Afgelopen zaterdagochtend ging de wekker om kwart over zes al af, want het was tijd om te vertrekken naar Elfia Arcen! Het is zo’n twee uur rijden vanuit Den Haag, maar gelukkig had ik Zilverspoor collega Latoya als gezelschap. We stonden met de Zilverspoor stand (met al haar gezellige lieve schrijfcollega’s) meteen naast de ingang. Het weer hield zich fantastisch en de Fair was net als altijd goed bezocht, dus we hadden twee drukke dagen.
Het is nog steeds zo ontzettend surrealistisch om op een evenement te staan en je eigen boeken aan te prijzen. Nog maar een jaar geleden stond ik aan de andere kant van de tafel zelf bij schrijvers te buurten en boeken te kopen, en nu mag ik zelf lezers verleiden om mijn boek te kopen! En dat lukt regelmatig nog ook! Als ik er te lang over nadenk, is de cognitieve dissonantie overweldigend. Maar wel op een goeie manier, hoor!
Hetzelfde geldt voor recensies. Ik heb er vandaag twee recensies van boekbloggers gekregen (zie de recensie pagina op mijn blog voor meer info). Het is heel bizar om mensen te zien reageren op de werelden die je gebouwd hebt en de personages die je geschapen hebt; om te zien of ze dingen snappen (of juist niet), of ze mijn personages liefhebben (of juist niet). Waarschijnlijk is het ook zo raar omdat ik ook nog steeds lezer ben met meningen over de boeken die ik lees. Dat het mij nu overkomt is heel bijzonder, en dat koester ik ontzettend.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt; dat JIJ opeens aan de andere kant van de tafel stond?
Kristal & explosies 