De jury kan strax zeggen wat ze willen, maar ik ben verdomde blij met mijn verhaal.
Ik mag natuurlijk niets over de inhoud zeggen… maar hoewel dit verhaal is wat minder lyrisch dan Rode Lantaarns, wat minder actiegedreven dan Leercurve, denk ik dat de emotionele punch er niet minder om is. Ik ben heel benieuwd wat de jury ervan vindt en of ze nog goeie aanmerkingen hebben. If anything, dan zou het wat minder verdeling moeten maken tussen mannen en vrouwen. *haalt schouders op* Meer dan mijn best kan ik niet doen; en ik heb mijn best gedaan.
Van de week zal ik hem nog één keer nalezen, even in goede nette formatting zetten… en daarna vind ik het wel best, dan gaat hij de deur uit. Whee! 🙂
Kristal & explosies 