetering, kon ik daar meteen ook wat mee. Nieuwe ideeën bloeiden op en begin januari ben ik begonnen met de hopelijk laatste versie voordat het manuscript naar Zilverspoor gaat.

Ik ben hard bezig met het vlechten van een extra plotdraad in mijn Lentagon boek, het herschrijven en schrappen van scènes die veel te veel wauwelen (zo’n 500 woorden per hoofdstuk, lekker joh), en het algehele oppoetsen van het hele verhaal. Het is een hoop werk, en het moet even gebeuren, maar het verhaal wordt er zo veel beter van. Dus we ploeteren verder.

(en intussen… intussen broeden we op een nieuw verhaal. Een heel andere wereld, een urban fantasy/horror plot. héél anders dan de Lentagon. maar zo, zo leuk!)

Oh ja, en als je in de tussentijd nog een leuk interview met me wil lezen, klik dan hier! 🙂

plotten·Vuur en Vergankelijkheid

dus, over de prequel…

Ergens in 2014 vroeg een vriendin van me hoe die oorlog tussen Parsia en Jediah nu eigenlijk ontstaan was. Daar heb ik toen een tijd op zitten broeden en tijdens Nanowrimo 2014 heb ik daar de eerste 50.000 woorden van geschreven. Dat was Vuur en Vergankelijkheid.  Ik ben er alleen niet mee verder gegaan, want ik liep vast. Ondanks de leuke dynamiek tussen de personages, had ik ruzie met de logistiek van mijn plot. Het voelde niet goed, ik kon het niet aan de praat krijgen.

Ik ben volgens Myers-Briggs een ENFJ, wat betekent dat ik doorgaans mijn beslissingen neem op basis van gevoel in plaats van ratio. En hoewel mijn ratio zei dat ik met wat hard nadenken dit verhaal wel op de rails zou kunnen krijgen, was ik niet verliefd op mijn plot. Mijn plot en ik waren vriendelijke collega’s, maar het vrat niet mijn hersenen op. Ik wilde mijn plot niet omhelzen en erin wentelen in de pure mogelijkheden en de fantastische concepten en beelden van het verhaal. Dus bleef het liggen, en vervolgens kwam daar de donderslag bij heldere hemel die Talent en Kristal werd, en Vuur en Vergankelijkheid was een belofte waarvan ik helemaal geen zin had om hem na te komen. Ik wilde heel graag terugkeren naar de Lentagon wereld want oh, zeventig jaar terug in het verleden, met die hele andere sfeer en dat lagere technologie niveau, en mijn personages… maar dat plot… ugh.

Met eigenlijk niet zo heel veel pijn in mijn hart heb ik dus besloten om de relatie met Vuur en Vergankelijkheid te beeindigen. It’s not you, it’s me, verhaal. You know how it goes.

De reden om er de plug uit te trekken is eigenlijk ook vooral omdat mijn man en ik een weekendje weg waren en ik de concepten van mijn verhaal heb neergelegd en hem heb gevraagd om met me te brainstormen van hoe we dit verhaal tot leven kunnen wekken. Ik ben hier om te rapporteren dat mijn man een genie is en dat ik zielsveel van hem houd, want buiten zijn algemene geweldigheid, heeft hij me ook verliefd laten worden op een nieuw concept. Het heeft een aantal van de elementen van Vuur en Vergankelijkheid (de gave stukken), maar er zitten een aantal DINGEN in… nnnggghhn, ik kan nu niet gaan wachten om me erin te wentelen en te genieten en jfc je kan me nu met geen honderd paarden weghouden uit die kristalmijn in Haen, Surral. Het wordt geweldig. En, als je mij kent, uiteraard ook een beetje afschuwelijk.

De aankomende weken worden een feestje in mijn hoofd, met het uitlijnen van mijn plot (het is nu nog concepten en ideeën). Enige nadeel… het wordt waarschijnlijk wel een andere titel. Ik weet niet of ik Vuur en Vergankelijkheid nog passend ga krijgen. Maar weet je? We zien wel. Misschien verzin ik nog wel iets veel beters. Ik kan niet wachten om het uit te vinden.

crystal_cave_by_toronn
Bron: Toronn op Deviantart
Muziek·Schrijven·Talent en kristal·Talent en terreur

plotten met playlists

Een van de manieren waarop ik aan het plot van mijn verhaal werk, is door een playlist te maken en die op repeat te zetten terwijl ik aan mijn verhaal denk. Meestal maak ik actief tijd voor plotkauwen als ik ’s avonds de hond uit laat. Dat is een half uur lopen in het donker met een playlist die plotsuggesties in mijn oren blèrt… en in die periode dat mijn hersenen sowieso al opgegeten worden door het plot-in-wording, dan is dat nog eens extra effectief. Mijn hond Bodhi vindt het niet erg, die wil best een extra rondje om lopen als ik middenin een plotpunt zit.

Vanavond gebeurde dat dus. Playlist aan, lopen… en opeens had ik een doorbraak. Weer een puzzelstukje dat op zijn plaats viel, en wat zo lógisch is dat het plot verder stuwt en dieper laat gaan. Man, zulk soort dingen zet mijn hersenen in vuur en vlam. (Serieus, ik zou wel eens een MRI willen zien van mijn hersenen als ik aan het plotten ben. “This is your brain. Now this is your brain on plot….” :D) Ik kan alleen maar stom grijnzen en gelukkig zijn. Dit voelt zo goed. Dit gaat werken. Dit gaat hem worden. Ik ga heel binnenkort zitten en schrijven. Man, ik heb hier zin in!

In de tussentijd gaat mijn dank uit naar Protest The Hero, die ik op dat moment aan het luisteren was. En Dillinger Escape Plan. En Sonic Syndicate. Alledrie deze bands zijn verantwoordelijk voor heel belangrijke plotpunten in wat Talent en Terreur gaat worden. Ik zou willen dat ik ze kon bedanken 🙂

En mocht je je afvragen wat ik dan precies luisterde? Nou, het is niet voor iedereen. Het is een mathrocky/progmetal-y mess met een vrij geniaal einde; maar ik vind het leuk. 😀

We are your beginning
and we will be your end…

Mocht je interesse hebben in de volledige playlist van de Lentagon serie, check dit dan. Hij gaat van dance naar modern rock naar metal, heel uiteenlopend!