Het was even aanpoten vandaag om weer terug te komen op schema. Ik had twee dagen niet geschreven dus ik liep opeens achter op dat schema van 1667 woorden per dag waarmee je op 30 november uitkomt. Opeens zei mijn teller op de Nanowrimo website dat ik met mijn huidige tempo op 4 december uit zou komen. Argh! Dus ik heb er gauw ruim 2K uit gegooid vandaag en nu sta ik op een comfortabele 13.5K en ben ik weer op schema.
Waarom heb ik dit weekend niet geschreven dan, vraag je je wellicht af? Nou, omdat ik twee hele leuke dingen gaande heb:
- Ik ben verhalen aan het jureren voor Fantastels en stiekem is het echt superleuk om al die verhalen te lezen.
- Ik had een plotweekendje met mijn schrijf- en plotmaatje Brenda (ja, die van de dedications in mijn boeken, en ja, die winnaar van Fantastels 2014) waarin we de outline van een gezamenlijk project in elkaar gehamerd hebben. Een space opera! We zijn supertrots op de outline van ons verhaal en hebben ontzettend veel zin om eraan te beginnen. Mijn wand in de woonkamer zag er in ieder geval super kleurig uit!
Maak je geen zorgen hoor, mijn hart ligt ook nog steeds in Parsia. Ik ben daar inmiddels weer teruggekeerd en heb net een superbelangrijk Joy point of view geschreven. Het verhaal staat inmiddels op 73.5K en we gaan richting de climax… dit is waar het leuk gaat worden, maar logistiek ook moeilijk. Het wordt nog even aanpoten, maar ik ben weer optimistisch. De eerste versie staat voor het einde van het jaar op papier! 😀
Kristal & explosies 