Ik rolde mijn gras sigaret op het dashboard onder een stroom van binnensmondse vloeken, terwijl Valeria me onder het rijden van tips en geamuseerde lachjes voorzag.
Het is vast heel stom om te squee-en als een of andere fangirl om je eigen verhaal, maar ik kan gewoon zo blij hebben om die kleine momentjes die mijn personages samen hebben. Vooral nu ik het vervolg geschreven heb en terugkeer naar Stof… nu word ik opeens zo nostalgisch als ik die eerste momenten van personagecreatie en ontluikende vriendschap zie.
Joy en Valeria zijn fantastisch samen. Hun zusterlijke bond maakt dat ik ze wil knuffelen.