droom castings….

“Ik kan me niet voorstellen dat je daar nog nooit over nagedacht hebt!” zei mijn man een week geleden. “Als je iets schrijft of iets leest, dan denk je toch altijd na over wie de personages zou moeten spelen in een film of tv serie?”

Grappig genoeg had ik dat inderdaad niet. Mijn personages leven zo in mijn hoofd dat het heel raar is om ze voor te stellen als een echt bestaand persoon die mijn personages zou moeten spelen. Nu heb ik wel vertrouwen dat een goeie persoon mijn personages goed zou kunnen casten, zelfs als ze fysiek niet helemaal passen – dat ze het personage wel zouden kunnen dragen en ermee weg kunnen lopen. Zelfs nu al, nu ik nadenk over wie ik denk dat mijn personages zouden moeten spelen, nu al zijn ze fysiek niet perfect. Maar het is ook het gevoel dat je krijgt bij een personage, hè? Hoe je je voelt als je in hun ogen kijkt, hun lichaamstaal.

Ik heb natuurlijk ook al de extra informatie van Bloed en Scherven; ik weet bijvoorbeeld dat we strax ook extra personage Romain in de mix krijgen, en dat de acteur die Seamon speelt strax heel erg hard zijn best moet gaan doen, omdat er voor hem heftige stuff aan zit te komen. Dus daar houd ik ook rekening mee.

Maar dit is wie ik tot dusverre heb gevonden:

Joy Harting: Rachel Hurd-Wood.

Wat ik leuk vind van deze meid is dat ze een hele open blik heeft en een lieve glimlach. Haar haren mogen een paar tinten donkerder (Joy is donkerblond, maar op de een of andere manieren pingden meerderen van mijn proeflezers daar niet op en noemden haar een blondine…) Ze heeft die girl next door look, iets naïefs, maar wel een leuke meid.
Het is heel gemakkelijk om Joy af te schrijven als een naïef doosje, maar dat is ze niet. Ze is vooral jong en goed van vertrouwen… en een echte raspacifist. Ze gelooft heel graag dat de dingen allemaal wel goed gaan komen, en ze heeft écht wel een mening over zaken.

Ze is 20 jaar oud en ze heeft er nog nooit alleen voor gestaan; ze is wanhopig bezig haar eigen identiteit te zoeken en los te breken uit de verstikkende omgeving waarin ze vastgehouden wordt. Dus er zit wat rebelsheid, een beetje ‘sass’. Joy is niet dom, en ik wil niet dat mijn personage dit uitstraalt. Ze is gewoon een lieverd eigenlijk.

Ik denk dat deze actrice wel met haar wegloopt.

Valeria de la Meray: Sarah Carter.

Yup, die badass chick in “Falling Skies”. Deze meid is op het moment veel te blond natuurlijk; Valeria is roodharig. Maar de attitude is wel perfect, en daar gaat het me om.

Grappig genoeg was het mijn man die haar aandroeg, en ik heb het eerste seizoen van Falling Skies gezien, en ik was het eigenlijk meteen met hem eens. Knip haar haar kort, verf haar haren, en ja, daar gaan we.

Ze heeft een soort hardheid in haar gezicht, een fijne stem, ziet er goed uit in badass kleding, heeft een athletische bouw, en kan goed sassen. Da’s eigenlijk het belangrijkste.  Vooral in het eerste verhaal toont Valeria eigenlijk maar bar weinig kwetsbaarheid, maar later zijn er wel momenten dat haar grote zus instincten naar boven komen, en dat we meer warmte van haar zien. Sarah Carter kan dat wel aan. Ik heb alle vertrouwen in haar 😀

Seamon Lentan: tot ik iets beters gevonden heb, ofwel Thomas Dekker, ofwel Aaron Paul.

Thomas Dekker maakte veel indruk op me tijdens Terminator: The Sarah Connor Chronicles. Ja, hij speelde John Connor in een tv serie die veel te weinig gewaardeerd werd en door FOX compleet gebutcherd werd toen het eigenlijk net goed begon te worden. Wat ik leuk vind aan Thomas Dekker (hij is nu uiteraard 25 en begint te oud te worden, maar toen hij in die rol was, was hij de perfecte leeftijd) is dat hij een mooie jongen is, maar die broeierige blik die Seamon heeft heel goed kan overbrengen. Woede doet hij ook erg goed. Dus hij zou voor mij best een goeie optie zijn.

Ja, ik weet dat Aaron Paul te oud is. Hij is geboren in 1979 en Seamon is toch echt maar net 21 jaar oud. Hij is ook veel te lichtharig; ik zie Seamon als licht van huid, maar heel donker van haar en ogen. Dus qua dat klopt hij eigenlijk totaal niet.Maar als Aaron Paul aan het emoten is, dan huil je mee. Hij is een geweldig acteur; hij verkoopt Jesse Pinkman in “Breaking Bad” volledig. Wanhoop, kwetsbaarheid, bravado, woede, hij doet het allemaal perfect. En ik heb er absoluut vertrouwen in dat je op Aaron Paul als Seamon hartstikke verliefd zou worden.

Sirka Lentan: Michelle Ryan.

Dat was niet eens zo moeilijk eigenlijk. Ik zag Michelle Ryan voor het eerst in de BBC serie Jekyll, waar ze roodharig was. Wat me zo ongelofelijk trof aan haar was die rust in haar ogen. Ze heeft iets mysterieus als ze niet lacht en je recht aankijkt, alsof ze geheimen in haar hart draagt. Het is oprecht een hele mooie meid die niet genoeg acteeropties in haar schoot geworpen krijgt, maar haar lichaamstaal, de manier waarop ze beweegt en kijkt en rondloopt, zij zou mijn perfecte Sirka zijn. (op de blauwe ogen na, maar ook daar kan ik mee leven)

Nu kan ik niet wachten om haar te zien zoals ze aan het einde van Stof is; verre van rustig – in zo’n rol heb ik Michelle eigenlijk nooit gezien, maar daar heb ik eigenlijk wel vertrouwen in. Ik denk dat ze een perfecte Sirka zou zijn. Gekoppeld met Thomas Dekker zou ze ook best werken.

Dus ja, als enige TV producer dit ooit leest; ik heb nog wel wat ideetjes hoor, voor een TV serie van mijn verhaal. Het zou perfect te verfilmen zijn, en dit zijn mijn ideeën bij de cast 😉