Nou, die scène in de eindconfrontatie waar mijn man opbouwende kritiek op had… die is volledig anders geworden in het herschrijven. Een stuk beter ook. Hij is eigenlijk een stuk heftiger en gruwelijker geworden, voor zover het mogelijk was. Op het moment van het schrijven was ik er gewoon nerveus van. De spanning gierde door mijn keel, ik zat te wippen op mijn stoel. Mijn vingers jeukten om wat te doen, ik moest mijn personages letterlijk tegenhouden om niet (nog) domme(re) dingen te gaan doen. Pffff….
Sirka, meid, ik zou willen zeggen dat ik verbaasd ben dat je het in je hebt… maar eigenlijk verbaast het me heel erg weinig.
(God, wat houd ik van deze wereld, deze situatie en deze personages…)
Kristal & explosies 