In December 2012 vond ik dat Stof en Schitteringen af was. Ik had alles er aan gedaan wat ik kon, en als er nog verbeteringen waren, dan zag ik ze niet meer. Vanaf dat moment ben ik gaan pitchen en uitgevers benaderen wat dankzij de fantastische mensen van Zilverbron beter uitpakte dan verwacht.
Het lijkt erop dat mijn revisieproces met hen na de zomer gaat starten.
Echter, ik heb de afgelopen week in Budapest doorgebracht voor mijn werk. (Fantastische stad overigens, ik ben helemaal verliefd!) De tijden dat ik geen wifi had, heb ik gebruikt om Stof nog een keertje door te lezen. En ik kreeg een vaag idee over de eindconfrontatie. Echt zo’n halve, ongevormde gedachte, ‘zou het niet beter zijn als’.
Op het thuisfront is mijn man nu eindelijk ook mijn verhaal aan het lezen, en eergisteren, aan de tuintafel tijdens het eten, echode hij dat idee opeens. ‘Zou het niet veel geloofwaardiger zijn als…?’ Ik moest lachen, omdat hij gelijk heeft. Hilarisch dat dit op hetzelfde moment naar boven kwam borrelen, maar vooral ERG FIJN! (Serieus, ik ben die vent niet voor niets getrouwd)
Toen ik later die avond met de hond liep, heb ik mijn vriendin Brenda gebeld om het idee op haar af te schieten en een impromptu plotsessie aan de telefoon leidde opeens naar een extra scène. Een hele heftige scène waarvan ik niet kan wachten om er even goed voor te gaan zitten en te schrijven. Hoofdstuk vijftien en zestien gaan helemaal overhoop gehaald worden. Woei!
Dit is het leuke deel van editen. En het begint dus blijkbaar nu al….
Kristal & explosies 