Officieel is dit de eerste dag van Nanowrimo en ik sta aangemeld op de website, maar eigenlijk ben ik niet écht aan het meedoen. De bedoeling van Nanowrimo is namelijk dat je een volledig nieuw project gaat uitschrijven tijdens de maand van november, maar ik héb al een project waar ik mee bezig ben… en ik wil Nanowrimo gebruiken om mezelf een extra 50K boost te geven.
Je kunt het eigenlijk zien als een soort marathon die ik aan het lopen ben met Talent en terreur; ik zat al op 60K, en om mezelf naar 110K te krijgen ben ik mezelf nu harder aan het pushen. Mijn doel was om iedere dag 1000 woorden te schrijven en daar hield ik me aardig aan – de 60K in twee maanden zijn daar testament aan – en nu in November wordt mijn doel gewoon verdubbeld. Officieel zegt Nanowrimo dat je 1667 woorden per dag aan kan houden, maar ik schrijf graag met een buffer, zodat je niet achter komt te lopen als je een keertje onvoorziene omstandigheden hebt (ziek, moe, etc). Even de pas verhogen, dus!
Echter, om het mezelf moeilijker te maken struikelde ik van de week over een logistiek punt in mijn plot dat nogal een staak tussen de wielen van mijn vrolijk voorthobbelende plot knalde. En het klopt, ik móét hier iets mee. De gevolgen echter… *zucht*
Vanochtend onder de douche heb ik besloten hoe ik dit op kan lossen, maar het geeft me wel een extra subplot wat uitgewerkt moet worden en het boek tegelijkertijd gaat verlengen en verrijken. Oh, en me compleet van het pad afrukt dat ik met mijn plot had geplaveid. Een detour, neem ik aan. De panoramische route. Nouja, dat is Nanowrimo voor, neem ik aan. De eerste versie hoeft niet perfect te zijn… alleen maar geschréven.
Dag 1 was goed voor 3500 woorden, al dan niet met de hulp van de Write Or Die website. Op naar de 5K, en dan langzamerhand naar de 50K.
Hier is het bewijs:
Kristal & explosies 